Een flinke wandeling in de Gavers. Een rood wijntje op de gemeenteraad. Amper lange ritten naar Brussel. Er zijn ook voordelen aan corona. Toch is Melissa Depraetere, politica voor SP.A, vooral bezorgd. Om de eenzaamheid die keihard toeslaat, om de stijgende armoede én om de toekomst van haar generatie.
Melissa Depraetere is het jongste parlementslid van onze provincie. De 27-jarige Harelbeekse zetelt in het federale halfrond. Of dat vooral met de vingers draaien is in deze tijden van quarantaine? “Neen, helemaal niet. We hebben eindelijk tijd om onze dossiers grondig uit te spitten. We werken ook voortdurend aan nieuwe wetsvoorstellen. Mijn partij wil de exit niet overlaten aan de regering. Maar natuurlijk is er nu wat tijd vrijgekomen. Ik ga amper nog naar Brussel. Dat maakt elke dag een verschil van vier uur. Ik heb nog nooit zóveel in de Gavers gewandeld.” (lacht)
Uw vriend werkt ook van thuis. Lukt dat?
Dat is niet evident. (lacht) Kenneth is vooral luidruchtiger. Hij zou zelfs e-mails luidop lezen. Ik kan mij daar ongelooflijk aan storen. Maar ik ga niet klagen. Dit moet veel moeilijker zijn voor gezinnen met kinderen.
Een ander voordeel is dat u een glas rode wijn kan drinken op de gemeenteraad.
Dat klopt. (lacht)
Ik zag uw verhaal op Instagram.
Ik was dat niet van plan. Maar het duurde héél lang vooraleer de gemeenteraad op gang kwam. Je moet weten dat veel raadsleden nog nooit digitaal vergaderd hadden. Dat zorgde voor veel frustraties. Ik heb dan maar een glas wijn ingeschonken.
Ik vrees ook een nieuwe stijging van de armoede. Dat probleem zal groot zijn na deze crisis
Merkt u een generatiekloof in deze digitale tijden?
Toch wel. Digitaal vergaderen is niet evident voor oudere mensen. Ik had maandag iemand aan de lijn die Zoom maar niet geopend kreeg en daarom een vergadering heeft gemist.
Merkt u dat ook op de partij? Krijgt u pakweg Louis Tobback voor het scherm?
Die doen hard hun best, hoor. En dat lukt ook. Al is het soms worstelen. Willy Claes was deze week aan het vloeken omdat hij zijn micro niet vond. Die stond echter al aan. (lacht) De partij doet álles digitaal. Als ik naar Brussel moet, dan is dat voor het parlement.
Kijken jongeren anders naar deze crisis dan ouderen?
Dat zal wel. De angst is een verschil. Ouderen hebben angst om besmet te worden, jongeren vooral om iemand te besmetten. Maar ik merk ook een verschil onder de jongeren. Voor veel tieners is dit een ver-van-mijn-bed-gebeuren. Die zijn misschien blij dat ze niet naar school moeten. Dat is anders voor mijn leeftijdsgenoten. Wij voelen de impact op een andere manier, omdat we bijvoorbeeld plots thuis moeten werken.
Wat is uw grootste bekommernis?
De eenzaamheid die toeneemt. Ik denk zeker aan oudere mensen. Dat is een thema dat vaak terugkeert als we met de partij mensen opbellen. Ik vrees ook een nieuwe stijging van de armoede. Dat probleem zal groot zijn na deze crisis.
Even een moreel vraagstuk. Het zijn vooral 85-plussers die sterven aan het virus. Kan daarom een volledige economie platgelegd worden, vindt u?
Jawel, dat is ernstig genoeg om dat te doen. Bovendien zijn het niet alleen 85-plussers. Ook mensen die een andere ziekte hebben, zijn kwetsbaar. Volksgezondheid staat voorop. Al vind ik het wel belangrijk om nu een exit-strategie uit te werken. Je kan niet vragen dat mensen nóg maanden in isolatie blijven.
Bent u bang voor het leven ná corona?
Bang niet, neen. Het leven zal anders zijn. Deze crisis zal een impact hebben. Op de budgetten bijvoorbeeld. Van de overheid, maar óók van de gezinnen. Maar ik hoop dat deze crisis ook een opportuniteit kan zijn. Er moeten eindelijk heilige huisjes sneuvelen. Wie moet die rekening betalen? Mijn antwoord is duidelijk: de rijken en de multinationals. En neen, dat is geen ijdele hoop. De wereldoorlog heeft de sociale zekerheid mogelijk gemaakt. Deze crisis moet een andere fiscaliteit mogelijk maken. En ten tweede moeten de beroepen die vandaag voorop lopen, eindelijk waardering krijgen. Dat betekent een volwaardig loon voor zorgverleners, rekkenvullers, postbodes, noem maar op.
Een ander gevolg kan zijn dat uw generatie moet inboeten aan luxe?
Dat kan. We gaan misschien wat meer moeten nadenken over de vanzelfsprekendheid van reizen en festivals. (denkt na) En als ik naar mezelf kijk: ik wil wat minder van links naar rechts hollen. Ik heb me voorgenomen na deze crisis meer tijd vrij te maken voor mezelf, mijn vrienden en familie.
SP.A wil geen verlenging van de volmachten
De SP.A is niet van plan de volmachten voor de regering-Wilmès te verlengen. Die opmerkelijke uitspraak doet Melissa Depraetere. “Wij zijn geen voorstander van een verlenging. Dat zou zinloos zijn. In de praktijk maakt de regering amper gebruik van haar volmachten. Zowat alle dossiers passeren het parlement. Die superkern op zaterdag met de partijvoorzitters: dat is vooral een praatbarak. Ik vind de volmachtenregering dus overbodig: het parlement werkt, en kan ook versneld werken als dat nodig zou zijn.”
De volmachtenwet werd eind maart gestemd om de regering meer slagkracht te geven in de strijd tegen het coronavirus. Alle partijen stemden voor, behalve PVDA en Vlaams Belang. De volmachten zijn drie maanden geldig, tot eind juni dus, met de mogelijkheid van een eenmalige verlenging van drie maanden. Als SP.A neen zegt, kan de regering die ambitie op haar buik schrijven. Ook N-VA-voorzitter Bart De Wever liet deze week vallen dat zijn partij geen verlenging wil.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier