Aan tafel bij de familie Catteauw: “Het liefst blijven we thuis”

Roger Catteauw verwende zijn echtgenote Marie-Jeanne Vanneste dit keer met heerlijke stoverij en verse frietjes. © EDB
Redactie KW

We hielden dit keer halt bij Roger Catteauw en Marie-Jeanne Vanneste. Omdat Marie-Jeanne niet zo goed te been is, neemt Roger nu plaats achter het fornuis. Hij maakte een overheerlijke versie klaar van stoverij met frietjes.

Roger Catteauw (79) en Marie-Jeanne Vanneste (77) kwamen toen ze trouwden in 1961 in Kortrijk wonen. Zij was van Gullegem en hij van Lendelede. “We startten een bakkerij in de Noordstraat, aan de overkant van waar nu Texture gelegen is.”

Roger bakte en Marie-Jeanne stond in de winkel. In 1983 is het koppel met de bakkerij gestopt. “De muren in ons atelier waren bekleed met faiences. Een nieuwe wet stelde echter dat alles in inox moest afgewerkt worden. Ook in de winkel moest het aanbod achter glas worden geplaatst. Aangezien dit veel kosten met zich mee zou brengen en we toch geen opvolgers in ons gezin hadden, besloten we om met de bakkerij te stoppen”, aldus Roger. “Ik bakte nog twee weken tot de voorraad op was.”

kok roger

Marie-Jeanne heeft nog een jaar de winkel gerund. “We lieten de producten toen leveren.” Marie-Jeanne sukkelde toen al met haar rug. Toch zag ze er enorm tegen op om de bakkerij te sluiten omdat ze het sociaal contact zou missen. Roger vond werk op vrijdag, ging bakken in het weekend en werkte op maandag als magazijnier in een isolatiebedrijf in Wevelgem.

Na het sluiten van de bakkerij, verhuisden Roger en Marie-Jeanne naar de Brugsesteenweg. Vorig jaar in augustus nam het koppel zijn intrek in het appartement van een overleden schoonzus aan de Budabrug. “Onze oudste dochter, die vorig jaar op 54-jarige leeftijd overleden is, heeft het nog meegemaakt. Ze heeft ook gezien dat we ons hier goed voelen.”

Sinds Marie-Jeanne niet goed meer te been is, heeft Roger in 2009 de plaats achter het fornuis van zijn echtgenote overgenomen. “Vijf minuten rechtstaan, lukt al niet meer”, zegt Marie-Jeanne. “Maar Roger kookt gelukkig erg goed“, zegt Marie-Jeanne. “Hij was natuurlijk al gewoon om confituren en chocoladebereidingen te maken. Door mijn rugpijn eet ik niet zo veel meer, mijn eetlust is er fel door verminderd.”

343 Pillendoosjes

Toen Roger en Marie-Jeanne met pensioen gingen, werden ze lid van verschillende verenigingen. “We zijn intussen al acht jaar bestuurslid van Samana Centrum/Overleie. Roger doet er de boekhouding. Tijdens de vier weken dat de Spatjes op Overleie spelen, helpen we ook mee.”

Marie-Jeanne verzamelt ook pillendoosjes. “Ik ben er in 1979 mee begonnen. toen ik een eerste pillendoosje kreeg van een schoonzus die naar Lourdes geweest was.” Vrienden en familie die op reis gaan, brengen altijd een pillendoosje mee. Ze heeft er ondertussen al 343 en houdt ze netjes bij met naam, jaartal en plaats van afkomst. “Mijn dochter maakte een inventaris op zodat ik weet waar welk doosje terug te vinden is. Onlangs kreeg ik een heel mooi doosje uit Valencia. Het zijn soms echte kunstwerkjes.” Er worden ten huize Catteauw ook rouwprentjes verzameld. “We hebben er zo’n 50.000 en houden alles alfabetisch en met geboorte- en sterfdatum bij.”

Wat doe je dit weekend?

“Wij houden onze weekends zoveel mogelijk vrij voor onze tien kleinkinderen. Die zijn tussen de 12 en de 30 jaar oud en kunnen zich meestal enkel in het weekend vrijmaken. Ze wonen ook niet in Kortrijk, twee van hen verblijft zelfs op kot in Gent.” Soms gebeurt het dat Roger en Marie-Jeanne zelf hun nageslacht opzoeken. “Dan gaan we barbecueën bij een van de kinderen. We vinden het heerlijk om op zondag omringd door onze familie te genieten van een lekkere maaltijd.” Als Roger en Marie-Jeanne in het weekend uitzonderlijk weg moeten, dan bellen ze de kinderen op om te verwittigen dat ze niet thuis zullen zijn. Sommige activiteiten van Samana vinden immers in het weekend plaats.

(Els Deleu)

Waarom hou je van Kortrijk?

“We zijn blij dat we in Kortrijk wonen, maar eigenlijk was het gelijk waar we zouden terechtkomen. Als het Menen zou geweest zijn, waren we even tevreden. Na de verkoop van de bakkerij, zochten we iets in Kortrijk, maar we bezochten ook huizen in Moorsele.” In Kortrijk blijven wonen was voor Marie-Jeanne en Roger wel een voordeel omdat ze er al mensen kenden. Een van hun dochters werkt in Kortrijk en komt vier keer per week bij haar ouders eten. “We wonen al sinds 1961 op Overleie, eerst in de Noordstraat, dan 24 jaar in de Brugsesteenweg en sinds vorig jaar aan de Budabrug. Sinds we hier wonen gaan we af en toe naar de markt. We hadden het altijd gezegd dat we hier graag zouden wonen.”

Wat doe je dit weekend?

“Wij houden onze weekends zoveel mogelijk vrij voor onze tien kleinkinderen. Die zijn tussen de 12 en de 30 jaar oud en kunnen zich meestal enkel in het weekend vrijmaken. Ze wonen ook niet in Kortrijk, twee van hen verblijft zelfs op kot in Gent.” Soms gebeurt het dat Roger en Marie-Jeanne zelf hun nageslacht opzoeken. “Dan gaan we barbecueën bij een van de kinderen. We vinden het heerlijk om op zondag omringd door onze familie te genieten van een lekkere maaltijd.” Als Roger en Marie-Jeanne in het weekend uitzonderlijk weg moeten, dan bellen ze de kinderen op om te verwittigen dat ze niet thuis zullen zijn. Sommige activiteiten van Samana vinden immers in het weekend plaats.

(Els Deleu)

Wat is je favoriete plekje?

“Ons favoriete plekje is thuis aan het raam, genietend van het zicht op de Leie. We kijken graag naar de boten die voorbij varen. De langste was een van 15 meters met containers op. Er vaart ook vaak een met schroot voorbij”, vertelt Marie-Jeanne. “We kijken ook uit op de Budabrug en die is gemiddeld zo’n drie keer per week defect”, lacht Roger. In de zomer neemt Marie-Jeanne graag plaats in haar zeteltje op het terras. Maar door haar rugpijn is het er afgelopen zomer amper van gekomen. Het koppel herhaalt dat het niet graag het appartement verlaat. “Ook de vergaderingen van Samana vinden hier plaats.” Als ze dan toch weggaan, dan liefst naar Roeselare. “Ik ga er graag heen om mijn zus te bezoeken.”

Waarom hou je van Kortrijk?

“We zijn blij dat we in Kortrijk wonen, maar eigenlijk was het gelijk waar we zouden terechtkomen. Als het Menen zou geweest zijn, waren we even tevreden. Na de verkoop van de bakkerij, zochten we iets in Kortrijk, maar we bezochten ook huizen in Moorsele.” In Kortrijk blijven wonen was voor Marie-Jeanne en Roger wel een voordeel omdat ze er al mensen kenden. Een van hun dochters werkt in Kortrijk en komt vier keer per week bij haar ouders eten. “We wonen al sinds 1961 op Overleie, eerst in de Noordstraat, dan 24 jaar in de Brugsesteenweg en sinds vorig jaar aan de Budabrug. Sinds we hier wonen gaan we af en toe naar de markt. We hadden het altijd gezegd dat we hier graag zouden wonen.”

Wat doe je dit weekend?

“Wij houden onze weekends zoveel mogelijk vrij voor onze tien kleinkinderen. Die zijn tussen de 12 en de 30 jaar oud en kunnen zich meestal enkel in het weekend vrijmaken. Ze wonen ook niet in Kortrijk, twee van hen verblijft zelfs op kot in Gent.” Soms gebeurt het dat Roger en Marie-Jeanne zelf hun nageslacht opzoeken. “Dan gaan we barbecueën bij een van de kinderen. We vinden het heerlijk om op zondag omringd door onze familie te genieten van een lekkere maaltijd.” Als Roger en Marie-Jeanne in het weekend uitzonderlijk weg moeten, dan bellen ze de kinderen op om te verwittigen dat ze niet thuis zullen zijn. Sommige activiteiten van Samana vinden immers in het weekend plaats.

(Els Deleu)

Wat is je lievelingsgerecht?

Marie-Jeanne eet het liefste scampis. “We maken dat regelmatig thuis klaar.” Roger houdt vooral van een goed stuk vlees. “Vroeger koos ik voor een entrecôte, hoe groter het stuk vlees, hoe beter, maar intussen ben ik niet meer van dat principe.” Marie-Jeanne houdt naast scampis van paling in het groen. “Ik eet over het algemeen graag vis”, vertelt ze. Roger is geen viseter, maar lust wel scampis. “We houden ook van Chinees.” Omdat Marie-Jeanne en Roger geen al te grote porties meer kunnen eten, gaan ze niet vaak uit eten. Als ze toch eens uit eten gaan, dan kiezen ze meestal voor een tafeltje in De Neerbeek in Bissegem. “Maar meestal maken we ons eigen potje klaar.”

Wat is je favoriete plekje?

“Ons favoriete plekje is thuis aan het raam, genietend van het zicht op de Leie. We kijken graag naar de boten die voorbij varen. De langste was een van 15 meters met containers op. Er vaart ook vaak een met schroot voorbij”, vertelt Marie-Jeanne. “We kijken ook uit op de Budabrug en die is gemiddeld zo’n drie keer per week defect”, lacht Roger. In de zomer neemt Marie-Jeanne graag plaats in haar zeteltje op het terras. Maar door haar rugpijn is het er afgelopen zomer amper van gekomen. Het koppel herhaalt dat het niet graag het appartement verlaat. “Ook de vergaderingen van Samana vinden hier plaats.” Als ze dan toch weggaan, dan liefst naar Roeselare. “Ik ga er graag heen om mijn zus te bezoeken.”

Waarom hou je van Kortrijk?

“We zijn blij dat we in Kortrijk wonen, maar eigenlijk was het gelijk waar we zouden terechtkomen. Als het Menen zou geweest zijn, waren we even tevreden. Na de verkoop van de bakkerij, zochten we iets in Kortrijk, maar we bezochten ook huizen in Moorsele.” In Kortrijk blijven wonen was voor Marie-Jeanne en Roger wel een voordeel omdat ze er al mensen kenden. Een van hun dochters werkt in Kortrijk en komt vier keer per week bij haar ouders eten. “We wonen al sinds 1961 op Overleie, eerst in de Noordstraat, dan 24 jaar in de Brugsesteenweg en sinds vorig jaar aan de Budabrug. Sinds we hier wonen gaan we af en toe naar de markt. We hadden het altijd gezegd dat we hier graag zouden wonen.”

Wat doe je dit weekend?

“Wij houden onze weekends zoveel mogelijk vrij voor onze tien kleinkinderen. Die zijn tussen de 12 en de 30 jaar oud en kunnen zich meestal enkel in het weekend vrijmaken. Ze wonen ook niet in Kortrijk, twee van hen verblijft zelfs op kot in Gent.” Soms gebeurt het dat Roger en Marie-Jeanne zelf hun nageslacht opzoeken. “Dan gaan we barbecueën bij een van de kinderen. We vinden het heerlijk om op zondag omringd door onze familie te genieten van een lekkere maaltijd.” Als Roger en Marie-Jeanne in het weekend uitzonderlijk weg moeten, dan bellen ze de kinderen op om te verwittigen dat ze niet thuis zullen zijn. Sommige activiteiten van Samana vinden immers in het weekend plaats.

(Els Deleu)