Ann Deputter (40) bouwde meer dan 10 jaar geleden de stallen van haar ouders in Nieuwpoort om tot een honden- en kattenhotel. Haar droomjob werd een succesverhaal: trouwe klanten reserveerden elk jaar opnieuw een plekje voor hun viervoeter als ze met vakantie gingen. Maar de coronacrisis deed het tij keren. “Ik viel in een zwart gat”, geeft Ann toe.
“Ik had echt niet te klagen”, vertelt Ann. “Mijn zaak begon snel goed te draaien. Ik had mijn handen vol en was 365 dagen per jaar in de weer. Dat lukte best, kwestie van alles goed te organiseren. Wel werd het moeilijker om alles te combineren met de toilettage. Dus besloot ik om dat af te bouwen. Begin dit jaar besliste ik ook om geen grote honden meer in de kennels te zetten. Niet dat ik grote honden niet graag zie, maar ik ondervond dat herdershonden zich nerveus gedragen, veel blaffen en daardoor andere dieren onrustig maken. Maar door de lockdown veranderde alles. Dierenpensions moesten niet verplicht sluiten, en ik kreeg een beperkte hinderpremie, maar daarvan moet ik volgend jaar wel 50 % terugbetalen. Ik heb alle begrip voor de horeca, want die mensen verdienen absoluut respect en onze steun, maar ik viel met mijn dierenpension in een zwart gat. Klanten gingen immers niet meer op vakantie, en dus ook hun huisdieren niet.”
Dierenvoeding
“Ik kreeg ineens veel tijd, ook om na te denken over hoe het nu verder moest. Materiaal en toebehoren voor honden en katten verkopen bleek geen optie, er was al genoeg concurrentie. Maar toen kreeg ik een idee: de dierenvoeding van CaroCroc verkoopt niemand in deze regio. Die droogkorrels zijn prima qua prijs/kwaliteit en ik geef ze zelf aan onze dieren. De producten zijn ook nergens in winkels te koop. Samen met mijn kinderen ging ik aan de slag. Matthijs (13) ontwierp de flyers. We hebben de website opgefrist en je vindt er alle producten die we verkopen, inclusief kattenvoeding en kattenbakvulling, aangevuld met de samenstelling, een voerschema en voeradvies. Geleidelijk aan breiden we het assortiment uit, onder meer met puppyvoeding.”
Mopshondje
Toen Ann meer tijd had tijdens de lockdown, postte ze haar frustraties op sociale media. Tot haar verbazing kreeg ze heel veel reacties, vooral op het verhaal over een mopshondje. “Dat ging over een man die zijn zieke hondje van 14 jaar niet mocht meenemen naar het woonzorgcentrum. Een zorgkundige ontfermde zich over het hondje en nam het in huis. Maar de medische kosten liepen op. Ze zocht ook iemand die de medicatie zou overnemen als het hondje zou sterven. Zo werd ik de tussenpersoon, maar het hondje leeft nog altijd en intussen zijn er drie mensen met een groot hart die elke maand een financiële bijdrage leveren. Dankzij de sociale media krijgt mijn dierenpension weer aandacht en we delen actief onze flyers en staaltjes voeding uit. Zo bouwen we opnieuw een klantenbestand op.”
Info: www.dierenparadijsann.be, 0498 73 00 73, ann.deputter@telenet.be.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier