Schepen Charlotte Verkeyn uit Oostende: “Ik was als kind al mondig”

Charlotte Verkeyn met haar man Niels Desein en zoontje Baptist. © Davy Coghe
Hannes Hosten

Zes nieuwe schepenen in Oostende, dat is niet niks. Hoog tijd dus om hen elk om beurt voor te stellen. Charlotte Verkeyn (30), de nieuwe schepen van Ondernemen, mag de spits afbijten. De jonge N-VA-politica en advocate is het al van jongsaf aan gewoon om voor mensen op te komen. “Dat zal ik nu ook doen voor alle ondernemers en het economisch weefsel van Oostende. Dat is mijn taak.”

Het zijn drukke dagen voor Charlotte Verkeyn. De vrouw van toptennisser Niels Desein en mama van Baptist (1 jaar en 2 maanden) is pas gestart als schepen, maar ook haar advocatenkantoor staat niet stil. “Ik breng heel veel uren door in de rechtbank en in het stadhuis. Ook in het weekend”, bekent ze. “Er loopt een vacature voor versterking op mijn advocatenkantoor, maar blijkbaar zijn er veel advocaten op zoek naar nieuwe medewerkers. Het is precies een knelpuntberoep!”

Hoe verzeilde je in de politiek?

“Ik was altijd al redelijk mondig en werd in mijn jeugd al in het gat gestoken om het uit te leggen. Ik zat ooit in de kindergemeenteraad van Oostende. Ik ging eens naar een debat en daar hoorde ik voor de N-VA Vlaams parlementslid Matthias Diependaele aan het woord. Hij deed dat goed en achteraf raakten we aan de praat. In de aanloop naar de verkiezingen van 2012 contacteerde de plaatselijke N-VA me om op de lijst te staan. Ik kon me vinden in veel lokale programmapunten. Ik was kandidaat en werd verkozen.”

Kom je uit een Vlaams nest?

“Nee, maar ik ben wel opgegroeid met de actualiteit. Thuis keken we wel zeven keer per dag naar het nieuws op tv. Het kwam soms mijn oren uit. Ik steek niet onder stoelen of banken dat ik ‘Vlaming zijn’ wel erg belangrijk vind. We moeten zoeken naar wat ons verbindt, niet naar wat ons scheidt.”

Zal het nieuwe stadsbestuur voor een trendbreuk zorgen?

“De titel van ons bestuursakkoord luidt Allemaal Oostendenaar. Dat zal de grote verandering zijn, want vroeger was dat niet zo. De focus lag op bepaalde zaken en groepen. Als je iets anders voorstelde, bleven ze bij hun grote gelijk. Het was zo en niet anders. Terwijl het beter is om af en toe eens te luisteren. Wij kijken naar het algemeen belang, de grootste gemene deler. We willen verbetering brengen voor iedereen. Maar er is veel werk op de plank.”

Ik kus beide handen dat mijn man zo inschikkelijk is

De haven spitste zich de laatste jaren vooral toe op hernieuwbare energie. Blijft dat zo?

“Dat blijft superbelangrijk, maar het is maar één van de vijf peilers. We moeten diversifiëren. Ook bulk en cargo, watergebonden bedrijven in de achterhaven, ferry’s en een goed beheer van de haven zelf zijn belangrijk. Ik zou graag weer een ferry naar Engeland zien varen, maar de bal ligt nu in het kamp van de maatschappij Seaborne Freight. Die moet ons de nodige garanties bieden.”

Wat wil je doen voor de visserij?

“Veel mogen we als overheid niet doen, want Europa laat dat niet toe. Maar ik wil ze in elk geval niet tegenwerken. In de vorige legislatuur hebben de vissersschepen op de kaai een tijd zonder water en elektriciteit gezeten. Dat kan in elk geval niet. Je moet die mensen ook niet pesten.”

Je moet nu ook met oppositie omgaan. Schrikt je dat af?

“De oppositie heeft het recht om oppositie te voeren, maar dat zal dan in eerste instantie toch vooral tegen het eigen beleid van de afgelopen jaren zijn. Wij zijn nog maar bezig van 1 januari. Nee, ik heb weinig last van oppositie.”

Hoe zal je het schepenambt combineren met je gezin als jonge mama?

“Ik mag beide handen kussen dat mijn man zo inschikkelijk kan zijn. Hij is wel veel in het buitenland. Met veel volharding moet het lukken, maar het is niet altijd makkelijk. Soms bots je op jezelf. Als er een momentje is om bij je gezin te zijn, moet je het grijpen.”

Wat doe je in je vrije tijd?

“Triestig hé, maar ik weet het niet. Ik ben eigenlijk altijd aan het werk. Behalve op donderdagavond, dan volg ik al voor het derde jaar een cursus koken bij De Avondschool. En we gaan soms eens zwemmen met ons drietjes.”

Doorgevraagd

Wat is jouw favoriete plekje in Oostende?

“Het is misschien een cliché-antwoord, maar mijn mooiste plekje in Oostende is de Oosteroever, met de duinen en het Fort Napoleon. Dat vind ik prachtig. Ik ben als schepen ook bevoegd voor de haven en ik kom nu regelmatig wel eens aan het water. Als ik tijd heb, loop ik ook graag eens door het Leopoldpark.”

Wat mis je nog in Oostende?

“Een eyecatcher voor Oostende? Dan denk ik aan een mooi maritiem park met varend erfgoed. In het verleden is al sprake geweest van een maritiem museum. Dat is toen niet doorgegaan. Maar het moet niet meteen een museum zijn, maar eerder een park. Een mooie plek in open lucht, aan het water, waar je mooie oude schepen kan zien liggen.”

Welke ster zou je graag eens in het Kursaal zien?

“Het is niet echt iets voor het Kursaal, maar ik zou graag Serena Williams eens zien tennissen in Oostende. Dat zou nog wat zijn, hé? Mijn man is proftennisser en toen ik eens mee was met hem, passeerde ik haar al eens in de gang. Ik vind haar een imposante figuur en een sterke vrouw, die een voorbeeldrol speelt.”

Wie is jouw grote voorbeeld?

“Eigenlijk doe ik gewoon mijn eigen ding. Ik heb niet echt een groot voorbeeld naar wie ik opkijk. Maar er zijn wel een aantal politici van wie ik vind dat ze het goed doen. Meestal gaat het dan om mensen die vooral inhoudelijk bezig zijn. Ik denk aan Vlaams minister van Mobiliteit en Openbare Werken Ben Weyts. Ik vind dat die het goed doet.”

Wat is je favoriete café of restaurant?

“Ik heb weinig tijd om op café te gaan. Wat restaurants betreft, ging ik vroeger graag naar ‘t Groote Huys in de Karel Janssenslaan. Maar dat is nu dicht. Of ik al een nieuwe favoriet heb? Bistro Mathilda vind ik wel lekker, maar ik kom er niet echt veel. Ik heb gewoon geen tijd om veel op restaurant te gaan.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier