Afscheid van ‘stroateleure’ Bernard Galle: schepen voltrekt laatste huwelijk van carrière

Schepen Bernard Galle en echtgenote Marianne zitten vooraan tussen algemeen directeur Kurt Parmentier en Diensthoofd Burgerzaken Vanessa Verkest. Achteraan de zowat voltallige dienst burgerzaken met Annemie, Nathalie, Sharon, Nathalie, Dorine, An, Viviane, Marc, Kurt, Veerle, Lies en Ann. © SLW
Stefaan Lernout

Meer dan 1.700 koppels heeft schepen van burgerlijke stand Bernard Galle (CD&V) in de echt verbonden. Zaterdag 27 juli deed hij dat voor het laatst in zijn geliefde Goederenloods. Bijna vijftig jaar lang vond je hem dagelijks in het gemeentehuis, eerst als bediende bij de dienst burgerzaken, de afgelopen 12 jaar als schepen. De ‘stroateleure’ gaf op 1 augustus de fakkel door.

Het ouderlijke huis van Bernard Galle (71) stond in de Vanackerestraat 27, recht tegenover het kasteel. Sinds zijn geboorte is Bernard niet meer uit die straat weggeweest. In 1970 startte hij als ambtenaar in het kasteel, vanaf 1 augustus verlaat hij zijn vertrouwde stek in het administratief centrum even verderop.

“Ik heb alle graden doorlopen”, begint Bernard zijn verhaal. “Tot aan de fusie in 1977 op het secretariaat dienst Bouwvergunningen en Militie. Toen werkten er tien bedienden, onder wie de ontvanger en de gemeentesecretaris. Onvoorstelbaar als je ziet hoeveel er nu werken, alleen al op de dienst burgerzaken zijn dat er vijftien.”

Vanaf 1992 werd Bernard afdelingschef van de dienst burgerzaken, tot hij in 2007 schepen werd. “Het was mijn goede, veel te vroeg gestorven vriend Luc Duthoo die me overhaalde om me kandidaat te stellen. Tot mijn grote verbazing werd ik effectief verkozen en werd zelfs schepen van burgerlijke stand. Meer dan 1.700 huwelijken heb ik voltrokken, daar zaten soms nogal aparte gevallen tussen. Zo had een man uit Ivoorkust een lokaal meisje zwanger gemaakt. Haar familie stond erop dat ze huwden. Toen ik hen vertelde welke papieren hij allemaal moest voorleggen, begon hij te zweten: “Ici beaucoup de papiers pour une femme, chez nous un papier pour beaucoup de femmes! (lacht) Ik heb ook nog een man op het laatste moment zien wegvluchten net voor het huwelijk, zelden iemand zo snel zien lopen! Dat was nog in het oud stadhuis, de laatste jaren werd gehuwd in de Goederenloods, een plaats die ik koester zoals mijn kinderen.”

Bernard Galle.
Bernard Galle.© SLW

Ik heb nog een man op het laatste moment zien wegvluchten, net voor zijn huwelijk

Blauwe vingers

In die vijftig jaar zag hij heel wat veranderen op de dienst bevolking of burgerzaken zoals dat nu heet. “Aanvankelijk hadden we enkel een typemachine, ‘s avonds zagen onze vingers blauw van erop te kloppen. Dat verbeterde met de elektrische machine, maar vaak moesten we een brief verschillende malen tikken, want je kon er niet blijven carbonpapier tussen steken voor extra kopieën. Dan kregen we een stencilmachine en uiteindelijk kwam de computer. Op de dienst bevolking hadden we voor iedere inwoner een ponsplaatje, 15.000 in totaal. Als het verkiezingen waren draaiden we die ponsplaatjes erdoor, en voor iedere kiesgerechtigde stopte de machine en drukten we met onze voet af. Zo kwam die naam in het kiesboek. Op drukke momenten kwam onze familie helpen om de brieven te vouwen en in enveloppes te steken. In ruil voor een pistolet en een pintje. Je kan je dat toch niet meer voorstellen?”, gaat Bernard verder.

Meer bewegen

“Binnen het schepencollege ben ik zowat de ‘stoateleure’. Ik kom overal en iedereen kent mij. Na het weekend kwam ik op maandag op mijn bureau en begon alles wat de Wevelgemnaars mij gevraagd hadden, uit te zoeken.” De toekomst zal vooral rust brengen, zo blijkt. “Ik lees graag, en ik wil er dringend werk van maken om mijn negen kleinkinderen wat meer te zien. Vorig jaar ben ik zelfs niet tot bij mijn oudste dochter Leen in Laakdal geraakt. Ik ben ook van plan wat meer te bewegen. De afstanden in Wevelgem die ik nu met de auto doe, ben ik van plan met de fiets af te leggen. En waarvoor ik nu mijn fiets van stal haal, zal ik te voet doen. En ik ben weer van plan terug te keren naar mijn oude liefde, het toneel. Als het een beetje lukt om mijn teksten te onthouden!”

Bernard zal gemist worden, zeker ook door de bedienden van de dienst burgerzaken, waar hij zijn bureau had. Als verrassing hadden ze op zijn laatste werkdag een extra huwelijk op de rol geplaatst. Terwijl Bernard druk aan het oefenen was om de Zambiaanse naam van de bruid uit het hoofd te leren, kwam zowat de voltallige dienst bevolking hem verrassen. Een overrompeling die hem overduidelijk veel plezier deed.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier