West-Vlaanderen is niet langer een CD&V-bastion. Zoveel is duidelijk. N-VA heeft, wat was ingezet met de gemeenteraadsverkiezingen, doorgezet en heeft het ene kanton na het andere binnengehaald. De trend was van bij het begin gezet.
De eerste uitslag voor Vlaanderen kwam, hoe toevallig kan toeval zijn, uit de IJzertorenstad Diksmuide en gaf N-VA meer dan 30 procent. Wat daarna kwam, bevestigde alleen maar. Forse winst voor N-VA, verlies voor CD&V, winst voor SP.A en wat op en neer voor Open VLD. Lijst Dedecker verdwijnt, Vlaams Belang verdwijnt niet, maar het scheelt niet veel.
Duidelijkheid troef dus? Ja en neen. Want de winst van SP.A in onze provincie is een opmerkelijk gegeven. John Crombez en Johan Vande Lanotte scoren. Ook dat zal wel geen toeval zijn. De polarisatie omtrent de werkloosheidsuitkeringen en de pensioenen is in onze provincie alvast niet ten nadele van de SP.A gevoerd. En daar heeft de CD&V, die in de discussie over de sociale zekerheid niet meteen een rol speelde, allicht moeten op inleveren.
Er wacht ons allicht een centrum-rechtse coalitie op Vlaams en dan vermoedelijk ook op federaal niveau. N-VA met CD&V en Open VLD. Open VLD dat, zeker bij ons, niet meteen van zich laat spreken. Noch als verliezer, noch als winnaar. Mocht het inderdaad tot zo’n coalitie komen, dan doet zij er goed aan om rekening te houden met de groeiscore van SP.A . Als dat niet gebeurt, dan wachten ons ongetwijfeld roerige, onrustige en onproductieve weken van sociale onrust en dat is nu wel het allerlaatste wat we van doen hebben.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier