Aan tafel bij de familie Lapeirre: “We zijn betoverd door Afrika”
Fotograaf Carl Lapeirre en grafisch vormgever Ingrid De Smet ontvingen ons met open armen aan hun eettafel. Het koppel woont in het centrum van Bissegem en baat er een eigen fotografiezaak uit. “We zijn altijd een beetje progressief geweest.”
Carl Lapeirre (57) en Ingrid De Smet (54) hebben drie kinderen die al het huis uit zijn. Jari (32) woont met zijn Spaanse vriendin Andrea in Kortrijk en is navigator in opleiding bij de Belgische Marine. Ze hebben een zoontje Gerard van 2 jaar. De 31-jarige Aaron (31) woont in Gent en is net als zijn vader fotograaf. De jongste zoon Lennart (29) woont in Kortrijk en werkt als elektricien.
Ingrid is de kok in huis, maar koken doet ze enkel uit noodzaak. “Ik doe het eigenlijk niet graag”, zucht ze. “Maar wat ze klaarmaakt, is wel altijd lekker”, glimlacht Carl meteen. Zelf houdt hij erg van vlees, maar om zijn ecologische voetafdruk klein te houden, probeert hij af en toe een dag zonder in te lassen. Ingrid eet dan weer vegetarisch. “Al maak ik nooit twee verschillende gerechten klaar. Ik eet gewoon altijd enkel wat groenten met aardappelen.”
Donkere kamer
Carl en Ingrid vormen ook op beroepsvlak een team en runnen sinds 1984 een fotografiezaak in Bissegem. “Ik ben de man die fotografeert”, zegt hij. “Alle nazorg doet Ingrid. Ik duw op het knopje en mijn vrouw doet de rest.”
Carl geeft daarnaast ook lessen fotografie. Sinds de start van hun zaak, maakte de professionele fotografie een enorme evolutie door. “Vroeger was het evident dat bij een huwelijksreportage een mooi gepresenteerd boek hoorde. Nu worden de digitale bestanden erbij gevraagd”, zegt Carl. “Dat is een vraag naar half werk, vind ik. Foto’s komen niet zomaar uit een camera gerold, hé. Daar komt ook qua nabewerking heel wat werk bij kijken en daar staat niet iedereen altijd bij stil. Het respect voor de donkere kamer van toen was veel groter. Nu kan je veel zaken met een klik doen en wordt het niet meer als belangrijk aanzien. Er komt nochtans nog altijd vakmanschap aan te pas.”
Olifant
Het koppel bleef niet hangen in het verleden en verbouwde de fotografiezaak twee keer. Vooral het verkoopgedeelte werd flink ingeperkt. “We wisten dat de tijd van filmrolletjes niet zou blijven duren. Iedereen verklaarde ons gek, maar het is wel de juiste beslissing geweest. Onze winkel is nu erg open, met een galerij en een plaats voor een zetelmoment voor het grote scherm. Eigenlijk zijn we altijd een beetje progressief geweest.”
Midden jaren ’90 raakte het koppel betoverd door Afrika. “Vanaf het moment dat ik er voet aan grond zette, voelde het alsof ik thuiskwam“, zegt Ingrid. “Ondertussen trokken we al samen naar Zambia, Kenia, Malawi, Namibië en Tanzania. Ik was ook al in Zuid-Afrika en Carl had een aantal projecten in Rwanda en Soedan.”
Vooral de wilde dieren en de stilte zorgen ervoor dat Ingrid enorm van het continent geniet. “Ik vertrek er telkens met tranen in de ogen. Ik heb mijn hart in Afrika verloren. Thuis ben ik ongeduldig en moet alles snel gaan, maar daar kan ik uren op dezelfde plek naar een olifant kijken.”
Wat doe je dit weekend? h2>
Komend weekend staat voor Carl en Ingrid voornamelijk gelijk aan werken. “Zaterdag is voor ons een gewone werkdag. De zaak is dan in de voormiddag open, ‘s namiddags komen mensen langs op afspraak.” Ingrid houdt zich dan vooral bezig met de vormgeving, al staat er deze week ook een beetje strijk te wachten.” Zaterdagavond komen de kinderen over de vloer. “Ze proberen elke week langs te komen. Toch altijd fijn om elkaar hier te zien.” Op zondag 12 november heeft Carl een doopselreportage op het programma staan. “Drukke dagen dus, maar dat hebben we wel graag. En als er nog wat tijd over is, gaan we wandelen met onze hond.” p>
(Els Deleu)
Waarom hou je van Kortrijk? h2>
“Kortrijk is een kleine en gezellige stad waar alles dichtbij is. En er gebeurt ook heel veel. Ik zie ons er later nog wonen”, zeggen Carl en Ingrid. “Het is alleen jammer dat ze Bissegem een beetje stiefmoederlijk behandelen.” Wandelen doen ze wel liefst dicht bij huis. “Met de hond is het te ver en we willen hem ook niet in de wagen steken om in Kortrijk een wandeling te maken. Bissegem heeft op zich meer dan genoeg troeven en wandelpaden.” Zowel Carl als Ingrid gaat elke dag een uur met de hond wandelen. “De beweging doet ons zelf ook erg veel deugd.” De kerstperiode vormt voor het koppel wel de ideale gelegenheid om de sfeer in het stadscentrum even op te snuiven. p>
Wat doe je dit weekend? h2>
Komend weekend staat voor Carl en Ingrid voornamelijk gelijk aan werken. “Zaterdag is voor ons een gewone werkdag. De zaak is dan in de voormiddag open, ‘s namiddags komen mensen langs op afspraak.” Ingrid houdt zich dan vooral bezig met de vormgeving, al staat er deze week ook een beetje strijk te wachten.” Zaterdagavond komen de kinderen over de vloer. “Ze proberen elke week langs te komen. Toch altijd fijn om elkaar hier te zien.” Op zondag 12 november heeft Carl een doopselreportage op het programma staan. “Drukke dagen dus, maar dat hebben we wel graag. En als er nog wat tijd over is, gaan we wandelen met onze hond.” p>
(Els Deleu)
Wat is je favoriete plekje? h2>
In koor: “Afrika. We deden al verschillende safari’s, onder meer naar Amboseli, Maasai Mara (Kenia) en Mikumi (Tanzania).” Maar het moet niet altijd ver en warm zijn: ook thuis op het terras komen Carl en Ingrid tot rust. “In Bissegem genieten we van de Neerbeekvallei. Onze kleine gemeente heeft heel wat te bieden en heeft tal van leuke plekjes om te wandelen. Natuurlijk mogen we de Leie niet vergeten. Al lopen we liefst langs de overkant van het water, zodat de hond een beetje los kan lopen. Aan de Bissegemse kant is dat moeilijker. Ook Kortrijk vinden we best gezellig, al hebben we daar niet meteen één locatie waar we altijd weer naartoe gaan. We houden van de stad in haar geheel.” p>
Waarom hou je van Kortrijk? h2>
“Kortrijk is een kleine en gezellige stad waar alles dichtbij is. En er gebeurt ook heel veel. Ik zie ons er later nog wonen”, zeggen Carl en Ingrid. “Het is alleen jammer dat ze Bissegem een beetje stiefmoederlijk behandelen.” Wandelen doen ze wel liefst dicht bij huis. “Met de hond is het te ver en we willen hem ook niet in de wagen steken om in Kortrijk een wandeling te maken. Bissegem heeft op zich meer dan genoeg troeven en wandelpaden.” Zowel Carl als Ingrid gaat elke dag een uur met de hond wandelen. “De beweging doet ons zelf ook erg veel deugd.” De kerstperiode vormt voor het koppel wel de ideale gelegenheid om de sfeer in het stadscentrum even op te snuiven. p>
Wat doe je dit weekend? h2>
Komend weekend staat voor Carl en Ingrid voornamelijk gelijk aan werken. “Zaterdag is voor ons een gewone werkdag. De zaak is dan in de voormiddag open, ‘s namiddags komen mensen langs op afspraak.” Ingrid houdt zich dan vooral bezig met de vormgeving, al staat er deze week ook een beetje strijk te wachten.” Zaterdagavond komen de kinderen over de vloer. “Ze proberen elke week langs te komen. Toch altijd fijn om elkaar hier te zien.” Op zondag 12 november heeft Carl een doopselreportage op het programma staan. “Drukke dagen dus, maar dat hebben we wel graag. En als er nog wat tijd over is, gaan we wandelen met onze hond.” p>
(Els Deleu)
Wat is je lievelingsgerecht? h2>
Carl en Ingrid houden allebei erg van Afrikaans eten. “Dat vinden we superlekker. Vooral kudu, een soort antilope”, lacht Carl. “Je hebt er ook tal van lekkere pasta’s, desserts, vis, rijst en kip. Heel veel kip!” Thuis opteert het koppel voor de ‘gewone kost’, zoals rode kool met worst en aardappelen, spaghetti of een lekkere ovenschotel. “Gaan eten doen we voornamelijk bij de Bissegemse horecazaken. En dan hangt wat we eten erg af van in welk restaurant we zitten. In Quatre Quarts kiezen we bijvoorbeeld altijd voor de maandmenu. In ‘t Verschil gaan we meestal voor gamba’s à la plancha. In Eva’s Grand Café nemen we vaak spaghetti en in De Neerbeek gaat onze voorkeur uit naar scampi’s.” p>
Wat is je favoriete plekje? h2>
In koor: “Afrika. We deden al verschillende safari’s, onder meer naar Amboseli, Maasai Mara (Kenia) en Mikumi (Tanzania).” Maar het moet niet altijd ver en warm zijn: ook thuis op het terras komen Carl en Ingrid tot rust. “In Bissegem genieten we van de Neerbeekvallei. Onze kleine gemeente heeft heel wat te bieden en heeft tal van leuke plekjes om te wandelen. Natuurlijk mogen we de Leie niet vergeten. Al lopen we liefst langs de overkant van het water, zodat de hond een beetje los kan lopen. Aan de Bissegemse kant is dat moeilijker. Ook Kortrijk vinden we best gezellig, al hebben we daar niet meteen één locatie waar we altijd weer naartoe gaan. We houden van de stad in haar geheel.” p>
Waarom hou je van Kortrijk? h2>
“Kortrijk is een kleine en gezellige stad waar alles dichtbij is. En er gebeurt ook heel veel. Ik zie ons er later nog wonen”, zeggen Carl en Ingrid. “Het is alleen jammer dat ze Bissegem een beetje stiefmoederlijk behandelen.” Wandelen doen ze wel liefst dicht bij huis. “Met de hond is het te ver en we willen hem ook niet in de wagen steken om in Kortrijk een wandeling te maken. Bissegem heeft op zich meer dan genoeg troeven en wandelpaden.” Zowel Carl als Ingrid gaat elke dag een uur met de hond wandelen. “De beweging doet ons zelf ook erg veel deugd.” De kerstperiode vormt voor het koppel wel de ideale gelegenheid om de sfeer in het stadscentrum even op te snuiven. p>
Wat doe je dit weekend? h2>
Komend weekend staat voor Carl en Ingrid voornamelijk gelijk aan werken. “Zaterdag is voor ons een gewone werkdag. De zaak is dan in de voormiddag open, ‘s namiddags komen mensen langs op afspraak.” Ingrid houdt zich dan vooral bezig met de vormgeving, al staat er deze week ook een beetje strijk te wachten.” Zaterdagavond komen de kinderen over de vloer. “Ze proberen elke week langs te komen. Toch altijd fijn om elkaar hier te zien.” Op zondag 12 november heeft Carl een doopselreportage op het programma staan. “Drukke dagen dus, maar dat hebben we wel graag. En als er nog wat tijd over is, gaan we wandelen met onze hond.” p>
(Els Deleu)
Aan tafel
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier