André Ombrecht is 101 jaar geworden

André Ombrecht werd in zijn woning in de Proosdijstraat in Hertberge in de bloemetjes gezet en om te klinken op zijn 101ste verjaardag.

Hij werd geboren te Hertsberge op 11 oktober 1921, als eerste kind van Philemon Ombregt en Adronie Reynaert. Hij kreeg er later nog twee zussen bij. Bij zijn doopsel kreeg hij de naam Andreas, omdat de toenmalige pastoor alleen Latijnse namen wilde voor zijn nieuwe parochianen. Ook bij de burgerlijke stand liep het mis, de gemeentesecretaris maakte een foutje en kreeg Andreas als enige van de kinderen de naam Ombrecht i.p.v. Ombregt als achternaam.

Cercle Brugge

Andreas liep school in Hertsberge en op 12-jarige leeftijd werd hij intern in het Sint-Franciscus-Xaveriuscollege in Brugge. Toendertijd was het onderwijs daar nog volledig in het Frans. Bij de ‘Frères’ kreeg hij niet alleen een gedegen humanioraopleiding, maar de broeders indoctrineerden hem ook tot een levenslange supporter van Cercle Brugge.

Voor de oorlog kwam hij in dienst in het bouwbedrijf van zijn vader Philemon en werd hij tijdens de oorlog keeper bij de eerste ploeg van Daring Ruddervoorde. Tijdens de oorlog werd hij werkweigeraar en moest zich gedurende maanden schuilhouden voor de bezetter.

Kunst en cultuur

Na de oorlog deed hij legerdienst in Leopoldsburg en in Overijse waar onder zijn leiding een barakkenkamp voor Duitse krijgsgevangenen werd opgericht. Hij werd zelfstandig aannemer van het bouwbedrijf Ombrecht en hij huwde in 1950 met Josette Vanderlinde (overleden in 1993 op 93-jarige leeftijd). Samen kregen ze drie kinderen, Ludwig en Vera Ombrecht-Hollevoet, Dirk en Martine Ombrecht-Breemeersch, Anne Marie en Karel Ombrecht-Cool. Er zijn 6 kleinkinderen en 7 achterkleinkinderen.

André heeft naast zijn gezin en zijn werk altijd veel interesse gehad in kunst en cultuur. Hij is jarenlang dirigent geweest van het Sint Janskoor in Hertsberge en na zijn actieve loopbaan schreef hij zich in voor avondonderwijs aan het Provinciaal Technisch Instituut in Eeklo war hij gedurende enkele jaren de cursus houtsculptuur volgde. Nadien werd hij lid van de kunstkring Wingena waar hij zich verder bekwaamde in tekenen en aquarel. Als slot gaf André nog een levenswijsheid mee: “Niet te veel piekeren, vooral niet dat je ‘oud’ wordt. Je moet proberen om lang te leven zonder oud te worden.” (GST)