De website ‘Ugly Belgian Houses’ omschrijft de sociale woningen aan ‘t Schaerdeke smalend als ‘de droevige olifanten’. “De positieve reacties komen vooral van professionals”, reageert burgemeester Lode Morlion (Dynamisch) op het verrassende nieuws dat het ontwerp geselecteerd is voor de architectuurbiënnale in Venetië. Maar wat vinden de eerste bewoners er zelf van?
Het bouwproject van woonmaatschappij IJzer en Zee omvat in totaal zestien sociale woningen. De huurwoningen op de vier hoeken zijn allemaal al bewoond, de tussenliggende koopwoningen nog niet. Op die hoeken vind je telkens een andere zuil met twee vensters, waar Hannes Coudenys van ‘Ugly Belgian Houses’ afgelopen zomer een olifantenkop in zag. Op sommige van die zuilen staan of hangen er bloemen, op andere moeten er naar verluidt nog kaarsen komen. Maar ook op de opmerkelijke groene voordeuren komt er kritiek, als zouden die uit elektriciteitscabines gestolen zijn. “Wat een gemiste kans”, klinkt het op sociale media en ook de omwonenden zijn weinig positief. Hoe zit het bij de bewoners zelf?
“Het is lelijk, punt”
Nathalie Rosseel en Michael Lehouck wonen hier sinds 1 november vorig jaar. Zij zijn duidelijk geen grote fans van het ontwerp van architect Bart Dehaene. “Daar valt niet veel over te schrijven, hé. Het Is lelijk, punt”, aldus Michael. “Een olifant? Dat had ik nog niet gehoord, maar er valt wel iets voor te zeggen”, vindt hij. De ‘slurf’ had hij in ieder geval liever gewoon recht gezien. “Ik vind hier weinig architectuur aan. Bovendien is het slecht uitgevoerd, want onderaan ziet de zuil al groen van het water.” Zijn vriendin tempert wat: “Die buitenkant vind ik ook maar niks, maar het is de binnenkant die telt. Daar zijn de woningen wel mooi, al zijn ze nog niet helemaal afgewerkt. We vinden het hier wel wat krap om met drie kinderen te wonen. We zijn dan ook niet van plan om hier lang te blijven.”
“Veel ruimte onbenut”
Ook Lynn Sabbe woont hier sinds 1 november, samen met haar twee kindjes. Zij stoort zich minder aan het ontwerp, al had ze het zelf wel wat anders aangepakt.
“In het begin moest ik er echt wel aan wennen. Niet alleen is er precies geen dak en is de inkom heel raar, maar er zijn ook veel schuine muren. Dat maakte het puzzelen om alle meubels een plekje te kunnen geven. Ik vind vooral dat je veel ruimte verliest door die atypische indeling. De hoge kamers boven konden beter benut zijn, door er bijvoorbeeld wat speel- of bergruimte in onder te brengen”, stelt ze. Maar al bij al woont zij hier wel graag. “De tuintjes achteraan geven allemaal uit op elkaar, maar als je goede buren hebt, kan dat wel leuk zijn. En wij hebben ook bloempotjes aan de voorkant, die in onze zuil zijn ingewerkt.” (WV)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier