Na een carrière van 40 jaar als algemeen directeur van de gemeente houdt Rik Dekens het op vrijdag 29 april voor bekeken. Markant detail: Rik volgde in 1982 zijn eigen vader Roger op waardoor er na 82 jaar een einde komt aan die reeks. Filip Van Eeckhout, de huidige adjunct-algemeen directeur, neemt zijn positie over.
Het zijn grote schoenen om te vullen. Rik Dekens is zowat een wandelende encyclopedie als het de gemeente betreft. Bij elk gebouw of weggetje diept hij de achtergrondinformatie op, vaak gepaard met een concrete datum. Zijn opvolger Filip Van Eeckhout (50) is alvast lovend: “Rik heeft een enorme juridische kennis. Hij kent de achtergrond bij elk gebouw en elk dossier.” Ook Filip heeft al de nodige kilometers op de teller. Sinds september 1995 is hij werkzaam als OCMW-secretaris en in juni 2018 kwam hij in zijn huidige functie van adjunct-algemeen directeur terecht. Het verhaal van Rik Dekens leest als een roman. In de voorbije 40 jaar stond het woord ‘vakantie’ niet in zijn woordenboek. “Als ik al eens verlof nam, gebeurde dat in halve dagen zodat ik toch nog aanwezig kon zijn op het gemeentehuis.”
Vader Roger Dekens was 42 jaar lang secretaris van de gemeente. In 1977, toen Rik nog rechten studeerde, kwam de vraag van zijn vader om hem op te volgen. “Ik was toen uiteraard al goed op de hoogte van alles wat zich binnen de gemeente afspeelde. Vijf jaar later in 1982, na mijn studies, volgde ik hem op.”
Diplomatisch
Na zijn pensioen kwam vader Roger op bij de gemeenteraadsverkiezingen. Hij werd echter ziek waardoor zijn vrouw Andrea zijn plaats innam. “Mijn moeder werd verkozen en zes jaar later werd ze schepen. In het college moesten wij toen samenwerken. De legislatuur erna was het minder evident toen ze in de oppositie belandde. Ik woonde toen nog thuis en zat samen met haar aan de eettafel terwijl ik heel wat informatie had die ik niet met haar kon delen. Ik heb toen geleerd om diplomatisch te zijn. De dag van vandaag zou dit wettelijk trouwens niet meer kunnen.”
Memoires ga ik niet schrijven, die zijn niet voor publicatie vatbaar
Eigen steno
Doorheen zijn carrière heeft Dekens heel wat watertjes doorzwommen. “Ik heb met heel wat mensen van heel verschillende strekkingen samengewerkt. Met de ene gaat dat uiteraard wat beter dan met de andere, maar het komt erop neer om telkens je job op een correcte manier uit te oefenen en loyaal te zijn. Ik ben eigenlijk de souffleur die nooit zelf op het toneel mag komen. Af en toe plantte ik wel eens een zaadje dat uiteindelijk tot een boom uitgroeide zonder dat iemand nog wist waar het zaadje vandaan kwam.” Rik zat op de eerste rij toen de technologische evolutie zich voordeed. “In 1995 hadden we voor het eerst een computer in ons gemeentehuis, dat net vernieuwd was. Die computer stond daar maar in het begin, niemand die wist hoe je ermee om moest gaan”, lacht Dekens. “De dag van vandaag kan je niet meer om die digitale weg heen maar tijdens de gemeenteraad maak ik nog steeds mijn aantekeningen manueel. Ik heb een soort eigen steno ontwikkeld die niemand anders kan ontwarren.”
Een man met zo’n achtergrondkennis, die leeft voor zijn job. Onherroepelijk ga je dan beginnen vrezen voor het befaamde zwarte gat eens zijn pensioen ingaat. Maar daar heeft Rik helemaal geen schrik voor.
“Ik ga tijd nemen voor mezelf. Zo hou ik ervan om op schattenjacht te gaan op een rommelmarkt op zoek naar antiek. Mijn memoires ga ik alvast niet schrijven. Veel van die verhalen zijn namelijk niet voor publicatie vatbaar”, glimlacht Rik.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
