Politici en vakbondslui lijken aansluiting met protest van de gele hesjes helemaal te missen, merkt onze hoofdredacteur op.
Ze lijken van overal te komen en van nergens. En het protest heeft veel weg van georganiseerde chaos. Achter het geel van de hesjes kleuren ze bont en in Parijs zelfs bont en blauw. In onze provincie stelden de acties van de Gele Hesjes niet veel voor. Een enkeling of hoop en al een twintigtal mensen trok in enkele centrumsteden op straat. Het is niet zeker dat wie in hun buurt toefde, hen heeft opgemerkt. Veel gespot en gelach was niet nodig om het hele gedoe van straat te vegen.
En toch. Toch waren we verbaasd over wat in Frankrijk, in Wallonië en misschien zelfs straks in Vlaanderen loskomt met die Gele Hesjes. Ook de klimaatbeweging die zondag in Brussel op straat kwam, verraste met het aantal deelnemers.
De vakbonden lijken vooral met zichzelf bezig en de politici lijken er nationaal een spelletje van te maken
Er roert iets en het zijn niet de klassieke politieke partijen die het protest op gang brengen. Integendeel. Er valt eigenlijk niet zo veel te sprokkelen bij partijen waarvan we aannemen dat ze bij de betogers aanleunen. Ontevreden mensen die klagen over een gebrekkig inkomen, mensen die zich door een te gretige overheid uitgeperst voelen…
Zulke mensen gingen vroeger haast vanzelf schuilen bij de socialistische beweging of bij de christelijke arbeidersbewegingen. Maar vakbonden noch partijen horen we. De vakbonden lijken vooral met zichzelf bezig en de politici lijken er nationaal een spelletje van te maken om vooral problemen te creëren die ze vervolgens niet of nauwelijks weten op te lossen.
Het socialistische boegbeeld van de voorbije decennia in onze provincie Johan Vande Lanotte ligt zo te zien niet wakker van dat afhaken van heel die groep kansarmen en minderbedeelden. Ook voorzitter John Crombez horen we niet hardop op tafel slaan, zoals we dat evenmin horen van beweging.net. Wie hoort die mensen nog? Of zeggen zij gewoon niets meer voor een publiek dat niet het hunne is?
De kans dat mensen hun ontevredenheid op een gevaarlijk chaotische manier gaan ventileren en dat ze bij verkiezingen straks nog maar eens met de rug naar de reguliere politici gaan staan, is niet gering. Dan zouden ze wel eens durven kiezen voor volksmenners die hen voorhouden dat het ook veel simpeler en duidelijker kan.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier