Fatima Oumimoun is eerste Blankenbergs gemeenteraadslid met migratieachtergrond: “Hoog tijd voor meer diversiteit”

Fatima Oumima ziet dat er werk in de winkel is: “Er is bijvoorbeeld ook nog altijd heel veel discriminatie op de woning- en arbeidsmarkt.” © WK
Wim Kerkhof
Wim Kerkhof Medewerker KW

Dat ze in 2022 nog altijd pas de eerste is, vindt ze zelf ook veelzeggend. Dat er nog een lange weg af te leggen is, vindt ze. “Toen mijn man en ik hier in 2016 ons restaurant openden, kregen we van alles naar het hoofd geslingerd.” Dinsdagavond legde Fatima Oumimoun (45) als allereerste gemeenteraadslid met een migratieachtergrond de eed af in het stadhuis. “Het is dringend tijd voor meer diversiteit.”

Fatima Oumima (45) geeft vandaag levensbeschouwing – islamitische godsdienst – in twee Blankenbergse scholen, maar heeft daarvoor ook een tijdlang als verpleegkundige gewerkt. “Ik stond in AZ Zeno op interne, best wel een intensieve job. ’s Avonds hielp ik dan nog mee in het restaurant van mijn man, maar op een gegeven moment werd het te veel. Mijn lichaam zei stop.”

Authentiek restaurant

Het was de droom van haar man om in Blankenberge een authentiek Marokkaans restaurant te openen. “Ik heb Rachid leren kennen toen hij nog in het Beach Palace Hotel werkte. Ondertussen hebben we met de Medina wel wat naambekendheid opgebouwd, maar in het begin was het knap lastig. Nogal wat mensen bleken er moeite mee te hebben dat er op het bordje boven onze zaak ‘Marokkaanse gastronomie’ stond geschreven. Hééft Marokko dan een eigen gastronomie?, vroegen ze. Terwijl de Marokkaanse keuken uniek is, met die combinatie van zoet en hartig. We kregen in die beginperiode ook vaak racistische opmerkingen, en jammer genoeg gebeurt dat nu soms nog. De reacties die ik kreeg op mijn Facebookpost over het Suikerfeest!”, aldus Fatima.

Ik wil tonen dat een Marokkaanse vrouw best vrijgevochten kan zijn

Toen ze naar Blankenberge kwam, was Fatima nog een twintiger. “Mijn ouders kwamen van Zagora, in Zuid-Marokko, zelf ben ik opgegroeid in Casablanca. Papa hoopte daar werk en een betere toekomst te vinden”, vertelt ze.

Ze kreeg als jonge vrouw de kans om rechten te studeren aan de universiteit van Mohammedia. “Ik kreeg ambitie door de ongelijkheid die ik daar zag. Ik woonde met mijn ouders in een arme buurt, maar je hoefde maar de straat uit te lopen en je kwam in een andere wereld terecht. Op mijn elfde verdiende ik daar een centje bij als nanny.” Haar droom om advocate te worden, moest Fatima opgeven. “Mijn vader had niet het geld om onder tafel iets te regelen. Hij moest twee jobs combineren om rond te komen”, aldus Fatima.

Via-via belandde ze uiteindelijk in België. “Begrijp me niet verkeerd, ik hou van Marokko. Maar door die negatieve ervaringen was het een haat-liefdeverhouding en wilde ik er weg.”

Werk aan de winkel

Hoe ze uiteindelijk op de lijst van Vooruit belandde, is weer een ander verhaal. “Door Anneke Crevits ben ik vrijwilligster geworden bij het Doorgeefhuis. Ik kwam er in contact met Syrische vluchtelingen, die we hier op weg helpen. We moeten die mensen op hun rechten wijzen, hun pad gaat niet over rozen. Ze komen profiteren van ons systeem, wordt vaak gezegd. Dat is niet wat ik zie. Ik zie vooral hoe hard het leven van een vluchteling is.”

“Er is nog veel werk in onze samenleving. Er is bijvoorbeeld ook nog altijd heel veel discriminatie op de woning- en arbeidsmarkt.” Ook de kinder- en kansarmoede, die in Blankenberge hoog liggen, gaat Fatima nauw aan het hart. “Dat blijft vaak onder de radar, maar ik zie ze wel in de scholen waar ik lesgeef: de kinderen met een lege brooddoos. En ik weet als geen ander wat het is om in armoede op te groeien”, klinkt het.

Ook met haar deelname aan de politiek hoopt ze lokaal haar steentje bij te dragen. “Ik merk dat er veel eenzaamheid is. Er zijn zoveel mensen die het moeilijk hebben vandaag, en het is voor hen dat ik er wil zijn. Maar ik wil ook laten zien dat een Marokkaanse vrouw best vrijgevochten kan zijn. Migranten hoop geven dat zij het hier óók kunnen maken en vooral hun dromen niet mogen opgeven. Ik wil een stem zijn voor iedereen die er geen heeft.”

Een sterk punt is dat ze van niemand bang is, glimlacht Fatima. “Ik zeg graag waar het op staat. En geef nu toe: waarom is in de gemeenteraad nog niemand mij voorgegaan? Hoog tijd voor meer diversiteit in Blankenberge.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier