De dag dat wielerminnend België stormliep voor het WK in Leuven rondde Oost-Vlaming Alex Wauters een ultiem eerbetoon aan wielrenner Cyrille Van Hauwaert af. Vanuit Menen fietste hij de korte slotetappe van Milaan-Moorslede in het gezelschap van vrienden en sympathisanten.
Cyrille wie? De naam Cyrille Van Hauwaert doet bij menigeen de wenkbrauwen fronsen. “Inderdaad, hij is een vergeten wielrenner. Maar hij is wel dé oerflandrien die de basis legde voor de wielergekte in België, lang voor er sprake was van flandriens”, vertelt Oosteeklonaar Alex Wauters (57).
“Cyrille was een boerenknecht uit Moorslede. Als amateur won hij in 1907 Bordeaux-Parijs. Daarop kreeg hij een profcontract bij de Alcyon-wielerploeg. In 1908 fietste hij van Moorslede naar Milaan om er enkele dagen na zijn aankomst de tweede editie van Milaan-San Remo te winnen. Veertien dagen later won hij ook Parijs-Roubaix. Hij won ook een tweede keer Bordeaux-Parijs. Zijn carrière was kort, deels door WOI en deels door zijn zakeninstinct. Want in zijn eigen fietsenfabriek ‘Van Hauwaert Cycles’ fabriceerde hij al gauw duizenden ‘Lion de Flandres’-fietsen.”
Energievreter
Re-enactor Alex Wauters fietste in retro-uitrusting op een authentieke Alcyon-fiets uit 1908 de Moorsleedse wielerlegende achterna, maar hij maakte de omgekeerde beweging. “Op 12 september reed ik eerst Milaan-San Remo, om dan 2400 km richting Moorslede te trappen. Mijn fiets weegt liefst 16 kg, heeft geen versnellingen en is zo’n 20 tot 25 cm langer dan een hedendaagse fiets. Ook mijn fietshouding is anders met enkel handgrip onderaan het stuur. Ik koos zoveel mogelijk voor onverharde wegen, net zoals dat vroeger was. Twee zware bergachtige lussen die Cyrille destijds wel aflegde, heb ik overgeslagen. Met dertig kilogram bagage was dat voor mij onbegonnen werk.”
175km per dag
Twaalf tot dertien uur per dag zat Alex op zijn 113 jaar oude baanfiets. Hij trapte zijn schoenzolen helemaal stuk, reed drie keer lek en kreeg af te rekenen met een gebroken trapstang. “Gelukkig had ik een – weliswaar iets korter – reserve-exemplaar bij me. Ik denk dat mijn ene been daardoor nu iets langer geworden is. Het regende twee dagen, maar ik had een regencape van het Engelse leger uit WOI bij me. Ik weet het, bij mij is er een hoek af”, glimlacht hij. “
“Fietsen met zo’n lomp en zwaar geval vreet energie. Ik was van plan om 200 km per dag af te leggen, maar ik moest me al gauw tevreden stellen met zo’n 175 km per dag. Ik kón gewoon niet sneller. Gelukkig was dat net snel genoeg om op tijd in Moorslede te geraken.” Daar wachtte hem aan sporthal Ten Bunder een officiële ontvangst en receptie door de Heemkundige Kring van Moorslede in het bijzijn van reus Cyrille.
Pasgeboren kleindochter
“Ik ondernam deze trip helemaal alleen, want ik wilde volledige vrijheid onderweg. Maar dit veertiendaags exploot was voor mij echt wel de limiet en is niet meer voor herhaling vatbaar. De gedachte dat ik voor het eerst mijn kleindochter Lou zou zien, heeft me voortgedreven. Zij werd vlak voor mijn vertrek geboren. Dit was een geweldig avontuur, waarvan ik enorm genoten heb. Mijn respect voor Cyrille is erg alleen maar groter op geworden. Ongelofelijk wat hij presteerde in Milaan-San Remo. Wat een karakter moet die man gehad hebben! Op de Capo Berta plaatste hij zijn aanval, zelf kon ik niet anders dan die beklimming – zonder bagage – te voet af te leggen.”
Alex’ fascinatie voor Cyrille Van Hauwaert ontstond een tiental jaar geleden, toen een bejaarde fietsenmaker uit zijn dorp hem een oude fiets aanbood met de woorden ‘ik weet dat jij er iets goeds mee zal doen’. “Het bleek om een Van Hauwaertfiets te gaan, gefabriceerd door de Moorsleedse coureur. De rest is geschiedenis. Ik doe alle exploten van Cyrille na, telkens met een originele fiets uit het betreffende jaar. Parijs-Roubaix deed ik al, maar ik fietste ook monumenten zoals Ronde van Vlaanderen, Paris-Roubaix, Luik-Bastenaken-Luik en zelfs de Omloop van de Slagvelden. Ik wil daar nog graag Bordeaux-Parijs (650 km) en Parijs-Brest-Parijs (1200 km), waar Cyrille als vierde finishte, aan toe voegen.” (Carlos Berghman)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
