Bram Degrieck reageert op machtswissel in Langemark-Poelkapelle: “Nog 5 West-Vlaamse gemeentes waar men dergelijke spelletjes speelt”

© MVQ
Myriam Van den Putte
Myriam Van den Putte Journaliste Het Wekelijks Nieuws

Nu Langemark als derde West-Vlaamse gemeente het nieuws haalt doordat ook daar een machtswissel op til is, kruipt Bram Degrieck, opnieuw burgemeester van De Panne sinds hij en zijn bestuursteam door de oppositie vorige maand uit hun functie werden ontzet, in de pen.

Enkele dagen geleden richtte hij een schrijven aan de West-Vlaamse parlementsleden in het Vlaams Parlement. “Persoonlijk heb ik weet van nog vijf andere gemeenten/steden in West-Vlaanderen alleen al waar men dergelijke spelletjes aan het spelen is”, zegt Degrieck.

“Op de reactie van minister Somers, als zou hier iets in het water zitten, zou ik eerder reageren: er zit hier iets in het Vlaams Parlement. Het leedvermaak van de minister is ronduit ongepast en doet mij walgen. Hij wordt voorbijgestoken door zijn eigen decreet. Ik herhaal, tot vervelens toe, dat men het Decreet Lokaal Bestuur aan het verkrachten is. Bovenlokale Vlaamse partijen zijn hun lokale afdelingen aan het zot maken. Zo wordt het een ‘massacre’. Je zal met dit aangepaste decreet goed krankjorum moeten zijn om nog een schepenmandaat of burgemeestersmandaat te willen opnemen, als je elk jaar bij het vuil kan worden gezet.”

Toneelstuk in De Panne

In zijn brief aan de West-Vlaamse parlementsleden zegt Degrieck: “Het Vlaams Parlement keurde nog niet zo lang geleden een aantal aanpassingen goed aan het Decreet Lokaal Bestuur. Goed bedoeld en nobel, uiteraard: ‘we versterken de lokale democratie!’ Het schabouwelijke toneelstuk dat zich in De Panne de laatste weken en dagen afspeelde, heeft de lokale democratie niet echt gediend. Geloof me: die democratie heeft een deuk gekregen in een al geblutst landschap. Soit, het is wat het is, het spel lijkt gespeeld en het resultaat is bekend. Ik ben ook trots op dat resultaat en ben opgelucht samen met mijn goeie collega’s te kunnen blijven wat we schijnbaar even niet zijn geweest. Dat de aanpassingen aan het decreet een aantal aanpassingen vergen, daar kan u me waarschijnlijk wel in volgen.”

“Onze kleine gemeenschap die De Panne is werd bijkomend gepolariseerd. Voor de buitenstaander lijkt het alsof we hier met z’n allen, als een bende amateurs, heler dagen met elkaar in de modder rollen. Dat hier door politici wordt gevloekt en getierd en dat gewette messen steeds in de aanslag liggen. Dat is niet zo. We kwamen eigenlijk best wel goed overeen, hier en daar eens een meningsverschil zoals in elk menage. Maar we konden met elkaar door dezelfde deur richting café, na de gemeenteraad. En er werd bestuurd. Geen sprake van een zinkend schip met matrozen die niet roeien maar hozen.”

Motie

“Na de motie ligt dat wat moeilijker. Tijd heelt wonden, maar geen littekens. Die zijn er: bij mij en mijn collega – lokale mandatarissen van alle rang of stand, maar ook bij mijn inwoners. Zij worden niet enkel meer gerelateerd aan die gemeente met dat machtige strand, maar ondertussen ook, en nog voor lange tijd, aan die gemeente met de burgemeester-van-één-week en die bruut die met elkaar hebben afgerekend. Daar hebben onze inwoners niet om gevraagd; dat hebben ze niet verdiend. Het gros van u is lid van een Vlaamse partij, neemt deel aan ongetwijfeld belangrijke partijvergaderingen, – congressen en -teambuildings en placht op de hoogte te zijn van het reilen en zeilen van uw West-Vlaamse moedergemeente en zowaar ook ver daarbuiten. Dat lijkt me best wel uw rol te zijn.”

“Misschien dachten verkozenen onder u wel dat De Panne een mooie toepassing kon zijn van dat nieuwe decreet, want de democratie moest er naar het schijnt versterkt worden. Er werd met adviezen gezwaaid, theorieën werden in flowcharts gestopt en er werd besloten dat de motie lokaal kon worden ondertekend. ‘Preus lik fjirtig’ werd er door de lokale protagonisten getekend en aangekondigd. Een aantal onder u verkondigde misschien: ‘je hebt hem vast, nu zal de democratie nog eens goed versterkt worden!’ Beste bepaalde mandatarissen van Vlaamse partijen, adviseurs van lokale mandatarissen: de juf vooraan de klas moet haar pupillen goed onderwijzen.”

Stratego

“Laat volgende keer geen ruimte voor interpretatie, duik niet in grijze zones, reken niet op procedures om tot uitspraken te komen die u niet bekwam tijdens plenaire debatten in diverse halfronden, gebruik uw kostbare tijd voor belangrijker zaken dan rap-rap Stratego op een lokaal bordspel om het aantal burgemeesters en schepenen op uw partij-telraam te kunnen verhogen. En vooral: maak uw lokale besturen geen blazen wijs die hen blind vertrouwend op uw politieke inzicht naar de slachtbank kunnen leiden. Maak geen mensen meer zot. Want eigenlijk hebt u er geen enkel lokaal mandataris, geen enkele inwoner noch die felbegeerde versterking van de lokale democratie mee geholpen. Wel integendeel.”

Degrieck besluit: “Als lokaal bestuur nemen we nu de draad terug op. We rechten koppig en vastberaden de rug en zijn fier op onze gemeente en onze inwoners. Samen met de medewerkers van ons lokaal bestuur – het zijn matrozen die hard roeien en loyaal blijven roeien zijn – komen we ook dít wel weer te boven en ik ben er zeker van: we komen er zowaar sterker uit!”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier