Beminde stad: Frederik Lucien De Laere bezingt zijn liefde voor Brugge

De Brugse dichter Frederik Lucien De Laere.© Davy Coghe
De Brugse dichter Frederik Lucien De Laere.© Davy Coghe
Stefan Vankerkhoven

De Brugse dichter en performer Frederik Lucien De Laere (49) heeft Brugge in z’n herte. Op vraag van KW/Brugsch Handelsblad schreef hij het gedicht ‘Beminde stad’, waarin hij zijn liefde voor zijn geboortestad op symbolistische wijze bezingt.

Frederik Lucien De Laere is dichter bij uitgeverij Vrijdag en debuteerde in 2003 met de bundel ‘Paniek in het circus’. Later volgden de bundels ‘De Martelgang’, ‘Secuur’, ‘In Uiterste staat’ en ‘Opabinia’. In 2007-2008 was hij stadsdichter van Damme. Naast dichter is hij performer en werkt hij samen met kunstenaars uit andere disciplines , zoals acteurs Els Deceukelier en Marc Moon Van Overmeir, beeldend kunstenares Carlen Claeys en fotografe Femke Den Hollander.

Recent schreef Frederik Lucien De Laere, die docent aardrijkskunde is aan de lerarenopleiding van Howest, gedichten over ontsnappingen, onverklaarbare verschijnselen en profetische kwatrijnen à la Nostradamus. Voor de website gezelle.be van de Openbare Bibliotheek Brugge gaf hij poëtisch commentaar bij het gedicht ‘De Reuze’ van Guido Gezelle. Hij bereidt voor september een expo voor in Atelier Flori in Brugge , waar zijn gedichten zullen prijken naast foto’s van Sammy Roelant.

Mystieke schoonheid

Dat Frederik Lucien De Laere in het kader van het solidariteitsproject ‘k en Brugge in m’n herte zou uitpakken met een nieuw gedicht over zijn geboortestad, noemt de auteur vanzelfsprekend: “Ik ben geboren en getogen in Brugge. Mijn geboortestad straalt een mystieke schoonheid uit. Er is natuurlijk de pracht van de architectuur en het interessante culturele aanbod. Maar ik hou vooral van de mysterieuze sfeer in Brugge. Ik ben nogal geïntrigeerd door het symbolisme en heb het oeuvre van de schilder Fernand Khnopff uitvoerig bestudeerd. Het gegeven van Bruges-la-morte spreekt mij enorm aan, voor dichters is Brugge een zeer inspirerende stad . Mijn gedicht ‘Beminde stad’ baadt in diezelfde, symbolistische sfeer.”


Beminde stad

Gij zijt de schoonste van het land.

Ge kunt gerust in de spiegel kijken

en dit van uzelf zeggen, want

het is onweerlegbaar, het is een axioma.

Gij zijt onweerstaanbaar, aan u heb ik

de sterker dan mezelve liefde verklaard.

Naar uw navel heb ik gestaard.

We waren gezellig, en Gezelle keek mee.

We fluisterden woorden in elkaars oren

in uw wonderzoete tale vaneigens.

Wiender zin t’ hope

twee handen op één buik,

ik ben aan u gebonden

(als aan uw moederkoek)

en aan u hang ik vast

(gij, streng over mij wakend

gelijk een moederkloek).

Uw groen is het groene gras van mijn thuis.

Ik word in u herboren

beleef steeds weer de euforie

wanneer ik op de terugweg uw torens zie.

Ik ben trouw aan u en aan mezelf in u

hoewel ik word vertroebeld door uw mysterie

of door de mist in mijn brein

of door uw lichtgesluierde lichaam ’s ochtends.

Gij verbergt geheimen

in kelders en krochten

in ondergrondse gangen

tussen stenen in stegen.

In het wandelend spookkot van uw kermis

verlegde ik mijn grenzen

en leefde ik voor het eerst intens.

Gij verrast mij af en toe

met nieuwe onthullingen.

Gij geeft u onverdroten bloot

maar alleen wanneer gij het wilt

wanneer uw ja een ja is

nadat gij mij met kant hebt verleid.

Ik wil in u verdrinken, in u verdwijnen,

gezuiverd worden in uw heilig water, uw heilig bloed

en herinnerd worden in de annalen van uw kanalen

al is het maar als luttele naam tussen vele andere namen.

Naar uw bodem wil ik zinken, in uw grond worden begraven

en wie weet word ik weer opgegraven

als een bizar artefact

als een relict van ons pact

als een kind reminder .

© Frederik Lucien De Laere