Het profiel van een winnaar

Burgemeester Kurt Vanryckeghem: Zes jaar lang moet je je overal tonen. Als je dat doet, dan krijg je nooit drieste of woeste reacties. © MV
Laurens Kindt

CD&V’er, al twee legislaturen burgemeester in Waregem en een absoluut stemmenkanon in zijn stad: Kurt Vanryckeghem heeft hét profiel van de typische winnaar van de verkiezingen. Maar schijn bedriegt. “Naar recepties ga ik niet graag. Huisbezoeken: doe ik niet. Een campagnebeest kan je me zeker niet noemen.”

Het zijn zijn twaalfde verkiezingen, de vijfde al voor de gemeenteraad. De eerste keer, in 1994, schopte Kurt Vanryckeghem het meteen tot gemeenteraadslid voor de toenmalige CVP. Sindsdien is de electorale carrière van de Waregemse burgemeester alleen maar in stijgende lijn gegaan, met eerst een schepenambt en vanaf 2007 de burgemeesterssjerp. Hij kijkt dan ook uit naar de gemeenteraadsverkiezingen, en niet alleen omdat hij op 14 oktober 53 kaarsjes mag uitblazen. “Het is een nerveuze periode, zo vlak voor de verkiezingen”, vindt Kurt Vanryckeghem. “Tijdens de legislatuur komen we in de gemeenteraad eigenlijk allemaal overeen, ook met de oppositie en gaan we geregeld een pintje drinken na de gemeenteraad. Maar nu, vlak voor de verkiezingen, zijn er dan toch partijen die plots zeggen dat alles verkeerd loopt. Dat wringt toch een beetje. Ik kijk uit naar de verkiezingsdag maar vooral naar de dag erna, hopelijk de dag waarop we weer vooruit kunnen.”

Dat hij zelf aan zet zal zijn, lijkt nu al een uitgemaakte zaak. Zijn CD&V haalde zowel in 2006 als in 2012 een absolute meerderheid in Waregem. “De tijd dat de oudere mensen bijna zonder nadenken op de CVP stemden, is definitief voorbij. Nu moet je voor elke stem vechten en dat doe je zes jaar lang. Ik schat dat ruim 90 procent van de kiezers nu al weet voor wie ze gaan stemmen. Het is voor die laatste 5 à 10 procent dat je nog campagne moet voeren.”

“Ik ben geen campagnebeest”

“Ik zet een twintigtal borden, heb wat autostickers besteld en ik laat ook een folder bezorgen. Meer doe ik niet. Een campagnebeest kan je me dan ook niet noemen. Allemaal met hetzelfde T-shirt de markt opstormen om flyers rond te delen: neen, dank u. Dan krijg je al snel de kritiek van mensen dat ze je nu pas zien omdat het verkiezingen zijn en dat is commentaar die je echt wel moet vermijden”, zegt Kurt Vanryckeghem.

Zagen over een boom

Ook het West-Vlaams kampioenschap Recepties Afschuimen Voor Politici zal Kurt Vanryckeghem niet winnen. “Ik doe er veel, maar ik ga er zeker niet blijven plakken. Ik ga omdat ik uitgenodigd word maar het moet niet te lang duren. Smalltalk is niets voor mij. Wél van cruciaal belang zijn de jubilea. Als je die consequent zes jaar lang doet – en dat kan een hels karwei zijn want je hebt er soms vijf op één zondagvoormiddag – dan ontmoet je snel tientallen en zelfs honderden mensen die altijd in een goeie luim zijn. Dat is goud waard en zeker de moeite om je tijd in te investeren”, geeft de burgervader mee.

Huisbezoeken zijn ook al niet zijn ‘cup of tea’, hoewel uit onze enquête blijkt dat de meeste politici die bezoeken zien als dé manier om stemmen te winnen. “Ik geloof dat niet. Dat komt zeer geforceerd over. Eigenlijk is dat heel oubollig. Vroeger verwachtten de mensen dat je bij hen thuis om hun stem kwam vragen. Nu val je de mensen meer lastig als je gaat aanbellen. Hetzelfde met de markten. Ik heb dat één keer gedaan, maar na tien meter op de markt rondlopen, heb ik ‘mijn kar gekeerd’ en ben ik het café ingetrokken. Op zo’n markt klampen mensen je aan en beginnen ze te zagen over een sloot of een boom. Omdat het verkiezingen zijn, denken ze dat je alles voor hen zal regelen. Zo werkt het niet.”

“Als je iemand twee jaar niet gezien hebt en je spreekt die meteen aan bij de voornaam, dan zijn die mensen daar mee gediend”

Geen recepties, markten of huisbezoeken dus. Waar haalde hij dan zijn 7.750 voorkeurstemmen bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2012? “Ik heb het in mijn folder gezet: burgemeester zijn, dat is mijn beroep tijdens de week en in het weekend mijn hobby. Het burgemeesterschap is mijn fulltime job, ik ben er dag en nacht mee bezig. Ik heb ook geen gezin dus al mijn tijd gaat daar aan op.”

“Je verkiezingscampagne moet eigenlijk beginnen de dag na de vorige verkiezingen. Zes jaar lang moet je je overal tonen. Als je dat doet, dan krijg je nooit drieste of woeste reacties. Ik zit er dicht op, letterlijk en figuurlijk. De deur van mijn bureau in het stadhuis staat altijd open. Mensen moeten niet via vier secretaresses passeren om een afspraak te maken voor binnen drie weken. Neen: ze kloppen aan en als ik tijd heb, komen ze binnen. Die aanspreekbaarheid is een grote troef om de verkiezingen te winnen, maar je moet dat zes jaar lang kunnen volhouden.”

‘Zeg maar Kurt’

Uit de enquête bleek dat één op de drie respondenten politieke voorouders heeft. Ook Kurts vader Joseph was schepen en burgemeester in Waregem. “Ik ben de jongste van zes kinderen. Mijn vader was al eind de zestig toen hij burgemeester werd. Veel tips of advies heb ik van hem niet meer gekregen.”

Kurt Vanryckeghem tijdens de start van de Tour in Waregem.
Kurt Vanryckeghem tijdens de start van de Tour in Waregem.© a-RN

“Wat ik wél van hem heb, is de uitzonderlijke gave om voornamen te onthouden. Daar zijn geen trucjes mee gemoeid, geen ezelsbruggetjes, dat is gewoon geluk hebben. Zeer handig in de politiek. Als je iemand twee jaar niet gezien hebt en je spreekt die meteen aan bij de voornaam, dan zijn die mensen daar mee gediend. Ik word zelf ook altijd met mijn voornaam aangesproken. Mijn eerste verkiezingsslogan was dan ook ‘Zeg maar Kurt’. Dat heeft er wellicht iets mee te maken.” (lacht)

Dat hij niet alleen op straat maar ook op het internet rechtstreeks aangesproken wordt, is misschien nog de grootste verandering in al die jaren politieke activiteit. “Een probleem wordt soms sneller via sociale media gesignaleerd dan dat wij het weten. Vorige week nog was er een verkeerslicht op een drukke weg dat niet goed werkte. Dat stond meteen op Facebook, met daaronder commentaren van mensen die het stadsbestuur ‘klungelaars’ en ‘sukkelaars’ noemden. Terwijl wij nog niet eens op de hoogte waren. Dan zijn er ook mails van burgers. Als je de dag nadien nog niet geantwoord hebt, krijg je al een boze mail. Vroeger schreef men een brief en was men tevreden met een antwoord binnen de twee weken. Die jachtigheid van de sociale media maakt het debat bitsiger. Anderzijds: je moet de sociale media ook niet overschatten. Verkiezingen worden daar niet gewonnen of verloren”, denkt Kurt Vanryckeghem. Of hij een tip heeft voor wie hem van de Waregemse troon wil stoten. “Goh, ik wil niet hautain of stoeferig klinken maar dat wordt toch moeilijk. Het beste wat hij of zij kan doen, is geduld hebben en wachten tot ik ermee stop.” (lacht)