“Oh Maggie,wat doe je ons toch aan?” Het is een zin die dezer dagen in heel wat huishoudens te horen valt. In de Spoorwegstraat klinkt die zin echter heel wat luider en melodischer dan elders in Vlaanderen. Ondersteund door de trillende snaren van zijn gitaar zingt Lauwenaar Ben Hamers (64) er zijn eigen geschreven cultklassieker voor iedereen die het horen wil.
“Muziek? Dat begon bij mij bij de fanfare van Marke waar ik mij liet horen via mijn trompet!” Ben, een magazijnier op rust, richtte in zijn wilde jaren zijn pijlen al snel op het wat hardere werk. “Toen ik eenmaal 14 jaar was, schoof ik die trompet nogal snel opzij. Ik vond dat het tijd was om iets stoerder te gaan doen en ik leerde een rockgroep kennen. Ik werd gebeten door de microbe en kort daarop zat ik al te tokkelen op mijn eerste, eigen akoestische gitaar.”
Doorheen het leven van Ben was muziek altijd de grote passie maar van een echte carrière als gitarist droomde hij niet. “Ik zeg altijd, als je van je werk je hobby maakt dan moet je een andere hobby zoeken. Ik bleef dus ook altijd hard werken om via het spelen van gitaar te kunnen ontspannen.”
Echte liefde voor blues
“Natuurlijk was ik actief in allerlei groepjes en heb ik zelfs heel wat optredens gegeven maar het bleef altijd iets dat gevoed werd door pure passie. Rock, country en zelfs de Vlaamse klassiekers? Ze passeerden allemaal de revue maar mijn echte liefde zit toch bij het blues genre.”
Het is dan ook met wat hevige blues-riffs dat Ben het liedje Oh Maggie schreef. “Ik heb altijd al graag mijn eigen liedjes geschreven maar het zijn meestal zaken die me plots te binnen schieten. Met heel de coronacrisis en de politiek eromheen, moest ik dan ook niet ver zoeken voor een brok inspiratie”. Het onderwerp werd Maggie, onze minister van Volksgezondheid maar volgens Ben spreekt het over zowat alle politici.
Hier in de straat wordt mijn muziek elke avond erg gesmaakt
“Ik koos voor mevrouw De Block omdat ze erg frequent in de media komt maar het gaat hier heus niet om iets persoonlijks”, grapt hij. “Ik kan me helaas niet van de indruk ontdoen dat heel wat heren en dames politici van deze dramatische crisis gebruik maken om een soort van populariteitswedstrijd te houden. Zoveel mogelijk op TV en in de media verschijnen en de strijd tegen het virus wordt zo een bijzaak. Het debacle met de mondmaskers, persconferenties die ‘s nachts plaatsvinden en verwarring alom bij een bevolking die graag duidelijke antwoorden zou krijgen. Het vormde de leidraad voor mijn bluesnummer met de naam Oh Maggie.
Dagelijkse jamsessies
Ben speelde zijn creatie voor het eerst aan zijn voordeur, tijdens zijn dagelijkse jamsessies om 20 uur. “Ik kan inderdaad ook applaudisseren ja, maar ik speel liever muziek”, gaat hij verder. “Het zou me trouwens ook verbazen moesten de vele mensen die in de zorg werken mijn muziek horen. Ze kloppen de meest waanzinnige uren in hun strijd tegen het virus dus echt veel tijd om naar muziek te luisteren hebben ze niet. Toch steek ik ze een hart onder de riem en vooral hier in de straat wordt het erg gesmaakt. Je merkt dat mensen speciaal naar buiten komen om iedere avond opnieuw naar een liedje te kunnen luisteren. Hoop en positieve vibes in moeilijke tijden, daar draait het uiteindelijk om.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier