“De kinderarmoede stijgt, ook in Brugge. 10 procent van de Brugse kinderen groeien op in een kansarm gezin. Ik aanzie het als mijn topprioriteit om die jongeren maximale ontwikkelingskansen aan te bieden”, zegt Pablo Annys (SP.A). Hij combineert het OCMW-voorzitterschap – dat nu anders heet – met de superportefeuille van schepen voor Sociale Zaken, Werk en Ondernemen.
In feite is Pablo Annys (44) de voorzitter van het ‘bijzonder comité voor de sociale dienst’ en alle welzijnsverenigingen, waaronder de zorgvereniging Mintus. Hij neemt dus de rol van de vroegere OCMW-voorzitter over. Daarmee is hij de voorzitter van de grootste werkgever van West-Vlaanderen: het AZ Sint-Jan, Mintus en de andere welzijnsverenigingen stellen samen meer dan 6.000 mensen te werk.
Inzake sociaal beleid ziet de nieuwe leading man bij de Brugse SP.A vier prioriteiten: “Vooreerst is er de bestrijding van de kinderarmoede. Omdat ik ook schepen van flankerend onderwijs ben, zie ik daar opportuniteiten. De voorbije twee jaar zijn er al onderwijscheques uitgereikt aan kansarme gezinnen, maar dat moet uitgebreid worden en automatisch gebeuren. Daarnaast moeten wij brugfiguren aanstellen in kansarme wijken, die gezinnen tools aanreiken om uit de armoede te geraken.”
Hoge huurprijzen
Een tweede prioriteit voor Pablo Annys is betaalbare huisvesting. “Omdat de sociale huisvestingsmaatschappijen geen nieuwe woningen kunnen blijven bouwen, moeten wij de hefboom van het Sociaal Verhuurkantoor (SVK) beter gebruiken en zoveel mogelijk huurpanden onder dat systeem brengen. Nog te weinig huiseigenaars kennen dit principe. Nochtans staat SVK garant voor de betaling van de huur en voert het waar nodig herstellingen uit aan huizen. De gemiddelde huurprijs in Brugge bedraagt 650 euro voor een flat en 765 euro voor een woning. Reken er de energiekosten bij en je beseft dat dit te veel is voor alleenstaande ouders met kinderen. Er is dus een sociale correctie nodig, want 20 procent van de Bruggelingen leeft in een eenoudergezin.”
“Die gezinsverdunning en de vergrijzing – binnenkort telt Brugge 30.000 senioren, dat is één op vier – vormen onze derde prioriteit. We moeten onze dienstencentra voort uitbouwen; het is de opdracht van onze welzijnsverenigingen om in de Brugse wijken te gaan, om daar eenzaamheid en kwetsbaarheid te detecteren.”
Unizo was bang met een socialist op de post Economie. Maar ik weet wat ondernemen inhoudt
Ten vierde wil Pablo Annys van Brugge dé zorghoofdstad maken. “Door startende bedrijven rond zorginnovatie naar hier te halen. Wie tewerkstelling zegt, denkt aan onze haven en aan het toerisme. Maar er werken 20.000 mensen in de Brugse zorgsector. Omdat woon- en zorgcentra voor de private sector big business is, met dagprijzen van 88 euro, is het belangrijk dat wij als openbare sector onze rusthuisbedden opdrijven. Mintus biedt een betaalbare dagprijs van 55 euro aan.”
“Ons grootste dossier is een nieuw woonzorgcentrum in de Sint-Pietersmolenwijk met 220 bedden. De bouw moet dit jaar starten, want het moet over drie jaar zijn deuren openen, wanneer wzc Minnewater dicht gaat. Daarnaast moet het AZ Sint-Jan erover waken hét beste openbaar ziekenhuis van onze provincie te blijven.”
Als vloeken in de kerk
“Ik wou per se als schepen het departement Ondernemen erbij. Want inzetten op solidariteit kun je enkel financieren als je dit koppelt aan vooruitgang. Brugge moet een meer ondernemende stad worden. Dat vergt een rode draad tussen sociaal beleid, sociale economie en reguliere economie. Een ondernemersvereniging als Unizo was bang toen een socialist op de post Economie kwam te zitten. Dat is als vloeken in de kerk. Maar ik heb zelf twintig jaar bedrijfservaring en heb zelf een onderneming opgestart. Ik weet wat ondernemen inhoudt.”
“Deze nieuwe coalitie gaat voor een centrummanager om Brugge als winkelstad diverser en meer kwalitatief te maken. Maar ik droom ook van business partners op onze dienst Economie: stadsambtenaren die ondernemers van A tot Z begeleiden. Nu moet een ondernemer naar twee à drie verschillende stadsdiensten gaan om vergunningen en premies te krijgen. Eén aanspreekpunt bij de stad getuigt van een goede ondernemersreflex.”
Lage werkloosheid
“Als schepen van werk zie ik dat Brugge een zeer lage werkloosheid heeft: amper 6 procent van de werkzoekenden vindt geen job. Dat zijn mensen met een onderliggende problematiek; we moeten blijven proberen hen te begeleiden naar een job. De grootste bedreiging voor onze economie is het tekort aan arbeidskrachten. Het onderwijs moet beter afgesteld worden op de arbeidsmarkt, er moeten links gelegd worden tussen opleidingen en jobs. Op termijn zullen we mensen uit andere regio’s naar hier moeten halen. In onze haven zijn er 1.000 vacatures, in Brugge nog eens zoveel. Carrefour op het B-park zoekt twintig werknemers, bij Mintus zijn er 46 vacatures.”
Interview
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier