Bel van overleden belleman na brand teruggevonden: “Peter mag nooit vergeten worden”

De zware brand in de Vooruitgangsstraat in Kortrijk van begin maart en de daaropvolgende dood van belleman Peter Caesens zindert nog steeds na in Kortrijk. Het huis van Peter brandde als een toorts en de hulpdiensten stonden zo goed als machteloos tegenover de enorme vlammenzee. Het leek dan ook ondenkbaar dat er nog iets gered zou kunnen worden uit het puin. Toch dook afgelopen week als bij wonder de koperen bel van Peter op. Ze krijgt nu een ereplaats bij Vincent en Fatou in zijn favoriete frituur.

De brand die in de nacht van zondag 1 op maandag 2 maart uitbrak in de Vooruitgangstraat in Kortrijk eiste een zware tol. Voor Peter Caesens, belleman, verzamelaar, melomaan en Kortrijks icoon, kon geen hulp meer baten. Daarnaast raakten in één klap zeven mensen dakloos. Het huis van Peter ging ongelofelijk snel in vlammen op omdat het zo veel papier bevatte. De man verzamelde haast alles dat los en vast zat. Er moest tot drie dagen later nageblust worden en zelfs dan was het voor de brandweermannen niet veilig om de woning te betreden. Die bleek immers op instorten te staan.

Gevonden schatten

Anderhalve maand later, net voor het verlengde paasweekend, was het huis voldoende gestabiliseerd voor een grote opruimactie. De firma die belast werd met de zware taak plaatste een grote container voor de deur en kieperde er alles rechtstreeks in. Omdat de brand zo lang nagesmeuld had, viel er werkelijk niets te redden. Wat niet verbrand was, was haast onherkenbaar door waterschade.

“Ik verwachtte dan ook niet echt een serieus antwoord toen ik op donderdagavond aan die mannen vroeg of ze nog geen schatten gevonden hadden”, vertelt Vincent Bousse (45). Hij en zijn vrouw Fatou Diabira (35) runnen al vijf jaar Frituur ‘t Volksplein op de hoek van de straat. “In eerste instantie was het antwoord dan ook nee. Maar enkele minuten later kwamen ze toch met een vondst op de proppen: de koperen bel waarmee Peter zo vaak door de Kortrijkse straten was getrokken om aankondigingen te doen. Ik vroeg wat ze daarmee van plan waren. Ik weet dat Peter weinig familie had en wilde een erfstuk niet verloren laten gaan. Toen het antwoord ‘in de container kieperen’ kwam, wist ik meteen dat ik dat niet kon laten gebeuren.”

De bel krijgt een ereplaats achter onze toog, met zijn doodsprentje, zodat mensen aan hem denken

Peter was immers geen onbekende voor Fatou en Vincent. “Hij was een goede klant van ons. Al vijf jaar kwam hij elke woensdag om een middeltje met een stuk vlees”, vertelt Fatou. “Saus moest hij nooit hebben, maar dan gaf ik hem toch een potje gratis mee. We maakten ons soms wat zorgen over hem, hij was een beetje een zonderling. Maar hier kwam hij altijd met een lach binnen en ging met een lach weer buiten. En wat voor prachtige duetten hij met Vincent bracht!”, lacht ze. “Die kon je horen tot aan het andere einde van de straat.”

“Ik zie de vondst van de bel een beetje als een teken van Peter”, vult Vincent aan. “Het toeval is gewoon te groot. Onze frituur was al weken gesloten door de coronacrisis. Donderdag was de eerste dag dat we beslisten om weer te openen. Niet simpel, want onze aardappelleverancier werkt niet meer. De enige reden dat ik op dat moment op straat was, is omdat ik zelf om aardappelen moest.”

Ereplaats in frituur

Vincent en Fatou zijn van plan om de bel een ereplaatsje te geven in hun frituur. “Ze was zwaar verbrand, dat kan je nog steeds zien aan het handvat”, aldus Fatou. “Maar het koperen deel heb ik bewerkt met azijn, bicarbonaat en een tandenborstel. En klingelen doet ze nog als vanouds. De bel komt samen met het doodsprentje van Peter achter onze toog in de frituur. Zo kunnen mensen aan hem denken en over hem praten. Maar mocht een familielid van onze belleman dat erfstuk willen hebben, dan geven we het natuurlijk graag mee”, besluit Vincent. “Wij wilden het gewoon redden van de container en ervoor zorgen dat Peter Caesens, belleman van Kortrijk, nooit vergeten wordt.”