Aisha Van Zele openhartig na overlijden van partner Philip Cracco: “Hij wilde 150 jaar worden”

© JOKE COUVREUR
Philippe Verhaest

Vier jaar lang vocht de West-Vlaamse topondernemer en bon vivant Philip Cracco als een leeuw tegen prostaatkanker, maar begin dit jaar was duidelijk dat hij de strijd niet kon winnen. Hij koos heel bewust voor euthanasie, zijn vriendin Aisha Van Zele week de laatste weken van zijn leven geen centimeter van zijn ziekbed. Nu kijkt ze, erg voorzichtig, opnieuw vooruit. “Maar Philip zal altijd een plaats in mijn hart hebben.”

Een parelwit huis tussen de weidse West-Vlaamse akkers. Daar woont Aisha Van Zele sinds februari. De herinneringen aan haar levenspartner, met wie ze tien jaar een relatie had, zijn overal. Haar ogen glunderen wanneer ze over haar Philip kan spreken. De liefde voor hem is meer dan oprecht, al geeft ze toe dat hun relatie niet altijd over een pad vol rozenblaadjes is verlopen.

Hoe gaat het nu met je, Aisha?

“Ik neem dag per dag. Het is ondertussen bijna vijf maanden geleden dat we Philip hebben moeten afgeven. Het blijft moeilijk en ik wissel goeie met slechte momenten af. Logisch ook, want alles is nog erg vers. Wanneer ik eens twee goeie dagen na elkaar heb, denk ik dat het beter zal worden. Vooral tijdens die eerste scharniermomenten zonder hem hebben we het allemaal enorm lastig. Pasen, zijn 58ste verjaardag op 3 mei… Op zo’n momenten denken we allen nog eens extra aan hem. De vier seizoenen zullen eerst eens moeten passeren en geleidelijk aan zal het verdriet dan plaats maken voor vreugde om de mooie herinneringen. De eerste weken na Philips overlijden had ik zelfs last van paniekaanvallen en hartritmestoornissen, maar sinds een maand gaat het op dat vlak iets beter. Ik denk dat mijn lichaam gewoon moest ontladen. Ik heb de hele lijdensweg van érg dichtbij meegemaakt, hé.”

Philip zou het niet anders gewild hebben.

“Hij keek altijd vooruit en stond enorm positief in het leven. Het zijn vooral de kleine dingen die me aan hem doen herinneren. De geur van een bepaald parfum kan al genoeg zijn. Ik liep onlangs in de Brico en hoorde plots You’re in my heart van Rod Stewart door de luidsprekers galmen. Mijn ogen schoten meteen vol. Ik heb nog enkele toertjes extra doorheen de winkel gedaan om bij mijn positieven te komen. Dat nummer was een van Philips lievelingsliedjes. Ik heb ooit een deel van de tekst op een dekbedovertrek laten afdrukken voor hem. Als valentijnscadeau. Dan word je meteen naar die dag gekatapulteerd.”

Het verdriet zal geleidelijk aan plaats maken voor vreugde om de mooie herinneringen – Aisha Van Zele

Wanneer kregen jullie het nieuws dat Philip aan prostaatkanker leed?

(zwijgt even) “Ik herinner me dat Philip en ik op de terugweg waren van een horlogebeurs in het Zwitserse Basel, toen hij plots telefoon kreeg van zijn huisarts in Roeselare. Die zei dat hij hogere prostaatwaarden bij Philip had vastgesteld en raadde hem aan om zich te laten onderzoeken. Dat leek Philip geen probleem, want hij onderging sowieso elk jaar een volledige medische check-up. Als rallypiloot wilde hij niets aan het toeval overlaten. Op 27 maart 2016 moest hij naar de behandelende arts om de resultaten te vernemen en om de een of andere reden besliste hij om alleen te gaan. Daar kreeg hij te horen dat er prostaatkanker bij hem was vastgesteld. Ik weet nog exact waar ik was toen hij me belde. Ik reed net de afrit van de E40 in Oostkamp op, ik heb me meteen aan de kant gezet. De tranen bleven maar komen. Ik kon het niet geloven. Ik heb toen meteen rechtsomkeer gemaakt, want ik hoorde aan de telefoon dat Philip aan het instorten was.”

Hoe ging Philip met het nieuws om?

“Die eerste momenten wist hij ook even niet van welk hout pijlen te maken, maar Philip bleef Philip, hé. Hij wilde meteen weer vooruit. Het was een snelgroeiende en agressieve tumor, maar die wilde hij bedwingen. We zouden de strijd samen aangaan, maar we hadden snel door dat het een erg moeilijke weg zou worden. Ik nam elk gesprek met de arts op en sloeg dan achteraf aan het googelen. Tot de zomer van 2018 leefden we op hoop en dachten we écht dat het goed zou komen. We hebben ook letterlijk elke mogelijke behandeling geprobeerd, tot in Duitsland toe. Philip wilde niet opgeven, maar we kregen de waarden gewoon niet onder controle. Hij wilde 150 jaar oud worden, maar zijn lichaam was gewoon op.”

Waar trok hij zich tijdens die zware strijd aan op?

“Aan de eenvoudige dingen. Hij zag zijn twee kinderen, Pieter-Jan Michiel (24) en Marie-Julie Pascale (21) doodgraag. Quality time met zijn gezin was Philips grootste zegen. Hij was een echte familieman. Je kon hem doodgelukkig maken met een avond voor televisie in onze pyjama en onder een dekentje. Maar hij bleef zich ook bekommeren om Jobfixers, zijn derde kindje dat hij samen met Lieven Bonamie in het leven had geroepen.”

Aisha Van Zele openhartig na overlijden van partner Philip Cracco:
© JOKE COUVREUR

Wanneer wist je dat Philip terminaal was?

“In de zomer van 2019 viel zijn evenwichtsorgaan helemaal uit en had de kanker zich over al zijn botten verspreid. Dan besef je dat het zeer, zeer moeilijk wordt. Toen heb ik ook besloten om alle zorgen van Philip op mij te nemen. Dat heeft hij enorm geapprecieerd. Voor mij was het de normaalste zaak van de wereld.”

Evident moet dat niet geweest zijn.

“Absoluut niet. Het was vooral voor Philip zeer confronterend. Ik kon wel aan zijn zijde staan en hem met alle zorg en liefde omringen, maar zijn innerlijke strijd moest hij alleen voeren… Philip was vaak ook zeer emotioneel over zijn ziekte.”

Kregen jullie veel steun tijdens die moeilijke jaren?

“We hadden – en hebben nog steeds – een erg hechte vriendenkring. Die staan altijd voor ons klaar, net als onze familie. Dat is heel veel waard. Het klinkt misschien vreemd, maar deze hele nachtmerrie heeft me ook getoond wie mijn echte vrienden zijn. Mensen van wie ik het niet verwachtte, stonden dag en nacht klaar voor ons. En ook nu kan ik op een pak mensen terugvallen. Als ik het even iets zwaarder heb, kan ik altijd iemand bellen om mijn hart te luchten.”

Het leed moet ondraaglijk geweest zijn. Philip heeft me vaak gevraagd hoe lang hij nog moest volhouden – Aisha Van Zele

Hoe waren de laatste weken voor Philips overlijden?

“Op 16 december werd Philip opgenomen in het OLV-ziekenhuis in Aalst. Hij kon geen voeding meer binnen houden. Daar kregen we te horen dat de artsen letterlijk uitbehandeld waren. Twee dagen later zijn we naar ons huis in Knokke getrokken en sliep Philip in een ziekenhuisbed. Ik in de zetel ernaast. Ik ben die laatste weken geen seconde meer van zijn zijde geweken.”

Aisha Van Zele openhartig na overlijden van partner Philip Cracco:
© JOKE COUVREUR

Philip koos bewust voor euthanasie. Hoe was het afscheid?

“Erg emotioneel. Philips twee kinderen waren erbij, net als zijn neef Julien met wie hij een erg goeie band had. Maar persoonlijk vond ik de ziekenzalving de avond voordien erg geladen. Het sacrament dat toegediend wordt, het besef dat Philip zelf afscheid wilde nemen was er… Hij had ook veel te veel pijn. Het leed moet ondraaglijk geweest zijn. Hij heeft me verschillende keren gevraagd hoe lang hij nog moest volhouden. Philip is die zesde januari letterlijk uit zijn lijden verlost geweest. Hij was fysiek helemaal leeg.”

Wat waren zijn laatste woorden aan jou?

“Philip heeft me een brief van vier pagina’s geschreven. Die zal ik tot mijn laatste adem blijven koesteren. Er zijn zaken fout gelopen in onze relatie, maar die heeft hij in die brief allemaal rechtgezet. Hij heeft onze tien jaar prachtig beschreven. Het was af en toe een hobbelig parcours, maar wel eentje met onvoorwaardelijke liefde als brandstof. Dat hebben onze laatste maanden samen wel bewezen. Ik zat diep in zijn hart, zoveel was duidelijk. Hij heeft aan heel veel mensen gevraagd om voor me te zorgen wanneer hij er zelf niet meer was. Het deed me enorm veel deugd toen ik dat achteraf vernam.”

Hoe zou je Philip zelf omschrijven?

“Kijk, Philip en ik hadden een turbulente relatie. Daar ben ik niet trots op, integendeel. Maar los daarvan was hij wel de man op wie ik tien jaar geleden verliefd ben geworden… Philip was voor mij een ondernemer pur sang, een avonturier, een sportman en nog zoveel meer. Hij was een man van superlatieven. Philip was ook een vader, mijn partner, een beer van een vent met een niet te temmen wilskracht… Alleen iets bovenmenselijk heeft zijn leven jammer genoeg kunnen afremmen.”

Waar zal je hem het meest in missen?

“In de kleine dingen van het leven. Weet je, Philip was ook onze pater familias. De lijm van de familie. Nu zal elke familiebijeenkomst anders zijn. Er zal altijd een stoel leeg blijven. Dat zullen we een plek moeten leren geven, maar we blijven Philip vieren. Op zijn verjaardag heb ik op zijn 58ste verjaardag geklonken en een stukje taart gegeten. En na de lockdown doen we dat met de hele familie.”

Hoe ziet jouw leven er nu uit?

“Ik woon ondertussen in Wingene en dankzij de tien weken quarantaine heb ik heel veel klusjes in huis opgeknapt. Ik ben ook volop aan het solliciteren. Er zijn enkele projecten lopende en ik hoop daar eerstdaags uitsluitsel over te krijgen… Covid-19 heeft jammer genoeg wat roet in het eten gegooid. Ik heb de voorbije maanden goed nagedacht over mijn toekomst. Ik wil een job uitoefenen die me voldoening schenkt en waar ik mezelf helemaal in kwijt kan.”

Philip Cracco en Aisha Van Zele op Waregem Koerse in 2013.
Philip Cracco en Aisha Van Zele op Waregem Koerse in 2013. “Philip was een man van superlatieven. Een beer van een vent met een niet te temmen wilskracht.”© KRANT VAN WEST-VLAANDEREN

Je viert deze zomer je 36ste verjaardag. Wat verwacht je nog van het leven?

“Veel! Ik ben al 35 jaar, maar tegelijk ook nog maar 35. Ik tracht zo positief mogelijk in het leven te staan, al is dat natuurlijk niet altijd even gemakkelijk. Mijn herinneringen en gedachten aan Philip koester ik. Ze maken deel uit van een periode in mijn leven die niemand me ooit kan afnemen. Philips familie blijft een deel van mij, en de band met zijn mama is ijzersterk. Zij woont ondertussen in een woon-zorgcentrum in Roeselare en ik ga haar regelmatig bezoeken. Ook nu en dan zwaai ik aan het venster. Na de coronacrisis ga ik weer wekelijks bij haar langs voor een aperitief en een stukje taart… Dat heb ik haar beloofd. Philips zoon en dochter bouwen ondertussen samen met Lieven Bonamie het uitzendbedrijf Jobfixers verder uit. Ik ben er zeker van dat Philip enorm trots zou zijn op hen.”

Wat zou je Philip nog willen zeggen?

“Dat ik hoop dat hij het goed stelt hierboven, en dat hij eindelijk van alle lijden en pijn verlost is. Hij moet vooral weten dat hij in mijn en ons hart altijd zal blijven voortbestaan. Ons, want iedereen die Philip ooit ontmoet heeft, zal erkennen dat hij op elk van hen een niet te evenaren en unieke indruk heeft nagelaten. Die indruk valt met geen woorden te beschrijven. Zoals Philip Cracco lopen er geen twee rond en ik ben vooral trots en dankbaar dat hij me tien jaar lang heeft meegenomen op zijn pad.”