Nico Blontrock: van Radio 2-presentator tot cultuurschepen: “Wil voor een tweede legislatuur gaan”

Nico Blontrock werd als nieuwkomer meteen schepen van Cultuur in Brugge. (foto Davy Coghe) © Davy Coghe Davy Coghe
Stefan Vankerkhoven

Donderdag 14 oktober, was het drie jaar geleden dat de jongste gemeenteraadsverkiezingen plaatsvonden. Grote verrassing in Brugge was de uitslag van Radio 2-presentator Nico Blontrock (58), die met 3.565 voorkeursstemmen meteen tot cultuurschepen werd gekatapulteerd. “Ik heb nog geen seconde spijt gehad van de overstap van de radio naar de politiek”, zegt Nico Blontrock.

“Uiteraard mis ik af en toe het presenteren op de radio, daarom verkies ik op persconferenties een interview boven een speech. Dat luistert aangenamer voor het publiek. Vergeet niet dat ik 31 jaar lang radio gemaakt heb, waarvan 21 jaar de ochtendprogramma’s op Radio 2”, zegt Bruggeling Nico Blontrock.

“Maar spijt van mijn beslissing heb ik helemaal niet. Politiek is een harde en zware, maar boeiende job. Wat mij hierin aanspreekt? Het contact met de mensen en dossiers opbouwen die tot echte resultaten leiden. Mag ik een beetje onbescheiden zijn? Ik wil meewerken om Brugge een beetje beter te maken.”

Naar de kelders

“Al voor de verkiezingen van 2012 polste een politieke partij mij. Maar ik voelde mij toen nog te jong voor de politiek en deed mijn werk bij Radio 2 dolgraag. Zes jaar later stonden er vier partijen aan mijn deur. Ik heb de diverse partijprogramma’s vergeleken. Zo kwam ik uit bij CD&V, al zijn het vooral de christen-democratische politici die mij over de streep getrokken hebben. Ik ben gaan babbelen met Dirk De fauw en Franky Demon. Het klikte zeer goed; ik stelde vast dat ik met die mensen goed zou kunnen samenwerken.”

Toch twijfelde hij lang, zegt Blontrock. “Er is mij niks beloofd, dat kon ook niet. Met 300 voorkeursstemmen zou ik niet eens in de gemeenteraad verzeilen … En wat als ik niet verkozen raakte? Ik maakte gebruik van het systeem van politiek verlof. Terugkeren naar de VRT kon, maar ze zouden mij dan verbannen naar de kelders van de Reyerslaan. Of wie weet: naar omroep Limburg sturen! (lacht) Wie politieke kleur bekend heeft, is verbrand en mag terecht voor een lange periode niet meer achter de micro plaatsnemen.”

“Er stonden in 2018 vier politieke partijen aan mijn voordeur”

“Gelukkig is het voor mij volledig anders verlopen. Met 3.565 voorkeursstemmen was ik de derde populairste CD&V’er in Brugge. Als je er de andere partijen bij neemt, sta ik op nummer vijf! En dat voor een nieuwkomer! Het heeft mij natuurlijk ook verrast. Ik had slechts één ding gevraagd aan Dirk De fauw: indien ik in aanmerking kom voor een schepenambt, zou ik graag het departement cultuur krijgen. En die wens is ingewilligd.”

Hoempapa

“De voorbije drie jaren heb ik het Brugse culturele wereldje van nabij leren kennen. Het is een apart wereldje, er zitten harde jongens bij die vechten voor hun cultuurhuis. Zelf had ik enigszins ten onrechte het imago van hoempapa-Radio 2-man. Dat is begrijpelijk, maar dat cliché is ondertussen al uit de wereld geholpen.”

“Ik ben een man van de communicatie. Zo heb ik een systeem ingevoerd, waarbij ik om de twee à drie weken elk diensthoofd of elke directeur zie voor een babbel. Dat wordt geapprecieerd. In overleg met de professionele actoren hebben we de toekomst van het Brugse kunst- en cultuurveld vastgelegd in elf steigers. Dialoog en samenwerking zijn de kernwaarden.”

Reorganisatie

“Politiek is hard werken. Het is geen nine-to-fivejob. Vier op de vijf avonden in de week ben ik niet thuis, ook elke zaterdag is volgeboekt. Brugge telt meer socioculturele verenigingen dan kalenderdagen. Een schepen doet meer dan handtekeningen zetten en vergaderingen leiden. Ik ben blij dat ik al enkele ideetjes kon doordrukken, zoals het Reiefestival en de vernieuwing van de Gouden Boomstoet.”

“De moeilijkste beslissing tot nu toe was de reorganisatie van de Musea Brugge. Grote, toekomstige dossiers zijn de herinrichting van het Sint-Janshospitaal en natuurlijk onze nieuwe expohal BRUSK, waarvoor we toch 28 miljoen euro Vlaamse subsidies konden binnenrijven. Maar voordien is er nog de grote Hugo van der Goes-tentoonstelling vanaf oktober 2022.”

Bioritme

De voormalige journalist en Radio 2-presentator is in elk geval de politiek na drie jaar nog niet beu, ook al hakte de verandering van werkuren zwaar in op zijn bioritme. “Ik was het 21 jaar gewoon om om half drie ’s morgens op te staan, want ik moest vanaf 6 uur in de Kortrijkse studio’s van Radio 2 het ochtendprogramma presenteren. Meestal deed ik ’s namiddags een dutje. Nu slaap ik langer, maar kan ik mij geen siësta meer veroorloven! Maar het heeft toch lang geduurd voor ik een nieuw slaapritme vond.”

“Ik heb inmiddels de smaak van de politiek definitief te pakken. Als de Brugse kiezers mij in 2024 opnieuw het vertrouwen geven, wil ik er voor een tweede legislatuur voor gaan. Eind 2030 zal ik dan 67 jaar oud zijn en kan ik genieten van een welverdiend pensioen. Ik wil er nog graag negen jaar een lap opgeven, als de Brugse kiezer mij en mijn partij dat toelaat. Maar zover zijn we nog niet …”

(SV)