Aan tafel bij de familie Van Belle: ‘Eten met zoon Andy in gedachten’
Stephan Van Belle (51) en Annick Litière (51) verloren drie jaar geleden hun zoon Andy, die het syndroom van Down had. Aan tafel herinneren bepaalde rituelen nog altijd aan Andy.
Stephan en Annick wonen nog alleen in hun huis in Kortrijk. Hun zoon Andy, die het syndroom van Down had, overleed drie jaar geleden op zijn 27ste maar de herinnering aan hem is nog sterk aanwezig. Hun dochter Jessy (27) en haar man Glen Verheecke hebben een zoontje Jason van 1 jaar.
Instelling
Vroeger heeft Stephan nog in Gullegem, Marke, Aalbeke en Sint-Denijs gewoond. “Ik woonde vijf jaar in kindertehuizen“, zucht hij. “Toen onze Andy geboren werd met het syndroom van Down, was mijn eerste vraag of hij dan naar een instelling moest. Het was een opluchting te horen dat dit niet noodzakelijk was. Ik weet wat dat is en wou dit mijn kind niet aandoen.”
Stephan werkt al bijna heel zijn leven in de eindassemblage bij Bekaert in Zwevegem. Hij is er verpakker in het magazijn en doet twee weken de ochtend en een week de nacht. Zo heeft Stephan nog veel tijd voor zijn vrijwilligerswerk bij de Sint-Michielsbeweging. Stephan gaat twee keer per week voedsel ophalen bij Delhaize om te verdelen bij wie het moeilijk heeft. Hij doet ook veel logistiek werk in de Sint-Michielskerk en in de parochies van de zuidelijke deelgemeenten van Kortrijk.
Na de geboorte van Andy koos Annick ervoor om thuis te blijven. “Andy was vaak ziek en lag ook soms in het ziekenhuis. Ik moest me soms in twee verdelen, want drie jaar na Andy werd Jessy geboren.”
“Op vrijdag eten we nog altijd spinaziepuree met vis en dan kijken we naar de foto van Andy”
“Ze is nooit jaloers geweest, hoewel ze zich heel haar leven moest aanpassen voor haar broer. Ze maakte wel dingen mee die ze zonder haar broer ook nooit zou meemaken. Zo mochten we via Make-a-Wish met het hele gezin naar Disneyland, en zat ze ooit met Andy in een helikopter.”
Herinneringen
Al bij de geboorte van Andy kregen Stephan en Annick te horen dat hij niet lang zou leven. “Hij had epilepsie, broeddrukvallen en een bloedziekte. Hij zou maximum 12 jaar worden. We wisten dat hij plots kon sterven, en ook Andy wist dat. Hij nam zelf de beslissing om de behandelingen te stoppen. We dachten dat we op zijn dood voorbereid waren, maar nu beseffen we dat we dat dat niet het geval was. We konden hem wel een mooi afscheid geven, maar het was een bitter einde.”
Aan tafel herinneren bepaalde rituelen nog altijd aan Andy. “Op vrijdag eten we altijd spinaziepuree met vis”, vertelt Annick. “Ik dresseerde altijd de borden netjes, waarna Andy alles door elkaar prakte. Hij lag hiermee elke week in een deuk van het lachen. Elke vrijdagmiddag kijken we naar Andy’s foto en lachen we eens als we dat eten.” Stephan en Annick gaan elke week Andy’s graf bezoeken. “We gaan soms meer dan wekelijks om een babbeltje te slaan met onze zoon. Ook Andy’s kat treurde weken aan een stuk toen hij er niet meer was. We hebben zijn kat nog altijd.”
Wat doe je dit weekend?
Voor het weekend zijn er natuurlijk plannen, maar Annick heeft wel nog wat last met haar voet, die nog niet lang uit het gips is. Zaterdag helpt Stephan met priester Marc Dhondt, die van Kortrijk naar de pastorie in Marke verhuist. “Priester Marc is in september aangesteld als pastoor van de federatie Edith Stein. Deze federatie omvat de parochies in Marke, Rollegem, Aalbeke, Bellegem en Kooigem.” Op zaterdagavond gaan Stephan en Annick naar de viering voor de overledenen van Sint-Michiel. “Dat is dus ook voor onze Andy.” Zondag blijft het koppel rustig thuis om te kijken naar het EK veldrijden. “We volgen graag de koers, dat kan zowel op de weg als het veldrijden zijn”, luidt het.
(Els Deleu)
Waarom hou je van Kortrijk?
“Ik ben geboren en getogen in Kortrijk”, vertelt Annick. “Nadat we getrouwd waren zijn we van de Berkenlaan weer naar de Sionwijk gekomen, waar we een huis vonden waar alles op het gelijkvloers was. Andy kon geen trappen meer kon oplopen door zijn hartproblemen. We wonen niet midden in de stad maar we zijn er onmiddellijk.” Annick komt altijd graag thuis in Kortrijk. “Van zodra ik de vier windmolens zie, ben ik content dat ik weer thuis ben”, zegt ze. “Er is veel vernieuwing in de hele stad, soms is het zelfs ook jammer.” Stephan hielp jaren geleden met het ontruimen van de kapel van O.L.V. van Bijstand. “Jammer dat deze niet geïntegreerd werd, het was er zo mooi.”
Wat doe je dit weekend?
Voor het weekend zijn er natuurlijk plannen, maar Annick heeft wel nog wat last met haar voet, die nog niet lang uit het gips is. Zaterdag helpt Stephan met priester Marc Dhondt, die van Kortrijk naar de pastorie in Marke verhuist. “Priester Marc is in september aangesteld als pastoor van de federatie Edith Stein. Deze federatie omvat de parochies in Marke, Rollegem, Aalbeke, Bellegem en Kooigem.” Op zaterdagavond gaan Stephan en Annick naar de viering voor de overledenen van Sint-Michiel. “Dat is dus ook voor onze Andy.” Zondag blijft het koppel rustig thuis om te kijken naar het EK veldrijden. “We volgen graag de koers, dat kan zowel op de weg als het veldrijden zijn”, luidt het.
(Els Deleu)
Wat is je favoriete plekje?
Sint-Michiel is het favoriete plekje van Stephan en Annick. “We zitten daar graag in de kerk en kunnen eens tegen Onze-Lieve-Heer praten. Daar voelen we nog extra de aanwezigheid van Andy. Hij was er misdienaar en was er echt thuis.” Als ze ergens naar toe gingen in de stad, was het vroeger naar het Shopping Center en later naar de K. “Dat was binnen en voor Andy was dat goed. Waar Andy niet naar toe kon, daar gingen wij ook niet.” Het koppel houdt ook van het eigen huis. “We zitten hier graag samen naar de koers te kijken”, klinkt het. Aangezien Stephan en Annick altijd al de keuze maakte om met één inkomen te leven, gaan ze nooit uit eten, en zijn er daar geen favoriete plekjes voor.
Waarom hou je van Kortrijk?
“Ik ben geboren en getogen in Kortrijk”, vertelt Annick. “Nadat we getrouwd waren zijn we van de Berkenlaan weer naar de Sionwijk gekomen, waar we een huis vonden waar alles op het gelijkvloers was. Andy kon geen trappen meer kon oplopen door zijn hartproblemen. We wonen niet midden in de stad maar we zijn er onmiddellijk.” Annick komt altijd graag thuis in Kortrijk. “Van zodra ik de vier windmolens zie, ben ik content dat ik weer thuis ben”, zegt ze. “Er is veel vernieuwing in de hele stad, soms is het zelfs ook jammer.” Stephan hielp jaren geleden met het ontruimen van de kapel van O.L.V. van Bijstand. “Jammer dat deze niet geïntegreerd werd, het was er zo mooi.”
Wat doe je dit weekend?
Voor het weekend zijn er natuurlijk plannen, maar Annick heeft wel nog wat last met haar voet, die nog niet lang uit het gips is. Zaterdag helpt Stephan met priester Marc Dhondt, die van Kortrijk naar de pastorie in Marke verhuist. “Priester Marc is in september aangesteld als pastoor van de federatie Edith Stein. Deze federatie omvat de parochies in Marke, Rollegem, Aalbeke, Bellegem en Kooigem.” Op zaterdagavond gaan Stephan en Annick naar de viering voor de overledenen van Sint-Michiel. “Dat is dus ook voor onze Andy.” Zondag blijft het koppel rustig thuis om te kijken naar het EK veldrijden. “We volgen graag de koers, dat kan zowel op de weg als het veldrijden zijn”, luidt het.
(Els Deleu)
Wat is je lievelingsgerecht?
“Stoverij met frietjes”, antwoorden Stephan en Annick in koor. Volgens Stephan kan Annick dit heel lekkker klaarmaken. “Ook onze schoonzoon komt dit hier graag eten”, zegt hij. Het koppel eet ook vaak worteltjes, bloemkool, appelmoes, witlof in ham of spruitjes. “We eten zowel vlees als vis. We zijn niet vegetarisch maar bourgondisch”, lacht Stephan. Het eetpatroon is niet altijd hetzelfde. Als Stephan de ochtend werkt, eet het koppel ‘s middags warm als Stephan thuiskomt. “Als hij de nacht heeft, eten we ‘s avonds warm. Dit moesten we veranderen. Vroeger aten we warm als Stephan ‘s middags opstond, maar met verouderen lukt dat niet meer. Hij eet nu ontbijt als hij opstaat ‘s middags.”
Wat is je favoriete plekje?
Sint-Michiel is het favoriete plekje van Stephan en Annick. “We zitten daar graag in de kerk en kunnen eens tegen Onze-Lieve-Heer praten. Daar voelen we nog extra de aanwezigheid van Andy. Hij was er misdienaar en was er echt thuis.” Als ze ergens naar toe gingen in de stad, was het vroeger naar het Shopping Center en later naar de K. “Dat was binnen en voor Andy was dat goed. Waar Andy niet naar toe kon, daar gingen wij ook niet.” Het koppel houdt ook van het eigen huis. “We zitten hier graag samen naar de koers te kijken”, klinkt het. Aangezien Stephan en Annick altijd al de keuze maakte om met één inkomen te leven, gaan ze nooit uit eten, en zijn er daar geen favoriete plekjes voor.
Waarom hou je van Kortrijk?
“Ik ben geboren en getogen in Kortrijk”, vertelt Annick. “Nadat we getrouwd waren zijn we van de Berkenlaan weer naar de Sionwijk gekomen, waar we een huis vonden waar alles op het gelijkvloers was. Andy kon geen trappen meer kon oplopen door zijn hartproblemen. We wonen niet midden in de stad maar we zijn er onmiddellijk.” Annick komt altijd graag thuis in Kortrijk. “Van zodra ik de vier windmolens zie, ben ik content dat ik weer thuis ben”, zegt ze. “Er is veel vernieuwing in de hele stad, soms is het zelfs ook jammer.” Stephan hielp jaren geleden met het ontruimen van de kapel van O.L.V. van Bijstand. “Jammer dat deze niet geïntegreerd werd, het was er zo mooi.”
Wat doe je dit weekend?
Voor het weekend zijn er natuurlijk plannen, maar Annick heeft wel nog wat last met haar voet, die nog niet lang uit het gips is. Zaterdag helpt Stephan met priester Marc Dhondt, die van Kortrijk naar de pastorie in Marke verhuist. “Priester Marc is in september aangesteld als pastoor van de federatie Edith Stein. Deze federatie omvat de parochies in Marke, Rollegem, Aalbeke, Bellegem en Kooigem.” Op zaterdagavond gaan Stephan en Annick naar de viering voor de overledenen van Sint-Michiel. “Dat is dus ook voor onze Andy.” Zondag blijft het koppel rustig thuis om te kijken naar het EK veldrijden. “We volgen graag de koers, dat kan zowel op de weg als het veldrijden zijn”, luidt het.
(Els Deleu)
Aan tafel
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier