De installatievergadering in Meulebeke bracht naast enkele nieuwkomers in de gemeenteraad ook nog twee nieuwe gezichten in het schepencollege binnen. Lieve Germonprez en Paul Demeulemeester, voor drie jaar weliswaar, kunnen hun schepenambt opnemen. Voor Paul is het meteen ook de eerste kennismaking met de politiek op gemeentelijk vlak. “Een uitdaging waar ik me volledig zal aan overleveren”, klinkt het vastbesloten.
Paul Demeulemeester is zeker geen onbekende in de Berengemeente. Hij was jarenlang kantoordirecteur van het Meulebeeks KBC-filiaal en is daarnaast op sociaal gebied nog steeds actief in heel wat verenigingen.
Paul zag op 21 maart 1954 het levenslicht in Tielt. Hij was de oudste telg in het landbouwersgezin van Omer Demeulemeester en Paula Dewitte. Het echtpaar baatte een landbouwbedrijf uit op Pittem Berg en brachten vijf kinderen groot. Paul heeft nog een broer Geert en drie zussen: Annie, Gerda en Marijke.
Privé
Paul zag het levenslicht op 21 maart 1954 in Tielt. Samen met zijn ouders, broer en drie zussen woonde hij op een boerderij in Pittem. Paul huwde in 1980 met Christel Wille uit Meulebeke. Het echtpaar heeft twee dochters: Barbara en Julie.
Opleiding en loopbaan
Na de collegejaren in Tielt studeerde hij boekhouden en fiscaliteit aan het Hantal. Tijdens zijn legerdienst volgde hij nog een D-cursus. Daarna kon hij aan de slag bij de Centrale Raiffeisenkas. In 1985 belandde Paul beroepshalve in Meulebeke, waar hij het bracht tot kantoordirecteur bij de KBC. Op 60-jarige leeftijd ging Paul met pensioen.
Na vier jaren Kriekeschool, volgde hij de derde graad in de lagere school in het centrum van Pittem. Als jonge knaap voelde hij toen al de passie voor het voetbal in de benen en trad hij toe tot de voetballende jeugd bij SV Pittem. Toen hij zijn collegejaren in Tielt doorliep, bleef hij de voetbalsport trouw en werd hij zelfs opgenomen in het eerste elftal. Na zijn humaniorastudies koos hij voor een opleiding boekhouden en fiscaliteit aan het Hantal in Kortrijk. Tijdens zijn legerdienst in Sijsele vond hij de tijd om op zaterdag een D-cursus te volgen voor leraar. Je kon immers nooit weten wat de toekomst brengen zou.
Ik besef nu dat er als schepen in een gemeente heel wat op je afkomt
“Thuis werd er zelden over de nationale politiek gesproken”, vertelt Paul. “Wat er in en rond de gemeente gebeurde op politiek vlak kwam des te meer aan de orde. Mijn pa was zelf nog lid van de toenmalige Pittemse OCMW-raad. Ik heb steeds voor mezelf uitgemaakt dat wanneer je zakenrelaties hebt, je geen politieke keuzes maakt. Al moet ik toegeven dat de bank waar ik voor werkte er geen probleem mee had.”
Mensen ontmoeten
Paul Demeulemeester is actief in het verenigingsleven. “Verenigingen vormen een hoeksteen van onze samenleving. Sport-, cultuur- , jeugd- of sociale verenigingen, ze hebben allemaal hun eigen waardevolle inbreng. Als jonge knaap heb ik van mijn ouders steeds mogen voetballen, ik was lid van de diverse jeugdploegen in Pittem en speelde zelfs bij het eerste elftal. Toen we in Meulebeke kwamen wonen, heb ik me aangesloten bij de studaxen. Mensen ontmoeten met eenzelfde passie is belangrijk. Nog belangrijker wordt het wanneer je die grenzen nog breder opentrekt. Zo komen we bij ons feestcomité terecht in De Paanders dat het kloppend hart mag genoemd worden van de actieve parochie. Naast het organiseren van een wielerwedstrijd voor nieuwelingen hebben we ons wijkfeest op 15 augustus. Al de kinderen van de parochie ontvangen iets lekkers met het Sint-Niklaasfeest en de alleenstaanden van De Paanders bezoeken we thuis. Ik engageer me nu ook in het cyclocrossgebeuren in Meulebeke.”
“Na mijn legerdienst kon ik onmiddellijk aan de slag bij de Raiffeisenkas, een spaar- en kredietkas met een coöperatieve structuur maar met een lokale autonomie. Na twee jaar dienst werd ik vervangend kantoordirecteur en reisde zo bijna heel West-Vlaanderen rond. Ik moest zieke collega’s vervangen of kantoren heropstarten die het moeilijk hadden. Dat was een boeiende leerschool. In 1985 werd ik definitief aangesteld in het kantoor in Meulebeke, het was de tijd van kantoordirecteur Emiel Devriese en de collega’s Bernard Devaere en Robert Martin.”
Stroomversnelling
“Ondertussen was ik in het huwelijksbootje gestapt met Christel Wille en woonden we in de Paandersstraat. Christel was toen juf in de Paandersschool. Een job die ze tot op heden nog met evenveel enthousiasme uitoefent. Toen kwam alles precies in een stroomversnelling, we werden CERA-bank en in 1998 fuseerden we met de Kredietbank en ABB-verzekeringen. Ik besef nu dat er als schepen in een gemeente heel wat op je afkomt. Nu ik met pensioen ben, is dit de nieuwe uitdaging waar ik honderd procent voor ga.”
Eerlijk, dynamisch, plichtbewust en gedreven
Over zijn nieuwe loopbaan als politicus, vertelt Paul ons het volgende: “Ik ben nu aangesteld voor drie jaar als schepen van Financiën en Begroting, Communicatie, ICT, Gebouwen en Infrastructuur, Patrimonium, Onderwijs en Kerkfabrieken. Dat is een hele boterham, maar ik bezit de drive om me volledig te geven voor die uitdaging. Uitdagingen zullen er zijn, maar die schrikken me niet af. Ik heb in mijn loopbaan veel dromen helpen realiseren en nu hoop ik voor de gemeente Meulebeke en voor al de inwoners hetzelfde te kunnen doen. De domeinen die voor mij eerder onbekend zijn, ben ik aan het verkennen en bestuderen. Nu heb ik een pakket lesuren achter de rug om alles wat gebouwen en patrimonium aangaat, optimaal te kunnen besturen. De grootste uitdaging betreft het financiële luik van de gemeente. Er komen heel wat uitdagingen op ons af die we in de beste omstandigheden moeten aanpakken. Ik denk aan het masterplan Ter Borcht, de totale interieurrenovatie van het kasteel Ter Borcht, de heraanleg van het kasteelbos, de opwaardering van onze Markt. Voeg daarbij nog het onderhoud van ons gemeentelijk patrimonium en u begrijpt dat we snel aan een imposant kostenplaatje zitten. Bij dat alles moet een toekomstvisie op lange termijn uitgewerkt worden. Als we dat kunnen realiseren met goedkeuring van de andere politieke partijen hier in Meulebeke, dan zouden we een fantastische stap zetten naar een welvarende gemeente waar het goed leven is.”
Enorm respect voor leerkrachten
“Voor het domein Onderwijs prijs ik me gelukkig dat mijn echtgenote Christel nog actief aan de slag is als leerkracht in de Paandersschool en ik zo heel wat info opsteek. Ik heb een enorm respect voor leerkrachten en iedereen die zorg draagt voor de kinderen. Hun taak vergt een grote inzet. Wat het domein Kerkfabrieken betreft, die materie ligt bij heel wat mensen nog gevoelig. Het ideale zou zijn dat de gebouwen hun basisfunctie kunnen behouden, maar daarnaast ook nog aangewend kunnen worden om het sociale leven te stimuleren.”
(Luc Bouckhuyt)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier