Op donderdag 28 november gaat ‘En toen waren er nog maar…’, de nieuwste productie van toneelkring Boontje, in première. Met 14 acteurs en actrices op de bühne werd het voor huisregisseur Jeremie De Craecker een hele karwei om alles in goede banen te leiden. Maar ook fluisterdame Arlette Dubois, moeder van de regisseur, heeft straks de handen vol. “Hoewel, veel werk heb ik doorgaans niet tijdens de vertoningen. Ik ben meer een morele schouder om op te leunen.”
Fluisterdame Arlette Dubois (zeg nooit souffleuse!, red.) mag zich samen met zoonlief Jeremie een van de anciens bij toneelkring Boontje noemen. “Jeremie werd op zijn 16de ontdekt door toenmalig voorzitter Nancy De Maesschalck. Mijn man Jef, die zes jaar geleden overleed, ging toen ook meteen aan de slag bij Boontje als decorbouwer en manusje-van-alles”, zet Arlette haar verhaal in. “Mijn liefde voor toneel gaat al ver terug. Ik herinner me nog dat ik als tiener naar de vertoningen van De Dageraad, een lokale toneelkring, ging kijken in de oude gemeenteschool in de Prinses Elisabethlaan. De toneelkring bestond vooral uit onderwijzers als Jacques Van Isacker en mensen van de bank als Gilbert Pittery.”
Dat ze net als manlief aansloot bij Boontje had alles te maken met hun zoon. “Hij wou me er per se bij. Ik mocht meteen als fluisterdame aan de slag voor ‘De ware vriend’, nog altijd een van mijn favoriete Boontje-stukken.”
Al doende geleerd
Intussen neemt Arlette haar opdracht uitermate ernstig. “Ik ben erbij vanaf de eerste repetitie en maak zo de opbouw van het stuk mee. Op die manier leer je ook de spelers kennen en kun je snel enkele signalen afspreken. Een grimas of een kuchje maken me vaak al duidelijk dat ik moet ingrijpen”, lacht Arlette.
Op twaalf producties heb ik maar een paar keer moeten tussenbeide komen
Simpel is het niet, dat influisteren. “Ik heb het al doende geleerd en belangrijk is vooral dat je duidelijke afspraken maakt met de regisseur. Vaak moet je niet te vlug willen tussenkomen en de spelers de tijd geven om hun tekst te brengen. Het moeilijkst is het blind influisteren, wanneer je de spelers niet ziet op het toneel. Maar bij Boontje valt dat eigenlijk allemaal mee, hoor. Eenmaal we naar de generale repetitie trekken in het MEC kennen de spelers hun teksten. Tijdens optredens moet ik zelfs heel zelden ingrijpen. Op twaalf producties heb ik maar een paar keer moeten tussenbeide komen bij een complete black-out van een van de acteurs. De spelers hebben me vooral nodig bij de eerste repetities. Voor de rest ben ik een decorstuk”, minimaliseert Arlette haar rol wat te veel. “Ik ben vooral een mentale steun. ‘Ze zit daar, onze fluisterdame. Er kan me niks gebeuren’, redeneren de meeste spelers.”
Grotere uitdaging
Ook al zit ze straks weer knus in de duistere coulissen met haar lampje bij de hand om de dialogen te kunnen volgen, toch kampt ook Arlette bij elke première met een gezonde zenuwachtigheid. “Dit jaar heb ik er echter een goed gevoel bij. De productie zit goed, de spelers zijn er klaar voor. Deze kring kan zoveel genres aan, van drama (zoals ‘Beethoven’, een van Jeremies favoriete stukken, red.) over slimme komedies tot thrillers als deze ‘En toen waren er nog maar…’. Voor mij zijn onze acteurs en actrices dan ook geen amateurs, maar ware semi-professionelen die er elke productie tenvolle voor gaan. En telkens opnieuw een grotere uitdaging voor de voeten willen gegooid krijgen”, besluit Arlette trots.
Toneelkring Boontje speelt ‘En toen waren er nog maar…’, de bekende thriller van Agatha Christie in een regie van Jeremie De Craecker, op donderdag 28, vrijdag 29 en zaterdag 30 november en op zondag 1 december in het MEC Staf Versluys. De vertoningen starten om 20 uur, behalve op zondag wanneer gespeeld wordt om 14.30 uur.
Reserveren: Laurette Lateste (059 32 45 55, 0479 10 07 94) of het MEC (059 56 19 60 of online) en kosten 9 euro (kinderen jonger dan 12 jaar 7 euro). 65-plussers betalen op zondag 7 euro.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier