70 jaar huwelijksgeluk voor Roger en Elisabeth: “Vonk sloeg over in fabriek”

Roger Verhelst en zijn echtgenote Elisabeth Vercamer genieten samen van hun oude dag. © WO
Redactie KW

Op 4 mei worden Roger Verhelst (93) en Elisabeth Vercamer (91) op het stadhuis in de bloemetjes gezet. 70 jaar geleden stapten ze samen het huwelijksbootje. Het koppel kreeg zes kinderen.

Door Carlos Berghman

Elisabeth werd op 13 maart 1928 als oudste van vijf kinderen geboren in Menen. Drie maanden later verhuisde het gezin naar Houthulst, om op Elisabeths zestiende verjaardag terug te keren naar Menen. “We woonden pas acht dagen opnieuw in Menen toen Kortrijk gebombardeerd werd”, herinnert Elisabeth zich nog levendig. “Mijn ouders gingen als seizoenarbeiders aan de slag in Frankrijk om er in de bieten en het vlas te werken. Vader leurde ook met borstels en als zestienjarig meisje ging ik met hem mee. Ook hielden mijn ouders café ‘t Nieuw Schippershof aan de Leie open, vlak voor het huidige CC De Steiger.”

Roger zag het levenslicht op 9 februari 1926 en groeide als tweede jongste van vijf kinderen op in de Sperredreef in Dadizele. “We hadden het niet breed thuis. Mijn vader had maar één been als gevolg van een zware ontsteking. Die liep hij als kind op, nadat hij op school als straf urenlang op zijn knieën moest zitten in zijn houten klompen. Mijn moeder werkte bij een boer en had macht als een paard. Later bleef ze thuis om voor het gezin te zorgen.”

Emailpotten

Van zijn veertien jaar tot aan zijn brugpensioen was Roger dagelijks in de weer met mortel en bakstenen. “Ik ben begonnen als metserdiender. We repareerden en metselden fabrieksschouwen en vuurringen in fabrieken in België en Frankrijk. Vaak was ik een hele week weg op verplaatsing. Uiteindelijk schopte ik het tot conducteur bij Callemein.”

Roger Verhelst en Elisabeth Vercamer op hun huwelijksdag. (gf)
Roger Verhelst en Elisabeth Vercamer op hun huwelijksdag. (gf)

Elisabeth werkte in de Kortrijkstraat in een fabriek die email potten fabriceerde. “De naam van de fabriek herinner ik me niet meer, maar in de volksmond stond ze gekend als de Rattadjing“, aldus Elisabeth. “Later versneed ik ook nog handdoeken bij De Witte Lietaer in Lauwe. Vanaf 1950 bleef ik thuis om voor de kinderen te zorgen.”

De fabriek in emailpotten speelde een cruciale rol in het leven van Elisabeth en Roger. Het was daar bij de ovens dat ze verliefd werden op elkaar. “Mijn broer werkte in de Rattadjing, maar in 1948 moest hij naar het leger”, vertelt Roger. “Als jongere broer moest ik zijn plaats in de fabriek warm houden tot hij terug was. Er waren vijf ovens, Elisabeth moest de potten in de ovens steken en ik haalde ze eruit. Toen ik een pot liet vallen, stond ze plots voor mij en de vonk sloeg over tussen ons.”

Frankrijk

Het stel werd op vrijdag 22 april 1949 in het stadhuis van Menen in de echt verbonden. “Op zaterdag vond ons kerkelijk huwelijk plaats in de Vedastuskerk en op maandag vertrok Roger alweer een hele week naar Frankrijk om te metselen. Aanvankelijk woonden we met mijn ouders mee boven het café. Vervolgens namen we onze intrek in het huis naast het café, en uiteindelijk verhuisden we in 1971 naar onze huidige woning in de Hogeweg“, zegt Elisabeth.

Het huwelijk werd gezegend met drie zonen (Johnny, Luc en Chris) en drie dochters (Annie, Sonia en Diana). Enkel Sonia (66) en Diana (62) leven nog. Verder heeft het jubilerende koppel zes kleinkinderen, vijf achterkleinkinderen en twee plusachterkleinkinderen.

Elisabeth was altijd druk in de weer met het huishouden en tot haar 81ste zorgde ze dag en nacht voor zoon Chris, die veel zorgen nodig had. Roger was lid van de kaarters-, de biljart- en de boogschuttersclub, hij kweekte vogels en verzamelde postzegels. Nu genieten de twee van hun oude dag, waarbij ze graag samen kruiswoordraadsels oplossen en televisie kijken.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier