Politica Annemie Neyts is Oostendser dan velen denken: “Vroeger was het zeker niet simpeler”

Annemie Neyts: “Het buitenland was altijd mijn stokpaardje.” (foto Davy Coghe)©Davy Coghe Davy Coghe
Annemie Neyts: “Het buitenland was altijd mijn stokpaardje.” (foto Davy Coghe)©Davy Coghe Davy Coghe
Hannes Hosten

Minister van Staat Annemie Neyts (76) draaide decennialang mee aan de top van de nationale politiek. De Brusselse liberale grande dame is Oostendser dan velen denken. Zij en haar man, Oostendenaar Freddy Neyts, komen regelmatig tot rust in hun appartement op de zeedijk. “Op partijbijeenkomsten waarschuwde ik altijd de West-Vlamingen: let op, ik versta alles!”

“We leerden elkaar kennen tijdens onze studies aan de VUB”, vertelt Annemie Neyts. “Sindsdien kwam ik regelmatig mee naar het ouderlijk huis van mijn man. Later ruilden zijn ouders hun woning voor een appartement en waren wij graag te gast in het Andromeda Hotel. We waren goed bevriend met hotelier Marcel Friederichs ( tevens liberaal gemeenteraadslid en senator, red .). Ruim 20 jaar geleden kochten we een tweede verblijf in Oostende. Zo zijn we altijd blijven komen.”

Zijn jullie hier vaak?

“We hebben altijd afgesproken dat we er geen verplichting van willen maken. Maar we komen twee tot drie keer per maand. Mijn man nog wat meer, want hij komt hier ook nog om zijn 97-jarige moeder te bezoeken, die in woon-zorgcentrum Les Etoiles verblijft. Ze hebben daar corona buiten kunnen houden, toch een prestatie. Mijn man en zijn zus zijn de contacten van hun moeder, sinds de tweede lockdown mag ik niet meer meekomen.”

In de eerste lockdown mochten tweedeverblijvers niet naar zee komen. Wat vond u daarvan?

“Ik vond dat ongelooflijk. Het vrij verkeer van mensen werd afgeschaft: zéér verregaand. De mensen hebben dat heel braaf aanvaard. Het gaat toch om een fundamentele vrijheid. Het spreekt voor zich dat je de circulatie van het virus beperkt als je iedereen opsluit – of zo goed als. Gelukkig dat er nu vaccins aankomen, want dit is niet vol te houden.”

“Ik vind dat er veel te lang achter de N-VA aan is gelopen”

Hoe zag u Oostende evolueren?

“De jongste jaren is er enorm veel gebouwd. Maar Oostende is al bij al heel geleidelijk en harmonieus geëvolueerd, niet te brutaal. Niet alle gebouwen zijn even geslaagd, maar bijvoorbeeld Sint-Idesbald, waar ik als kind met mijn ouders elke zomer een maand op vakantie kwam, is veel meer veranderd. Ik heb nog een kust met heel veel duinen gekend, maar veel daarvan is intussen volgebouwd.”

Volgt u ook wat er op politiek vlak in de stad gebeurt?

“Het doet mij uiteraard plezier dat er weer een liberale burgemeester is ( glimlacht ). De grootvader van mijn man was politiek actief. Een compagnon van burgemeester Van Glabbeke. Ook liberaal, ja. Wij hebben altijd gevolgd wat in Oostende gebeurt. Ik begrijp ook Oostends, al durf ik het niet te spreken. Destijds als partijvoorzitter waarschuwde ik altijd de West-Vlamingen op vergaderingen en bijeenkomsten: ik versta West-Vlaams in al zijn varianten.”

Bent u nog actief in de politiek?

“Het buitenland was altijd mijn stokpaardje. Ik hou me nu nog bezig met bepaalde aspecten van de Liberale Internationale, waarvan ik zes jaar voorzitter was en die echt een wereldorganisatie is geworden. Ze zijn zo vriendelijk geweest mij erevoorzitter te maken en zo maak ik deel uit van het bureau. Tijdens de coronacrisis vergaderen we meer dan ooit tevoren, soms twee keer per maand, via zoomsessies.”

Wie is Annemie Neyts?

Privé

Anne-Marie Neyts-Uyttebroeck werd geboren in Elsene (Brussel) op 17 juni 1944. Getrouwd met Oostendenaar Freddy Neyts.

Opleiding en loopbaan

Licentiaat Romaanse filologie en communicatiewetenschappen (VUB). PVV- en Open VLD-politica met lange staat van dienst: volksvertegenwoordiger (1981-1994 en 2003-2004), staatssecretaris (1981-1985 en 2000-2001), voorzitter PVV (1985-1989), Europees Parlementslid (1994-1999 en 2004-2014), Brussels minister (1999-2000), federaal minister (2001-2003), minister van Staat (sinds 1995).

Vrije tijd

Lezen, koken, naar Oostende komen.

En in de Belgische politiek?

“Ik ben voorzitter van het Agentschap voor Buitenlandse Handel en eerder dit jaar ook nog eens verkozen, zij het nipt, in het Open VLD-partijbureau. Als ik iets te zeggen heb dat nog niet gezegd is, laat ik me horen. Mijn ervaring wordt nog gewaardeerd… zolang je maar niet overdrijft. En ik hoed mij ervoor om indianenverhalen over vroeger te vertellen.”

Staat u achter de nieuwe Vivaldi-regering?

“Eigenlijk wel. Ik vind dat er veel te lang achter de N-VA aan is gelopen. Als ze niet willen, willen ze niet hé. En hadden ze gewild, dan hadden ze gekund. Nee, die ellenlange regeringsvorming heeft de politiek geen goed gedaan. Het verbleekt bij de fratsen van Trump, maar dat is geen excuus.”

Toonden politici vroeger meer staatsmanschap?

“Neen. Maar een enorme verandering is de rol van 24/7 nieuws. Er is veel meer concurrentie tussen de media, en dan heb ik het nog niet over de sociale media. Dat maakt het lastiger om in de luwte iets voor te bereiden en het bemoeilijkt de zaak ongetwijfeld. De media zijn veel veeleisender en veroordelen veel sneller. Journalisten achten het hun plicht om uitermate kritisch te zijn.”

Is dat dan onze plicht niet?

“Het is natuurlijk uw werk om op zoek te gaan naar lacunes en fouten. Maar ik weet niet of het jullie plicht is om systematisch kritisch te zijn. Altijd moet er iets negatiefs worden gezegd. Niet alleen over de politiek, ook over het bedrijfsleven of zelfs over het voetbal… Men is veel strenger geworden. Niet alleen de media, ook de mensen zelf. Wat ze op Facebook al niet schrijven! Dat is verschrikkelijk. Er is weinig welwillendheid. Ik hoop dat dat niet eeuwig zal duren.”

Blij dat u vandaag niet meer aan de top staat?

“Nee. Ik had ook nu graag meegedraaid. Denk maar niet dat het vroeger simpeler was. Dat is helemaal niet waar. Onderhandelingen zijn nooit simpel geweest.”