“Er wordt naar mij geluisterd”

Peter Van Ryckeghem bij de kast met herinneringen aan zijn dochter Elien, die in 2016 overleed bij een auto-ongeluk. (foto TOGH)
Tom Gheeraert
Tom Gheeraert Medewerker KW

Het Houthulstse schepencollege heeft met Peter Van Ryckeghem maar één nieuw gezicht en dan is het nog slechts voor één jaar. Daarna ruimt de 56-jarige kinesist uit Jonkershove plaats voor partijgenoot Nico Stroobant. Een regeling die er kwam nadat er blijkbaar wat tumult ontstond in de partij.

“Mijn vader Gaston heeft altijd in de politiek gezeten. Hij was zelfs nog schepen voor de partij De Brug”, vertelt Peter. “Hij was zes jaar schepen en daarna is hij gestopt. Mijn vader had niet echt een duidelijke politieke kleur, maar hij was wel sociaalminded. Ik vind eigenlijk dat iedereen beter een beetje alle kleuren heeft: je moet een beetje socialistisch zijn, een beetje liberaal, een beetje christen, een beetje Vlaamsgezind… Dan kan je met iedereen overeenkomen. Door Tamara Schotte en Roger Clauw heb ik mijn eerste stappen gezet bij de socialisten. Roger was een persoonlijke vriend van mij en de socialisten hebben het eerst gevraagd. Joris (Hindryckx, red.) en de liberalen hebben het ook gevraagd, maar ik had mijn woord toen al gegeven aan Tamara en Roger. Ik wilde niet overlopen, want een overloper wordt toch meestal afgestraft.”

Veiligheid, kinderopvang, netheid van de gemeente… Dat worden de prioriteiten

In 2006 nam Peter Van Ryckeghem voor het eerst deel aan de verkiezingen. Hij werd meteen verkozen, dit wordt dus zijn derde legislatuur in de gemeenteraad. De afgelopen zes jaar kwam hij echter niet veel tussen. “We zaten dan ook in de meerderheid. Er waren wat interne problemen in de partij en door het overlijden van mijn dochter in 2016 ben ik ook een tijdje afwezig geweest.”

Het waren geen gemakkelijke jaren voor SP.A in Houthulst. Tenoren Tamara Schotte en Roger Clauw gooiden de handdoek in de ring en stapten uit de politiek. “Wij hadden echter nog steeds recht op een schepenzetel. Op een gegeven moment vroegen ze het aan Nico (Stroobant, red.), maar door zijn werk kon hij dat niet opnemen. Dan vroegen ze het aan mij, maar ik moest onmiddellijk beslissen. Het ging allemaal een beetje te snel.”

Twee zetels

Uiteindelijk slaagde de partij er wel in om met een volledige lijst naar de kiezer te trekken op 14 oktober. “We vonden dat we een goede lijst hadden, maar het resultaat viel toch tegen (SP.A halveerde haar aantal zetels van vier naar twee, red.). Nochtans waren de eerste resultaten heel goed. We zouden richting vier zetels gaan, maar uiteindelijk kwam er toch een terugval. Ik had de partij gewaarschuwd dat het kon tegenvallen. Iedereen dacht dat CD&V afgestraft zou worden, maar ik niet. Het is een heel machtige groep die goed georganiseerd is. Uiteindelijk hebben ze het de afgelopen legislatuur niet slecht gedaan. Ook het feit dat er zoveel kleine partijen opkwamen speelde in de kaart van CD&V. Stefaan Vansevenandt (lijsttrekker van Open VLD, red.) had bovendien enkele mensen op zijn lijst gezet die uit een socialistisch nest kwamen. Daar hebben we ongetwijfeld ook stemmen door verloren. Als je de resultaten bekijkt, hebben we trouwens maar nipt die derde zetel verloren.”

Goede groep

Ondanks een absolute meerderheid besliste CD&V toch om de socialisten mee aan boord van de meerderheid te nemen. “CD&V had altijd gezegd dat het met ons wou doordoen, maar enkelen in de partij wilden liever de verkiezingen afwachten.” Met amper twee zetels had SP.A niet veel in de pap te brokken bij de onderhandelingen. “In feite zijn er niet echt onderhandelingen geweest, maar ondertussen zijn er al enkele schepencolleges geweest en ik moet zeggen dat het een heel goede groep is. Als ik iets naar voren breng, wordt er ook wel naar mij geluisterd.”

Veel echt socialistische accenten in het beleid moet men dan ook niet verwachten. “Als je de verkiezingsprogramma’s bekijkt zie je vaak hetzelfde: veiligheid, kinderopvang, netheid van de gemeente… Dat zullen dan ook de prioriteiten zijn die aan bod zullen komen in de komende legislatuur. Het is ook niet omdat we in de meerderheid zitten, dat we niet meer moeten luisteren naar andere stemmen. De oppositie kan ook goede ideeën hebben.”

Bio

Peter Van Ryckeghem werd geboren op 20 december 1962 in Brugge. In 1963 kwam hij in Houthulst wonen met zijn ouders Gaston, die dokter was en vorig jaar overleed, en Jeannine Dewulf. Hij is getrouwd met Karolien Dehoorne en vader van twee dochters. Hij heeft ook twee pluskinderen. Zijn lagere school volgde hij in Jonkershove, zijn middelbaar in het Sint-Jozefscollege in Izegem. Daarna studeerde hij nog kinesitherapie in het toenmalige Hoger Technisch Instituut in Brugge. Sinds 1986 heeft hij een eigen praktijk. Peter was tien jaar voorzitter van voetbalclub Eendracht Jonkershove. Hij gaat ook graag op citytrip en is kunstliefhebber.

“Het verdriet om Elien gaat nooit helemaal weg”

2,5 jaar geleden moest Peter Van Ryckeghem door een donkere periode nadat zijn dochter Elien op 4 juni 2016 op 27-jarige leeftijd het leven liet bij een tragisch ongeluk. Ze was passagier bij haar verloofde Dirk De Vriese, ex-profvoetballer en spelersmakelaar, toen hun Porsche langs de Iepersesteenweg in Woumen frontaal botste met de Volvo van Lieselotte M., nota bene een goede vriendin van Elien. “Ik denk er natuurlijk nog veel aan, maar ik heb het ondertussen wel een plaats kunnen geven, al gaat het verdriet nooit helemaal weg“, zegt Peter Van Ryckeghem. “Ik zeg altijd dat er maar een geneesmiddel is tegen dat verdriet en dat is tijd. Het slijt misschien een beetje, maar het gaat nooit helemaal weg. Ik heb wel nog veel contact met haar vriend.”

“Het ongeluk heeft toch een grote impact gehad op mijn leven. Op het moment zelf sta je daar niet bij stil. Nu relativeer ik veel meer in mijn leven, aangezien ik weet hoe snel het voorbij kan zijn. Elien had ook een mooie toekomst voor zich. Met haar vriend had ze plannen om naar Aruba te trekken om daar een horecazaak uit te baten. Elien zou manager van de zaak worden. Ondertussen is de zaak ook effectief geopend. Het was een harde klap voor iedereen. En eigenlijk was het een stom ongeval. Het meisje dat hen aanreed had te veel gedronken, maar wie komt dat nooit tegen? Je mag niet zomaar met de vinger wijzen. Het was misschien dom van haar om 155 kilometer per uur te rijden, maar dat meisje moet er ook mee leven dat ze verantwoordelijk is voor de dood van een van haar beste vriendinnen. Soms denk ik dat het ongeluk het lot was. Elien ging altijd naar Brugge op een vast tijdstip om haar nagels te doen, maar juist die dag ging ze op een ander moment. Haar mama vroeg nog of ze niet beter kon blijven slapen, maar Elien wilde toch vertrekken. Had ze dat niet gedaan, dan was ze er vandaag wellicht nog.”

“Als ik geen schepen werd, spatte de partij uit elkaar”

Snel na de verkiezingen volgde de aankondiging dat Nico Stroobant schepen zou worden voor SP.A, maar op de jongste gemeenteraad bleek dat toch Peter Van Ryckeghem in het eerste jaar de sjerp zou dragen. “Dat is interne keuken van de partij en ik wil ook niemand kwetsen. Maar er zijn dingen gebeurd die pas achteraf aan het licht gekomen zijn, waardoor de partij toch mij voordroeg als schepen. Uiteindelijk zijn we tot een oplossing gekomen waarbij ik zou starten voor een jaar. Ik heb niet getwijfeld. Anderzijds had ik niet veel keuze, aangezien ik de enige andere verkozene was. Het was ofwel ik die schepen werd, ofwel de partij die uit elkaar zou spatten.”

De bevoegdheden die Peter kreeg, zijn onderwijs, milieu, duurzaamheid en dierenwelzijn. “Het is natuurlijk allemaal nieuw voor mij. Voor mijn bevoegdheid ‘onderwijs’ heb ik al de nieuwjaarsreceptie van de gemeenteschool van Jonkershove bijgewoond en met enkele mensen contact gehad. In de andere bevoegdheden moet ik me nog verdiepen. Misschien moet je me over zes maanden nog eens interviewen.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier