Beselarenaars adopteren heksen

© foto ZB
Redactie KW

Heel wat volk kwam af op de adoptie van de heksen van Willy Vandenabeele. Vroeger sierden zijn creaties zijn heksentuin, maar na de verhuis naar een appartement was er geen plaats meer. Door de adoptie blijven Willy’s heksen het straatbeeld in Beselare sieren. Er werden 26 heksen ter adoptie aangeboden voor de 75 gegadigden.

Sven Coussemaeker: “Heksenbeleving zal intenser zijn”

“Ik had echt niet gedacht dat hier zoveel volk zou op afkomen”, zegt Sven Coussemaeker (35) die in de Beselarestraat in de Heksenparochie woont. “Ik ben afkomstig van Mesen en woon pas een tweetal jaar in Beselare. Juist lang genoeg om de vorige Heksenstoet meegemaakt te hebben. Ik was hier vroeger wel eens iets komen drinken met de Heksenstoet, maar had het nooit echt goed beleefd. Ik schrok er echt van dat het dorp zo meeleeft met die stoet. Werkelijk iedereen doet mee. Alles maar werkelijk alles staat in het teken van die stoet. In die periode krioelt het in Beselare van de heksen en de vlaggen en er wordt bijna over niets anders meer gepraat. Het vele volk dat hier vanavond aanwezig is, bewijst dat nog maar eens. Ikzelf had nog geen heks en dit was een unieke kans om er een te bemachtigen. Het was mijn buurvrouw die me op de hoogte bracht dat ik hier een heks kon krijgen. Ik kon toch niet achterblijven om er een aan mijn deur te plaatsen. Ik woon immers in de straat waar het 60 jaar geleden eigenlijk allemaal begon. Jammer dat er maar 26 heksen te adopteren zijn, velen zullen teleurgesteld huiswaarts moeten keren. Het geluk stond deze keer aan mijn zijde. Met mijn persoonlijke heks voor de deur zal mijn heksenbeleving dit jaar intenser zijn dan de eerste keer. Geen seconde wil ik dit jaar van de stoet missen en ook niet van wat er tijdens dat weekend gebeurt.”

Roos Soenen: “Willy heeft er veel werk ingestoken”

Beselarenaars adopteren heksen
© foto ZB

Roos Soenen (64) uit de Wervikstraat voelt zich een gelukkige adoptiemoeder van een heks. “Dat de heksen van Willy geadopteerd kunnen worden en zo in Beselare blijven, is een schitterend idee. Ik heb echt geluk gehad of moet ik het heksengeluk noemen dat ik er een op de kop kon tikken? Ik ben niet zo handig en creatief en die adoptie was een uitstekende manier om een mooi exemplaar in mijn bezit te krijgen. Er waren heel mooie heksen bij. Willy heeft er veel werk ingestoken om ze te maken. Heel wat mensen gingen de heksentuin van Willy bekijken en het feit dat zijn heksen een nieuw leven hebben, moet hem heel gelukkig maken. Er is hier veel volk, dat had ik niet verwacht. Vroeger had ik ook een heks, die de kinderen gemaakt hadden. Maar nu zal mijn gewonnen exemplaar een plaatsje krijgen aan mijn deur. Zelf heb ik nooit in de Heksenstoet meegestapt, maar heb er wel altijd naar gekeken. Als inwoner van Beselare mag je dat zeker niet missen, je hebt er een band mee. Tijdens de periode van de Heksenstoet zijn de Beselarenaars in feeststemming, dan telt er maar één zaak, namelijk de Heksenstoet. Sefa Bubbels en haar trawanten nemen dan het dorp onder hun hoede en dat zorgt voor veel ambiance en plezier. Het brengt leven in de brouwerij. De stoet en alles wat erbij hoort maakt van Beselare een creatieve gemeente.”

Annie Wittewrongel: “De jaren zonder stoet zijn zo stil”

Beselarenaars adopteren heksen
© foto ZB

Annie Wittewrongel (76) woont in de Oude Kortrijkstraat en mag zich nu ook adoptiemoeder noemen van een heks. “Toen ik vernam dat er heksen konden geadopteerd worden, heb ik geen moment getwijfeld om naar hier te komen. We zijn immers van Beselare en alles wat maar iets met heksen te maken heeft, trekt aan. Ik heb echt geluk gehad bij de loting. Ik had al wel een heks staan thuis, maar die plaatste ik aan het raam, achter het gordijn. Niet slecht bedoeld hoor, maar ik ben bang dat ze meegenomen zal worden”, lacht Annie. “De heks uit de tuin van Willy zal ik nu buiten kunnen zetten en daar ben ik heel blij mee. Mee opgestapt in de Heksenstoet heb ik nooit gedaan. Misschien ben ik wel een uitzondering want de meeste inwoners van Beselare hebben wel minstens één keer aan de Heksenstoet deelgenomen. Dat komt omdat ik met de Heksenstoet altijd veel volk heb om te eten en dan kun je moeilijk mee opstappen. Wel kijken we altijd want dat kunnen en willen we niet missen. De Heksenstoet doet Beselare leven. Het is de periode van ambiance en plezier. In de jaren dat de stoet niet uitgaat, is het maar stil en doods. Het volk komt van heel ver naar onze stoet kijken. Zonder die stoet zouden we een anoniem dorp zijn. De Heksenstoet heeft Beselare op de kaart gezet. Nergens is de feeststemming zo groot en nergens bestaat er een prettigere stoet dan in Beselare.”

Stijn Degraeve: “Ooit stap ik ook mee in de stoet”

Beselarenaars adopteren heksen
© foto ZB

Ook Stijn Degraeve (22) uit de Grote Passendalestraat kwam naar de Kortekeer afgezakt om een heks te adopteren. “Ik ben echt gekomen om een heks te winnen en het is me gelukt. Dit jaar heb ik immers nog geen tijd gevonden om een heks te maken en die adoptie is een geschenk uit de hemel. Trouwens dat adopteren en de verplichting dat de heksen in het straatbeeld blijven, vind ik een schitterend initiatief. Eigenlijk staat er bij ons altijd een heks buiten, ik heb er zelfs een aan mijn auto hangen, maar dit jaar waren we er nog niet toe gekomen? Dus onze adoptieheks zal goed van pas komen. Tot mijn spijt moet ik zeggen dat ik nog nooit heb deelgenomen aan de Heksenstoet. Eigenlijk ben ik een beetje beschaamd. Twee jaar geleden lukte het bijna want het zag ernaar uit dat ik zou moeten rijden met een tractor om een wagen te trekken, maar dat is er toen niet van gekomen. Maar ooit zal en moet het wel lukken. De Heksenstoet is werkelijk iets unieks. Er heerst in die periode in Beselare een sfeer die je nergens ter wereld kan vinden. Beselare ademt dan heksen. Alle straten zijn weken van tevoren versierd met vlaggen en wimpels, aan ieder huis of voortuintjes pronken heksen. Het heksengebeuren wordt gedragen door iedereen en dat maakt het zo mooi en boeiend. Dan is de samenhorigheid in het dorp groot. Al het andere wordt vergeten.”

(NVZ)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier