Sander Loones blikt met tevredenheid terug op drie jaar oppositie voeren: “Meer stemmen bleek een zuur cadeau”

“Er was in 2018 al een voorakkoord met s. pa, hoewel een coalitie met N-VA niet onlogisch zou zijn geweest”, aldus Loones. © Myriam Van den Putte
Myriam Van den Putte
Myriam Van den Putte Journaliste Het Wekelijks Nieuws

In de Koksijdse verkiezingsstrijd van 2018 stak Sander Loones (N-VA) de liberale burgemeester Marc Vanden Bussche (Lijst Burgemeester/LB) de loef af met 2797 voorkeurstemmen. Het feit dat Sander zich als kandidaat-burgemeester had geprofileerd, sterkte Marc Vanden Bussche in zijn beslissing om een coalitie aan te gaan met CD&V en SP.A. Met die laatste partij was er al een voorakkoord. Dat resulteerde in een krappe meerderheidscoalitie en N-VA belandde na jaren opnieuw in de oppositie.

“Je kunt achteraf de verkiezingsresultaten analyseren en interpreteren, maar er werd dus een kruis gemaakt over een mogelijke coalitie LB/N-VA, hoewel die jaren goed heeft gewerkt”, legt Sander Loones uit.

“Als ik dan toch probeer de analyse te maken, dan denk ik dat mensen in Koksijde vooral op een merknaam hebben gestemd. Lijst Burgemeester associëren ze met weinig belastingen betalen in een gemeente waar het goed leven is. De vraag is nu: wie gaat er stemmen in 2024 wanneer er geen kiesplicht meer geldt? Ik vermoed sterk dat het kiespubliek zal stemmen voor verandering, en daar zullen we zeker op inspelen.”

“Uiteindelijk waren we best wel tevreden met de resultaten van 2018, want we hebben meer zetels behaald. Blijkbaar hebben ook nogal wat Koksijdenaars een kans gegeven aan de nieuwkomers van Koksijde Vooruit, wat in het nadeel heeft gespeeld van LB, die stemmen en zetels aan hen kwijtspeelde. Het feit dat ik meer naamstemmen had, bleek echter een vergiftigd geschenk. Er was al een voorakkoord met s. pa, hoewel een coalitie met N-VA niet onlogisch zou zijn geweest, want dan zou er een comfortabele meerderheidscoalitie zijn geweest”, aldus Loones.

Trekken en sleuren

Sander en zijn oppositiepartij bleven echter niet bij de pakken zitten en dienden op elke gemeenteraad heel wat voorstellen in voor een beter en mooier Koksijde. “Het was soms met trekken en sleuren, maar we zijn er toch in geslaagd om thema’s die ons nauw aan het hart liggen op de agenda te plaatsen én ervoor te zorgen dat ze werden gerealiseerd”, zegt Sander.

“Alleen jammer dat de meerderheidscoalitie nooit zal toegeven dat wij de aanzet hebben gegeven. Zeker in het begin van de legislatuur verliep alles heel stroef. Alle oppositievoorstellen werden steevast van tafel geveegd, verdaagd of zouden in overweging worden genomen. We vinden het in elk geval belangrijk dat er werk wordt gemaakt van de as van deze legislatuur: een structurele aanpak via een sterke cel lokale economie en betaalbaar wonen. En dan zijn er nog twee grote issues.”

“Deze meerderheid zal nooit toegeven dat wij de aanzet gaven voor heel wat realisaties”

“Er is de financiering van de gemeente met de discussie rond de taks voor tweedeverblijvers en de spanning die er rond wordt opgebouwd tussen inwoners en tweedeverblijvers, en er is het beleidsplan ruimtelijke ordening in Koksijde. Het huidige structuurplan dateert van 2001 en is aan herziening toe. Dat zou vervangen worden door een nieuw Beleidsplan Ruimte, en voor de opmaak zou een studiebureau worden aangesteld.”

Hoewel Sander is opgegroeid in een politiek milieu koesterde hij oorspronkelijk helemaal geen politieke ambities. “Maar ik heb in Leuven gestudeerd en Theo Francken, Matthias Diependaele en Zuhal Demir waren mijn medestudenten. Het werden goede vrienden”, blikt Sander terug.

“Hoewel ik 100 % achter de N-VA-ideologie sta en waarden als gemeenschapsvorming en identiteitsvorming voor mij de evidentie zelf zijn, heb ik altijd geweigerd om op een lijst te staan. Tot Bart De Wever me vroeg om op de Europese lijst te staan. Zo is de politieke bal aan het rollen gegaan. Ook in Koksijde zal ik blijven ijveren om wijken en gemeenschap te verbinden.”

(MVQ)