Zondag ging de 93ste IJzerbedevaart door in Diksmuide, precies 100 jaar nadat de eerste IJzerbedevaart doorging. Het werd een serene herdenking met een beperkt aantal aanwezigen door de coronaregels.
Op de weide stond een grote tent waarin iedereen een plaats op afstand kreeg, een honderdtal mensen woonde op die manier de IJzerbedevaart bij. Sam Vanoverschelde, achterkleinzoon van Joe English, opende de bedevaart. Hij is lid van het IJzerbedevaartcomité, lid van de raad van bestuur, maar ook en vooral kunstenaar en maker van de documentaire rond 100 jaar IJzerbedevaart.
De documentaire kreeg de naam ‘klaar voor de toekomst’ mee. Meteen na het openingswoordje werd de film gestart. Een interessante mix van mensen die zich de gloriejaren van de IJzerbedevaart nog goed herinneren werd afgewisseld met een streepje muziek, een poëtisch moment en een kijk naar hoe het verder moet. De film is te bekijken via Facebook, Youtube en Instagram.
De film belicht niet enkel de Vlaamse strijd en de geschiedenis van de IJzerbedevaart maar ook over discriminatie in zijn geheel werden getuigenissen gehoord, zo kwam ook Fleur Pierets aan het woord. Zij vertelde over de nog steeds geldende vooroordelen en discriminatie tegen holebi’s. Fleur is de ene helft van het lesbische koppel dat in de 24 landen waar een homokoppel kan trouwen, zou gaan trouwen, helaas overleed haar vrouw voor ze dit kon realiseren.
Zoon van Willem Vermandere
Augustijn, zoon van Willem Vermandere, was één van de mensen die een muzikaal intermezzo verzorgde. Paul De Belder, voorzitter van het IJzerbedevaartcomité riep op tot blijvende strijd voor de Vlaamse zaak maar benadrukte dat de IJzerbedevaart veel breder gaat. “Het moet een plaats worden waar iedereen die gediscrimineerd worden omwille van religie, afkomst, seksuele geaardheid een luisterend oor moet vinden. Wij Vlamingen hebben immers zelf ervaren hoe discriminatie zieldodend kan zijn. Maar toch mogen we niet op onze lauweren rusten en moeten we alert blijven en onze Vlaamse zaak blijven verdedigen.”
Er werd naar goede gewoonte geëindigd met het zingen van de Vlaamse Leeuw en een bloemenhulde in de crypte. De Bloemen voor de bloemenhulde waren buiten de tent op een tafel uitgestald, zodat iedere afgevaardigde die bloemen kwam leggen zelf zijn krans kon nemen. Daarna ging het in stoet via de Via Dolorosa naar de crypte waar een minuut stilte werd gehouden.
Om 13.45 uur werd iedereen terug aan de IJzertoren verwacht om met de bus naar Steenkerke te rijden voor een tweede, korte plechtigheid. Het werd een IJzerbedevaart in een nieuwe stijl, maar heel sereen en door de aanwezigen erg gesmaakt en met een duidelijke visie naar hoe de IJzerbedevaart kan evolueren in de toekomst.
(ACK)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier