AZ Sint-Jan kampt met 1,1 miljoen euro onbetaalde facturen

OCMW-voorzitter Pablo Annys: "We voeren een humaan beleid. Het is pas na een vierde rappel en na een poging tot verzoening of minnelijke schikking via een advocaat dat er mogelijks juridisch ingevorderd wordt." © MVN
Stefan Vankerkhoven

Vorig jaar kampte het AZ Sint-Jan met 1,1 miljoen euro aan onbetaalde facturen. Toch weigert OCMW-voorzitter Pablo Annys een incassobureau in te schakelen om die schulden op te vorderen: “Wij voeren een humaan beleid en proberen te bemiddelen. Want de incassobureaus hanteren woekerprijzen die de schuldenberg nog meer doen oplopen.”

Federaal volksvertegenwoordiger Annick Lambrecht (SP.A) diende al tien wetsvoorstellen in om de ‘schuldindustrie’ aan banden te leggen. Blijkbaar nemen nu zelfs al scholen en ziekenhuizen incassobureaus onder de arm om schuldenaars te verplichten hun onbetaalde facturen te betalen. Aangezien incassobureaus fikse commissies aanrekenen, verhogen op die manier de schulden van wanbetalers alsmaar.

Hoe zit het in Brugge?

“Hoeveel mag je verdienen op iemands miserie? Een onbetaalde factuur kan je op korte tijd een schuld opleveren van duizenden euro’s”, hekelt de Brugse politica.

Maar hoe zit het hier in Brugge? Hoe pakken het Brugse OCMW, die negen woon- en zorgcentra beheert, en Brugges grootste openbare ziekenhuis AZ Sint-Jan de problematiek van onbetaalde facturen aan? Volgens OCMW-voorzitter Pablo Annys kampte het AZ Sint-Jan alleen al vorig jaar met 1,1 miljoen euro aan niet-betaalde facturen van patiënten: “Voor geen enkele van onze entiteiten dat zijn het OCMW, de welzijnsverenigingen en AZ Sint-Jan wordt een incassobureau ingeschakeld. Wij organiseren het debiteurenbeheer zelf vanuit de financiële dienst. We doen wel beroep op advocaten en deurwaarders.”

Vierde rappel

“We voeren een humaan beleid. Het is pas na een vierde rappel en na een poging tot verzoening of minnelijke schikking via een advocaat dat er mogelijks juridisch ingevorderd wordt. Concreet betekent dit dat er pas na een periode van minimum een jaar, waarin de patiënt kans gekregen heeft om via de sociale dienst of via de patiëntenadministratie en onze penningdienst een afbetalingsplan af te spreken, juridisch gehandeld wordt. De verjaring van facturen treedt twee jaar na de prestatiedatum op. Vaak is het opstarten van een procedure de katalysator, waardoor vooralsnog een dialoog tussen patiënt en ziekenhuis bereikt wordt.”

“Loont moeite niet”

“Als openbaar ziekenhuis is het AZ Sint-Jan uiteraard verplicht om altijd de hoogst dringende spoedzorg te verlenen dit onafgezien van de terugbetaling van de gemaakte kosten. Er zijn meerdere redenen waarom ons ziekenhuis geconfronteerd wordt met onbetaalde facturen. Sommige patiënten zijn ‘insolvabel’, ze hebben onvoldoende financiële middelen. Anderen zitten in een collectieve schuldenregeling. Maar je hebt ook buitenlandse patiënten én patiënten die naar het buitenland vertrokken zijn zonder hun factuur te betalen. En er zitten gevallen tussen van overleden patiënten, waarbij de nabestaanden de erfenis weigeren en dus die schuld niet willen betalen. Soms gaat het om kleine bedragen, waardoor het de moeite niet loont om verdere stappen te ondernemen”, aldus de OCMW-voorzitter.

Buitenland

De boekhouding van het AZ Sint-Jan voor 2018 verdeelt de minwaarde van 1,1 miljoen euro in hoofdzaak als volgt: 57.626 euro van cliënten die niet meer op hun oude adres wonen en vermoedelijk naar het buitenland zijn vertrokken. 362.116 euro aan vruchteloze rappels voor kleine kosten. 38.099 euro van niet-vermogende patiënten. 350.000 euro aan onuitvoerbare dossiers die door advocaten en gerechtsdeurwaarders teruggestuurd zijn. 140.605 euro van patiënten die overleden zijn, van wie de familie verzaakt aan de nalatenschap. 72.095 euro van buitenlandse patiënten. 28.416 euro aan verjaarde facturen. 43.032 euro aan onbetaalde facturen van patiënten die in collectieve schuldenregeling zitten…

Het opstarten van een procedure is vaak de katalysator waardoor een dialoog met de patiënt toch bereikt wordt

Ook bij Brugse scholen klinkt het verhaal niet onbekend in de oren. Koen Seynaeve, directeur van het Sint-Lodewijkscollege, de grootste Brugse scholengroep, stelt: “Wij werken zolang mogelijk intern. Pas als het niet-betaalde bedrag te groot wordt, schakelen we een bevriende advocaat in. Zo innen we nog een aantal facturen. Ik wil geen cijfer noemen, maar het gaat voor onze scholengroep jaarlijks om verschillende duizenden euro’s. Mensen die echt in moeilijkheden zitten bieden we een afbetalingsschema aan. Meestal zijn onbetaalde facturen te wijten aan ruzies tussen ‘exen’….”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier