We wisten het, maar het blijft bevreemdend: die zomer van ’20 is een geval apart. En de vakantie, waar velen aan toe zijn, zal ook anders lopen dan gewoonlijk. Een avontuur voor de ene, een kleine of zelfs grote ramp voor de andere. Alleen voor wie louter op het weer focust, lijkt het een traditionele Belgische zomer te worden.
Avontuur of ramp dus. En we hoeven er niet moeilijk over te doen: onze regeringen zijn geregeld hulpvaardig om zowel de avonturiers als de doemdenkers op hun wenken te bedienen. De communicatie met kleurencodes en kaarten over reisbestemmingen liep deze week behoorlijk in het honderd. En dat maakte van een reis, voor wie met pak en zak vertrekkensklaar stond, een hachelijke onderneming. Spannend in elk geval.
Toegegeven, dit is natuurlijk een crisis die we nooit eerder hebben meegemaakt. Improviseren en roeien met de riemen die men heeft, horen daarbij. Maar keer op keer er niet in slagen om de bevolking op een eenduidige manier te informeren, te adviseren en te commanderen, nee, dat ligt niet langer louter aan de omstandigheden. Dat heeft zonder meer te maken met een permanent falend beleid.
Wie er lokaal een potje van maakt, wordt genadeloos afgestraft
Het contrast met wat veel lokale overheden in precies dezelfde omstandigheden wel voor mekaar krijgen, is groot. Maar is evenmin toeval. Lees in deze krant de gesprekken met de Kortrijkse burgemeester Vincent Van Quickenborne en met de Gents-West-Vlaamse schepen Filip Watteeuw en je weet meteen waarom zij het verschil maken. Beiden getuigen van lef, van visie en van overtuigingskracht. Ze gaan er voluit voor en blijven overeind. Ze weten beter dan wie ook dat wie er lokaal een potje van maakt, genadeloos wordt afgestraft. Ga het maar na bij de vorige verkiezingen: wie lokaal goed bestuurt én bij de pinken blijft, scoort. Terecht.
De Kortrijkse burgemeester heeft gelijk als hij zegt dat een job als burgemeester niet langer een ‘uitbol-baan’ is voor wie politiek op zijn lauweren wil rusten. Integendeel, het zou een noodzakelijke leerschool moeten zijn voor wie nationaal wil regeren. Alleen wie van de kiezer een burgemeestersbrevet krijgt, zou, bij wijze van spreken, minister mogen worden.
Reageren? Mail naar jan.gheysen@kw.be
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier