Woestens kerkdossier blijft aanslepen

foto RVL
Redactie KW

De eerste stappen in het dossier voor de restauratie van de Sint-Rictrudiskerk werden gezet in 2004. Maar vijftien jaar later staat men niet veel verder. Er zijn twee restauratiefasen gepland: een eerste voor de vensters van de kerk, een tweede voor de leibedekkingen. De uitvoering zou wel nog eens zes jaar op zich kunnen laten wachten.

“De kerkfabriek Sint-Rictrudis is het opdrachtgevende bestuur voor de restauratiewerken”, legt ingenieur-architect Dries Vanhove uit Krombeke uit. “Binnen mijn opdracht zijn twee restauratiefasen gepland. Een eerste voor de glas-in-loodinvullingen van de vensters van de kerk, en een vervolgfase voor de leibedekkingen. Voor de twee genoemde fasen werd een onroerend erfgoedpremie aangevraagd volgens de bijzondere procedure, het equivalent van de restauratiepremie vroeger. De wachttijd, gezien de structurele budgettaire achterstand, bedraagt een aantal jaar“, aldus nog de architect.

Voorgeschiedenis

De eerste stappen in het restauratiedossier werden al in 2004 gezet. Vlaams minister Geert Bourgeois heeft eind 2011 de definitieve bescherming van de Sint-Rictrudiskerk in Woesten ondertekend. Dat was vooral goed nieuws voor de gemeente Vleteren, want voortaan kon ze rekenen op 80% subsidies voor alle restauratiewerken.

“Als gemeentebestuur waren wij uiteraard erg tevreden met het besluit”, zegt de burgemeester van Vleteren Stephan Mourisse (LVP). “Er zijn erg veel kosten aan de kerk. Het regent binnen en de muren zijn vochtig. We lieten vele jaren geleden al eens een bestek voor restauratie opmaken, en toen al kwam men uit op een raming van anderhalf miljoen euro. Gewoonweg niet te betalen voor een kleine gemeente als Vleteren. Met de definitieve bescherming zou de gemeente nog slechts voor 20% van de kosten moeten opdraaien. Binnen de context van het nieuwe decreet betaalt de Vlaamse overheid 80%, de gemeente 10% en de kerkfabriek 10%. De dakgoten werden eerder al hersteld, alsook het metselwerk van de buitenmuren rond de ramen. Ook het metselwerk van de vier torentjes en de schoorsteen moest gerestaureerd worden, en er waren binnenschilderwerken nodig.”

“We zijn nog volop bezig met de studies. Er is nog steeds onduidelijkheid over de erfgoedpremies. De wachttijden daar zijn erg lang, want er is blijkbaar weinig geld voorhanden”, aldus Willy Beerland, voorzitter van de kerkraad. “Eigenlijk zit momenteel alles zowat vast, en naar ik verneem kan het dossier nog wel zes jaar aanslepen. Maar wij willen geen beroep doen op de gemeente, en dus het geld van de lokale belastingbetaler. Wij blijven wachten op subsidies. Er is regelmatig overleg met de diensten van Erfgoed. Wat wel zeker is, is dat de voordeur van de kerk en het hout van de dakgoten nog dit jaar hersteld worden. Daarvoor is er wel al geld.”

Unieke torentjes

De toren van de 15de-eeuwse parochiekerk (1447) werd tijdens de Eerste Wereldoorlog door de geallieerden gebruikt als een ideale uitkijkpost, op vijf kilometer van het erg strategische Steenstrate. Op 23 april 1915, één dag na de eerste gasaanval, probeerden de Duitsers de kerk te vernietigen. Een granaat sloeg een groot gat in het dak. De kerk werd grotendeels verwoest. Enkel de huidige westertoren (32 meter) bleef overeind. In 1922-23 werd de laatgotische kerk heropgebouwd. Maar de heropbouw gebeurde wel zonder de stompe toren, enkel de vier hoektorentjes werden behouden. Samen met de kerk van Loker zijn die vier torentjes ook uniek.

De kerk van Woesten is samen met het kerkhof beschermd als monument. In Woesten is sinds enkele jaren geen priester meer actief, en in de kerk wordt geen eredienst meer gehouden.

(AH)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier