Jean-Marie Dedecker over mosseloorlog: “Siciliaanse toestanden aan de Noordzee”

Redactie KW

Op onze zustersite Knack.be spreekt Jean-Marie Dedecker van misbruik van overheidsmiddelen en concurrentievervalsing.

“Ieder jaar in de maand juli kijken we uit naar de komst van de Zeeuwse mosselen, de oesters van de werkman. Ooit werd er hier een poging ondernomen om het monopolie van de Nederlandse mosselboeren te doorbreken. Na jarenlang onderzoek, ontelbare keren diepzeeduiken in de Noordzee en 350.000 euro armer, had scheepshersteller José Reynaert eindelijk de ideale plaats ontdekt voor zijn off-shore hangmosselcultuur. Namelijk, zone 1, enkele mijlen buiten de kust van Nieuwpoort”, opent Dedecker zijn betoog op Knack.be.

De Neptunus van de Noordzee

“De Keizer van Oostende is ook de Neptunus van de Noordzee. Om zijn mosselkweekkooien te mogen plaatsen moest hij een concessie aanvragen bij respectievelijk Johan Vande Lanotte, de baas van het Oostendse Havenbedrijf AGHO en minister van de Noordzee, en zijn opvolger Renaat Landuyt. Tot zijn verbazing en ergernis werd de concessie niet aan hem, maar aan SDVO toegewezen, de Stichting voor Duurzame Visserijontwikkeling. De Keizer van Oostende is ook de Neptunus van de Noordzee. Na veel lobbywerk kreeg pionier José Reynaert toch zo’n tien procent van de oppervlakte van Zone 1 als troostprijs voor zijn mosselkweek en ontwikkelde er met de financiële hulp van reder Willy Versluys de Belgica Mossel”, klinkt het.

Crisis in de baggersector

“SDVO werd op 22 september 2004 onder de auspiciën van boven vernoemde SP.A- ministers opgericht om duurzame ecologische vismethoden te ontwikkelen. Het werd gefinancierd met projectsubsidies van de Vlaamse Overheid, met manna uit Europa en met zo’n 2 miljoen euro per jaar uit het Zeevissersfonds. Een tiental jaren geleden maakte de baggersector een crisis door en dreigde uit te vlaggen wegens de te hoge kosten. Toen werd de beslissing genomen om de sector vrij te stellen van betaling van twee derde van de sociale zekerheidsbijdragen. De baggerbedrijven behoren vandaag tot de meest bloeiende bedrijven van dit land. Voor de noodlijdende zeevisserijsector werd een analoge maatregel voorgesteld. Maar onder druk van de vakbonden werd besloten een deel van de sociale zekerheidsbijdragen te storten in het Zeevissersfonds in plaats van de rederijen vrij te stellen zoals de baggersector. Zo werd besloten de patronale lasten op het verschil tussen het gewaarborgd dagloon en het effectieve loon van de zeevisser te storten aan het Zeevissersfonds. Deze gelden worden aangewend voor een verbetering van het statuut van de zeevisser en één derde van deze miljoenen euro’s ongeveer 2 miljoen euro per jaar, werd doorgestort naar SDVO”, aldus Dedecker.

Belastingsgeld overboord

“Ivan Victor, SP.A- politicus en voorzitter van de Belgische Transportarbeidersvakbond BTB, werd voorzitter van SDVO en Alex De Bock van de Liberale vakbond ACLVB werd secretaris. Verder nog Christine Desmet (ACV) en een paar reders. Cathy Plasman, cabinettard bij de minister van de Noordzee, hield een visoogje in t’ zeil. Kortom een kolchoze met gemeenschapsgeld onder socialistische voogdij, en voor elk politiek kleurtje een zitje. SDVO vervelde van een VZW naar een staatsonderneming met commerciële belangen. Bij de oprichting had SDVO nog een kapitaal van 5.2 miljoen euro en in 2008 boekte het een verlies van 3.180.477 euro. Tussen 2004 en 2010 werd er 17 miljoen euro belastinggeld over boord gegooid. Er werden een 100-tal kweekboeien aangekocht bij het Nederlandse bedrijf Wissekramer, kilometers hangkoorden werden aangevlogen uit Australië en er werd een speciale Musselboot ingehuurd bij onze noorderburen, alles samen voor miljoenen euro’s. SDVO investeerde 800.000 euro in de Nieuwpoortse vismijn onder andere voor een spiksplinternieuwe mosselverwerkingsinstallatie, terwijl er in de Oostendse vismijn een hypermoderne machine stond weg te roesten uit de faling van de bvba Mytillus. Dit bedrijfje had de boeken neergelegd na een boycot door de Oostendse frauderende vismijndirectie. In Palermo aan de Noordzee heerst de rode wet van de sterkste.”

De mosseloorlog eindigde in een zeemansgraf

“Kosten noch moeite werden gespaard om de Flanders Queen Mossel te promoten en de Belgica Mossel met overheidssteun kapot te concurreren. In elke kilogram mosselen zat 160 euro subsidie. De mosseloorlog werd ten top gedreven toen het FAVV, het federaal voedselagentschap, op 1 augustus 2008 de halve oogst van de Belgica Mossel na een staalname afkeurde. Reynaert & Versluys deden twee tegenexpertises. Hun mosselen waren kerngezond. Volgens Versluys had de Musselboot een staal vervuilde mosselen afgeleverd aan het FAVV, afkomstig uit het oude havendok. Siciliaanse toestanden. De mosseloorlog eindigde in een zeemansgraf. Voor de Belgica Mossel was de exploitatie te duur en te kleinschalig om ze rendabel te maken, en de mosselboeien van SDVO waren niet geschikt voor de ruwe Noordzee. Bij stormweer sloegen ze op drift en spoelden aan op het strand als kwallen op de waterlijn. Op 9 september 2008 werd er bij de Europese Commissie al een klacht ingediend voor misbruik van overheidsmiddelen en concurrentievervalsing. Ondertussen lieten alle betrokken ministers de zaak op hun beloop. Drie keer op vier jaar tijd beloofden ze in het parlement om een regeringscommissaris te sturen voor onderzoek, maar ze stuurden hun kat. Schuldig verzuim of medeplichtigheid. Politieke zelfbediening en syndicaal cliëntelisme staan hier boven de wet, enkel de klokkenluiders worden in zee gegooid. Op 27 januari 2015 gaf Europa de aanklagers gelijk. De belastingbetaler moet nu 2 tot 3 miljoen euro terugbetalen aan Europa, want de bodem van de kas van SDVO ligt mijlen onder de zeespiegel. Vorige week heeft de Vlaamse Regering SDVO in stilte laten zinken. Kielhalen die lui. Het zou de nieuwe staatssecretaris van de Noordzee Bart Tommelein sieren indien hij de zaak tot op de graat zou laten uitzoeken. Ik vrees echter dat hij de vis zal laten verdrinken. Hij zat immers zelf in de Raad van bestuur van het Oostendse Havenbedrijf toen de mosselconcessie ten onrechte aan SDVO werd toegekend. Schootzeehondje van de Keizer. Vis begint te stinken en te rotten aan de kop”, aldus nog Jean-Marie Dedecker.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier