Benjamin Meire van ‘Den Tap’ werkt drie maanden bij CNH

Benjamin Meire bij zijn door corona gesloten café Den Tap: "Geen job hebben, is om de muren van op te lopen." (foto JS)
Johan Sabbe

Benjamin Meire heeft handen aan zijn lijf, zoveel is zeker. De 34-jarige uitbater van café Den Tap in de Oostendestraat in Torhout beseft dat hij zijn zaak nog niet direct zal mogen heropenen en is sinds vorige week in de montageafdeling van landbouwmachinefabrikant CNH in Zedelgem aan het werk. Een contract van drie maanden.

Benjamin woont met zijn vrouw Ciska Desmet (33) bij zijn café, dat veel klanten telt. Maar door corona wordt er al ruim twee maanden geen pint meer getapt.

“Heb ik even geluk gehad dat net vóór de lockdown de carnavalsstoet nog heeft plaatsgehad”, zegt hij. “Dat is jaarlijks een van de beste activiteiten voor mijn inkomsten. Nu zijn de centjes van die dag meer dan welkom.”

De muren oplopen

In september 2007 is Benjamin met Den Tap van start gegaan. Hij is oorspronkelijk uit Oostkamp afkomstig, waar hij als sociaal beest vele jaren in de jeugdbeweging KSA actief is geweest, waarvan twee jaar als bondsleider. Vóór hij zijn zaak begon, had hij drie jaar in het toenmalige Zedelgemse metaalbedrijf Wema gewerkt. In de weekends kluste hij bij in Torhoutse cafés en kreeg de smaak voor de horeca te pakken. “Ik heb mensen om me heen nodig en dat is net waar het me aan ontbrak in deze bizarre coronatijden”, aldus Benjamin. “Ciska had het heel druk met haar werk in het boekhoudkantoor Crombez, maar ik kon mijn job als cafébaas niet meer uitoefenen. Dat is om de muren van op te lopen. Ik heb net vóór de lockdown het interieur van Den Tap een grondige opknapbeurt gegeven en ben daar nog even mee doorgegaan, maar zoiets is eindig natuurlijk. Ik wou aan de slag blijven. En dus heb ik geïnformeerd of ik tijdelijk bij CNH aan het werk kon. Ik heb wat tests moeten afleggen en kreeg tot mijn vreugde een contract van drie maanden aangeboden. Ik vertoef nu weer onder het volk en dat is een hele opluchting. Wat niet wil zeggen dat ik mijn klanten niet mis. Integendeel, het blijft reikhalzend uitkijken naar het heuglijke moment waarop ik Den Tap weer mag openen.”

Een mentale boost

Naast het sociale contact in de fabriek is uiteraard ook het loon welkom. De renovatie van het café net vóór de coronacrisis de horeca een mokerslag gaf betekende een serieuze investering.

“Ik heb de eenmalige Vlaamse premie van 4.000 euro gekregen, aangevuld met het forfaitaire bedrag van 160 euro per dag na de eerste drie weken”, vertelt Benjamin. “Dat is een welgekomen steun, maar daar blijf je natuurlijk geen maanden mee rondkomen. Sowieso is er brood op de plank nodig. Je moet je rekeningen betalen, hé. Dus ben ik blij dat CNH me die job heeft gegund. In de montageafdeling assembleer ik balenpersen van a tot z. Heel ander werk dan aan de toog van een café staan, maar ook plezant. Ik kom in de fabriek nogal wat mensen tegen die ik ken van vroeger en nu wat aangenaam is. Ook de vele positieve reacties op mijn stap om tijdelijk bij CNH aan de slag te gaan, hebben me mentaal een boost gegeven. Want eerlijk? Toen ik al die weken thuis zat, had ik mijn vrouw Ciska heel hard nodig om me op te krikken.”

“Ik hoop dat Den Tap in de loop van de zomer mag heropenen. Mocht ik dan nog bij CNH aan het werk zijn, dan zal ik de twee jobs tot zolang blijven combineren.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier