Torhouts monument Norbert De Cuyper (75) zegt na 36 jaar de politiek vaarwel

Norbert De Cuyper bij zijn huis in de Kloosterstraat in Wijnendale: "De mensen moeten op politiek vlak niets meer van me verwachten. Maar toch blijven ze even vriendelijk." © foto JS
Johan Sabbe

Zelfs zijn tegenstanders uit de oppositie zijn het erover eens: nu Norbert De Cuyper na 36 jaar definitief de lokale politiek verlaat, neemt een monument afscheid. Al die jaren waarin hij schepen, burgemeester en in de laatste periode voorzitter van de gemeenteraad is geweest, was de intussen 75-jarige Wijnendalenaar een kleurrijke figuur die lééfde voor zijn mandaat.

Norbert kwam begin 1983 voor de toenmalige CVP (nu CD&V) in de gemeenteraad en werd meteen schepen. Op 31 mei 1991 volgde hij wijlen Roger Windels als burgemeester op en bleef dat ambt vervullen tot eind mei 2016 – precies 25 jaar. Sindsdien was hij voorzitter van de gemeenteraad, een functie waarin hij vanaf Nieuwjaar door Hilde Crevits wordt opgevolgd. Enkele absolute hoogtepunten uit zijn loopbaan vindt hij de bouw van de stedelijke bibliotheek (geopend op 12 oktober 1993), de realisatie van het cultuurcentrum de Brouckere (geopend op 29 november 1995) en de E403-afrit (geopend op 19 november 2003).

“Maar toch heb ik vooral deugd beleefd aan het helpen van de mensen, bij voorkeur de zogenoemde kleine man. Ik voelde me gelukkig als ik kon bijdragen aan het oplossen van de kleine miseries van bepaalde bewoners, die ze zelf als een grote miserie aanvoelden. Ik ging ook graag bij eenzame mensen langs. Ongezien, want met dergelijke dingen loop je niet te koop.”

Tijdverlies door regeltjes

Dat menselijke typeert de man die oorspronkelijk uit het landelijke Uitkerke nabij Blankenberge afkomstig was. “Van zowat elke Torhoutenaar ken ik wel een of ander persoonlijk verhaal. Het interesseert me om te weten hoe de mensen denken, wat hun bekommernissen en verzuchtingen zijn, waar ze plezier aan beleven en wat hen bezighoudt. Altijd heb ik geprobeerd om de politiek een menselijk gelaat te geven. En zie: de mensen moeten nu op politiek vlak niets meer van me verwachten, maar toch blijven ze even vriendelijk.”

“Ik probeerde ook heel kort op de bal te spelen als er mij een probleempje gesignaleerd werd. Vroeger kon je als schepen of burgemeester veel sneller en directer optreden bij een ongemak. Zonder administratieve omwegen. Nu verlies je tijd door allerhande regeltjes. Als er door een storm een boom was omgewaaid of dreigde om te waaien, zorgde ik ervoor dat het gevaar zo snel mogelijk bezworen was. Tegenwoordig is de storm bij manier van spreken al een week gaan liggen vooraleer je kunt handelen. Dat is geen positieve evolutie.”

Laat met de politiek begonnen

Uiteraard is het niet allemaal melk en honing in de politiek. “Als je iets graag doet, vergeet je gelukkig snel de momenten die minder mooi voor je waren. Ik hou heel wat prachtige herinneringen aan de voorbije 36 jaar over. In de politiek moet je vooral op de vele aangename dingen terugblikken en leren vergeten wat er heeft tegengezeten. Al geef ik toe dat ik geregeld stress heb gehad en van dingen wakker heb gelegen. Vooral op het vlak van veiligheid maakte ik me soms serieuze zorgen. Als burgemeester draag je een grote verantwoordelijkheid. Ook op dat vlak kon je vroeger veel sneller en directer ingrijpen als het nodig was. Nu is die tijd voorbij en dat vergt aanpassing.”

“Toen ik in 1991 burgemeester werd en een boegbeeld als Roger Windels opvolgde, bestond de milieuwetgeving Vlarem I en Vlarem II nog niet eens. Dat zegt genoeg over de gigantische evolutie die ik heb doorgemaakt. En dan heb ik het nog niet over de computer en de smartphone. Al die technologie had je toen niet of stond nog in haar kinderschoenen. Ik heb het gebruik ervan moeizaam moeten leren en dat ging niet altijd over rozen. Toen ik in 1983 politiek actief werd, was ik al bijna 40 jaar en dat is relatief laat om ermee te starten.”

“Het heeft me plezier gedaan dat ik aanslepende dossiers na decennia opgelost heb zien worden. Ik denk aan de Torhoutse E403-afrit. Wat heeft ons dat moeite en ellenlange politieke discussies gekost! Pas in 2003 kon de afrit eindelijk opengaan, een van de mooiste woensdagen uit mijn leven. We staan intussen vijftien jaar verder en de afrit is een verworvenheid. Niet meer weg te denken uit onze stad. En zeggen dat de realisatie ervan verschillende keren aan een zijden draadje gehangen heeft. Ook de bouw van de stadsbibliotheek en van het cultuurcentrum de Brouckere hebben me enorm veel plezier gedaan. Al ben ik op de werf van het cultuurcentrum in een diepe put gevallen met zware verwondingen tot gevolg. Ik had toen dood kunnen zijn.”

Monique steun en toeverlaat

“Dat ik al die jaren politiek actief kon zijn, heb ik te danken aan de Torhoutenaren, aan mijn collega’s uit het wereldje, maar vooral aan mijn vrouw Monique. Zij is mijn steun en toeverlaat geweest. Zij heeft uren in haar eentje thuis gezeten als ik weer eens naar een vergadering, een jubileumfeest of een plechtigheid moest. Zonder haar zou ik dit nooit gekund hebben. En dus wil ik haar hiervoor bedanken. Jammer genoeg heeft het ons sinds mijn afscheid als burgemeester in 2016 fysiek niet meegezeten. Ik brak eerst mijn bekken en daarna mijn elleboog en zij brak haar heup. En in onze naaste familie blijft het slechte medische nieuws ons achtervolgen. Maar ik vertrouw erop dat alles goed komt. En dat iedereen van ons het hoogste goed te beurt mag vallen: een prima gezondheid.”

De opening van de stadsbibliotheek op 12 oktober 1993: met links toenmalige schepen Paul Vanthournout en, met de Torhoutse vlag in de hand, een tevreden burgemeester De Cuyper.
De opening van de stadsbibliotheek op 12 oktober 1993: met links toenmalige schepen Paul Vanthournout en, met de Torhoutse vlag in de hand, een tevreden burgemeester De Cuyper.© foto JS

Inzegening kruisbeeld cultuurcentrum de Brouckere door deken Frans Verhaeghen bij officiële opening op 29 november 1995.
Inzegening kruisbeeld cultuurcentrum de Brouckere door deken Frans Verhaeghen bij officiële opening op 29 november 1995.© foto JS

De opening van de Torhoutse E403-afrit op 19 november 2003: een topmoment voor Norbert De Cuyper. Het dossier was gedurende enkele decennia blijven aanslepen.
De opening van de Torhoutse E403-afrit op 19 november 2003: een topmoment voor Norbert De Cuyper. Het dossier was gedurende enkele decennia blijven aanslepen.© foto JS

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier