Aan tafel bij de familie Vanneste: “Ik word ziek als het niet vers is”

Toon maakte het deeg voor de broodjes en Tine rolde de pistoletjes. Daarbij nog een kom heerlijke kervelsoep en we konden aan tafel. (Foto EDB)
Redactie KW

We mochten deze week meegenieten van zelfgebakken broodjes met heerlijke kervelsoep bij Toon Vanneste en Tine Vandeputte. Vers en vooral gezond koken is voor de Rollegemnaren heel belangrijk.

Winterse kervelsoep met pistoletjes, vers uit de oven. Wanneer de deur van Tine en Toon openzwaait, komt de gezelligheid ons tegemoet. Vraag hen naar koken en eten en ze vertellen honderduit. “Ik leerde alles boven de potten en pannen van mijn grootmoeder”, zegt Tine. “Meestal ben ik wel de kok in huis, al steekt Toon hier en daar graag een handje bij. Hij kan ondertussen wel zijn plan trekken (lacht).”

Tine Vandeputte (57) woont samen met haar man Toon Vanneste (58) in het rustige Rollegem. Hun drie zonen – Bert, Kobe en Pepijn – zijn ondertussen het huis uit, Tine en Toon zijn de trotse grootouders van zeven kleinkinderen.

Gezondheid

Koken is bij de familie Vanneste vooral een avondlijke bezigheid. ‘s Middags staat meestal verse soep op het menu. “En ook ons brood bakken we zelf“, klinkt het. “Ik ben daarmee begonnen toen we merkten dat twee grote broden – samen 120 frank toen – niet meer volstonden voor ons gezin”, zegt Toon. “Ook Tines gezondheidsproblemen spelen een rol. Alles – ook brood, frietjes of kroketten – moet vers zijn. Ze wordt simpelweg ziek van de smaakversterkers en bewaarmiddelen.”

“Uit eten gaan is voor mij een drama”, pikt Tine in. “Als er saus uit een pakje aan te pas komt, ben ik – hoe lekker ik het op zich ook vind – verloren. Door mijn maagverkleining kan ik trouwens ook enkel nog kleinere porties eten. Soms verlang ik om nog eens een menuutje te kunnen bestellen. Ironisch eigenlijk, zo graag koken en zelf zo weinig mogen eten.”

Aan tafel bij de familie Vanneste:

Het koppel vestigde zich in Rollegem na hun huwelijk en voelde zich er direct thuis. Toon ontfermde zich al snel over de lokale Chirojongens. “Officieel als volwassen begeleider, maar eigenlijk was hij meer de groepsleider”, glimlacht Tine. “De Chiro in Rollegem is trouwens voor ons nog steeds erg belangrijk. Het deed wel even raar toen er geen van onze kinderen nog in de leiding zat.” Heel recent zetten Tine en Toon mee de reünie op poten en ook bij evenementen steken ze graag de handen uit de mouwen.

Afrikaanse lente

“Mijn man is een vrijwilliger in hart en nieren”, klinkt het. “Hij is voorzitter bij de Rollegemse Gezinsbond, lid van de schoolraad en maakt deel uit van Sabou, een vzw die zich inzet voor een dorpje in Burkina Faso. Daarnaast zijn we samen natuurlijk ook voltijds oma en opa.”

Begin 2018 trekt Toon voor een maand naar Burkina Faso om er een nieuwe kleuterschool te helpen opbouwen. “Volgend jaar moet de school open gaan“, legt hij uit. “En dan gaan we er met zoveel mogelijk mensen van onze vzw naartoe. Het is voor ons ook de bedoeling om het nuttige aan het aangename te koppelen. Normaal reizen we door naar Zuid-Afrika. Tine kijkt al heel haar leven op naar Nelson Mandela en een bezoek aan ‘zijn’ land staat al jaren op haar bucketlist.”

“Schitterend toch? Het zal er dan lente zijn, net goed”, glimlacht Tine. “35 graden bijvoorbeeld is niet meteen aan mij besteed.”

Waarom hou je van Kortrijk?

“Als we eerlijk zijn moeten we zeggen dat we een haat-liefdeverhouding hebben met Kortrijk. Ons hart ligt in Rollegem”, klinkt het in koor. Toon heeft het naar eigen zeggen moeilijk met het design van de stad. “Ik kan me ergeren aan het soort materiaal dat er gekozen wordt. Neem de Grote Markt bijvoorbeeld. Iedereen weet toch dat arduin vuile plekken met zich mee brengt?” Tine ziet zichzelf al eens vaker naar grote evenementen gaan, maar die zijn niet aan haar man besteed. Vroeger trokken ze graag samen richting het Begijnhof en de Sint-Maartenskerk. “Om een wafel te eten”, knipoogt ze. “Nu doen we dat vaak in ‘De Koekedoze’ in Heule, maar de echte topper ligt in Deerlijk: ‘Mokka en Meer’!”

Wat doe je dit weekend?

Als vrijwilliger zet Toon zich dit weekend in voor een jonge vrouw met een beperking. Vrijdag brengt hij haar achtereenvolgens naar Loenhout en Leuven met haar aangepaste wagen. “Daarna neem ik de trein terug naar huis. Volgende week maandag volgt dan dezelfde reis, in omgekeerde richting.” Zaterdag staat volledig in teken van Winternacht in Rollegem. “Met de Gezinsbond zetten we overdag alles klaar, ‘s avonds gaan we er als bezoeker heen. Het is er altijd een heel gezellige bedoening, met veel lekker eten en drinken.” Als het weer wat meezit, wil Tine zondag graag naar Letterrijk Kerst, een literair evenement in ‘t Lijsternest. “Je ziet, ons weekend zit nu al goed vol”, glimlacht ze.

(Els Deleu)

Wat is je favoriete plekje?

Ook nu hoeft Toon niet lang na te denken. “Wij houden ervan om naar de sauna te gaan. En om tot rust te komen zit ik graag in mijn lounge in de tuin”, zegt hij. “Echt lang stilzitten doe ik niet al te vaak, ik heb liever iets omhanden.”

Tine zoekt het iets verder. “Ik denk spontaan aan een chalet die we twee jaar geleden huurden in Arèches-Beaufort, in de Franse Alpen. Het was er zalig, helemaal back to basics. Televisie of warm water hadden we niet, douchen deden we met zakken water die opwarmden in de zon. We moesten daarom dus elke dag zorgen dat we voor 17 uur terug thuis waren”, vertelt ze. “We hebben nu zelf geen kleine kinderen meer. Ik zou er met veel plezier opnieuw heen trekken.”

Waarom hou je van Kortrijk?

“Als we eerlijk zijn moeten we zeggen dat we een haat-liefdeverhouding hebben met Kortrijk. Ons hart ligt in Rollegem”, klinkt het in koor. Toon heeft het naar eigen zeggen moeilijk met het design van de stad. “Ik kan me ergeren aan het soort materiaal dat er gekozen wordt. Neem de Grote Markt bijvoorbeeld. Iedereen weet toch dat arduin vuile plekken met zich mee brengt?” Tine ziet zichzelf al eens vaker naar grote evenementen gaan, maar die zijn niet aan haar man besteed. Vroeger trokken ze graag samen richting het Begijnhof en de Sint-Maartenskerk. “Om een wafel te eten”, knipoogt ze. “Nu doen we dat vaak in ‘De Koekedoze’ in Heule, maar de echte topper ligt in Deerlijk: ‘Mokka en Meer’!”

Wat doe je dit weekend?

Als vrijwilliger zet Toon zich dit weekend in voor een jonge vrouw met een beperking. Vrijdag brengt hij haar achtereenvolgens naar Loenhout en Leuven met haar aangepaste wagen. “Daarna neem ik de trein terug naar huis. Volgende week maandag volgt dan dezelfde reis, in omgekeerde richting.” Zaterdag staat volledig in teken van Winternacht in Rollegem. “Met de Gezinsbond zetten we overdag alles klaar, ‘s avonds gaan we er als bezoeker heen. Het is er altijd een heel gezellige bedoening, met veel lekker eten en drinken.” Als het weer wat meezit, wil Tine zondag graag naar Letterrijk Kerst, een literair evenement in ‘t Lijsternest. “Je ziet, ons weekend zit nu al goed vol”, glimlacht ze.

(Els Deleu)

Wat is je lievelingsgerecht?

“Haar ovenschotel met courgette, sjalotten, fetakaas en zongedroogde tomaatjes”, glundert Toon meteen. “Dat maak ik al jaren klaar”, zegt Tine. “Onze kinderen aten dan wel eerder schapenkoteletjes met wat rijst of quinoa.” Verder houdt Tine erg van garnalen, al moeten ze wel ongepeld blijven. “Van de staarten kook ik dan meestal een bouillon voor mijn bouillabaise. Ook zeker een van mijn favorieten”, glimlacht ze. “Daarvoor doe ik een beroep op de recepten van Jeroen Meus.” Toon is tenslotte een grote fan van zelfgemaakte lasagne. “Ik heb die het liefst met veel witte saus, zodat de pastabladeren goed kunnen weken. De dag nadien is het eerlijk gezegd nóg lekkerder”, zegt hij.

Wat is je favoriete plekje?

Ook nu hoeft Toon niet lang na te denken. “Wij houden ervan om naar de sauna te gaan. En om tot rust te komen zit ik graag in mijn lounge in de tuin”, zegt hij. “Echt lang stilzitten doe ik niet al te vaak, ik heb liever iets omhanden.”

Tine zoekt het iets verder. “Ik denk spontaan aan een chalet die we twee jaar geleden huurden in Arèches-Beaufort, in de Franse Alpen. Het was er zalig, helemaal back to basics. Televisie of warm water hadden we niet, douchen deden we met zakken water die opwarmden in de zon. We moesten daarom dus elke dag zorgen dat we voor 17 uur terug thuis waren”, vertelt ze. “We hebben nu zelf geen kleine kinderen meer. Ik zou er met veel plezier opnieuw heen trekken.”

Waarom hou je van Kortrijk?

“Als we eerlijk zijn moeten we zeggen dat we een haat-liefdeverhouding hebben met Kortrijk. Ons hart ligt in Rollegem”, klinkt het in koor. Toon heeft het naar eigen zeggen moeilijk met het design van de stad. “Ik kan me ergeren aan het soort materiaal dat er gekozen wordt. Neem de Grote Markt bijvoorbeeld. Iedereen weet toch dat arduin vuile plekken met zich mee brengt?” Tine ziet zichzelf al eens vaker naar grote evenementen gaan, maar die zijn niet aan haar man besteed. Vroeger trokken ze graag samen richting het Begijnhof en de Sint-Maartenskerk. “Om een wafel te eten”, knipoogt ze. “Nu doen we dat vaak in ‘De Koekedoze’ in Heule, maar de echte topper ligt in Deerlijk: ‘Mokka en Meer’!”

Wat doe je dit weekend?

Als vrijwilliger zet Toon zich dit weekend in voor een jonge vrouw met een beperking. Vrijdag brengt hij haar achtereenvolgens naar Loenhout en Leuven met haar aangepaste wagen. “Daarna neem ik de trein terug naar huis. Volgende week maandag volgt dan dezelfde reis, in omgekeerde richting.” Zaterdag staat volledig in teken van Winternacht in Rollegem. “Met de Gezinsbond zetten we overdag alles klaar, ‘s avonds gaan we er als bezoeker heen. Het is er altijd een heel gezellige bedoening, met veel lekker eten en drinken.” Als het weer wat meezit, wil Tine zondag graag naar Letterrijk Kerst, een literair evenement in ‘t Lijsternest. “Je ziet, ons weekend zit nu al goed vol”, glimlacht ze.

(Els Deleu)