“Ja aan politiek die investeert in vrede” was het thema van de elfde vredeswake in de St.-Pauluskerk in Langemark. Er werd klare taal gesproken.
Naar aanleiding van 100 jaar Groote Oorlog wordt van 2014 tot 2018 twaalf vredeswakes georganiseerd in de kerk van Langemark. Dit keer de rol van de politiek. Honderd jaar geleden hebben politieke leiders de keuzes gemaakt die geleid hebben tot WOI. Vijftig jaar geleden maakte de Amerikaanse president Kennedy de keuze om Cuba niet aan te aanvallen met kernwapens. Over beide gebeurtenissen zegt de Canadese geschiedenisprofessor Margret MacMillan: “Het zijn zwakke mannen die de argumenten van de strijdkrachten accepteerden en bevelen ondertekenden die tot oorlog leidden. Instellingen en leiderschap zijn belangrijk. Leiders moeten niet altijd de publieke opinie blindelings volgen, maar hen in een positieve richting sturen.”
Bevolking positief beïnvloeden
Bij het binnenkomen van de kerk mocht ieder kiezen aan welke vijf grote beleidsdomeinen hij of zij geld zou uitgeven. Defensie en veiligheid werd minst gescoord. Sociaal beleid, klimaat en milieu en onderwijs en cultuur kreeg een bovenmatige aandacht. Arbeid en economie scoorde middelmatig. Van de honderd euro belastinggeld gaat 75 euro naar een van die vijf domeinen. Het overgrote deel gaat naar sociaal beleid.
“Een verworvenheid die vandaag onder druk staat. Voor elk domein werd geïllustreerd hoe politieke uitspraken of keuzes in positieve of negatieve zin het vredes- en rechtvaardigheidspeil van de samenleving beïnvloeden. Een politieker (nvdr.: B. Dewever N-VA) beweerde dat we moeten kiezen tussen het in stand houden van onze welvaartsstaat en het ontvangen van vluchtelingen. Volgens Vredewake klopt het niet dat de instroom van asielzoekers de sociale zekerheid ondergraaft. Slechts een beperkt deel van de 91,3 miljard euro van de sociale zekerheid gaat naar vluchtelingen. “Helpen zulke politieke uitspraken de vrede in onze samenleving vooruit?”, vroeg Vredeswake zich af.
De keuze van België
Tom Sauer, professor internationale politiek, zei dat het met de vrede “goed” gaat. De aarde gaat er gemiddeld op vooruit. “Er is meer levensverwachting, arbeidsinkomen, democratie, geletterdheid, minder oorlog… Die vooruitgang is gemaakt door ngo’s of individuele politici zoals Mandela, Gorbatsjov of het verzet van de leiders van België, Frankrijk en Duitsland tegen de inval van de VS in Irak. Nu is het grote gevaar het gebrek aan inclusie en uitsluiting.”
In 2017 werd de Nobelprijs voor de Vrede uitgereikt aan het ICAN, de Internationale Campagne voor de Afschaffing van Kernwapens. Coördinator Daniel Högsta pleitte voor een wereld zonder kernwapens. 122 landen ondertekenden een VN-verdrag dat het gebruik van kernwapens illegaal maakt. België deed niet mee. Vredeswake vraagt zich af of de Belgische regering na de aankoop van 34 gevechtsvliegtuigen of die ook kernbommen moeten kunnen droppen.
De Westhoekburgemeesters ondertekenden zaterdag een oproep aan de eerste minister om het VN-verdrag inzake een wereldwijd kernwapenverbod toch zou ondertekenen. Alle deelnemers aan vredeswakes riepen in de kerk: “Teken het verdrag! Maak ons blij. Maak België eindelijk kernwapenvrij!”
Voor Vredeswake is “Ja aan politiek die investeert in vrede” de slogan voor de komende gemeenteraadsverkiezingen. Laten we de partijprogramma’s screenen op hun vredesgehalte. Ieder kreeg na afloop een stemwijzer mee.
De werkgroep die de 11de editie van Vredeswake organiseerde broedt op plannen om een vredeswerking vanuit de Westhoek te organiseren.
(pco)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier