Deerlijkse burgemeester Claude Croes start als rouwconsulent

Burgemeester Claude Croes start op 1 juli als verlies- en rouwconsulent. © MV
Redactie KW

Vanaf 1 juli start burgemeester Claude Croes (45) met een opvallende bijjob als verlies- en rouwconsulent. “Ik ben hiervoor niet over ijs van één nacht gegaan en het past bij mijn opleiding van een kwarteeuw geleden als sociaal assistent. Mensen helpen heb ik steeds graag gedaan en het plotse heengaan van mensen uit mijn dichte leefomgeving heeft mij eigenlijk niet losgelaten. Rouwconsulent past perfect in het gegeven dat mensen het na een overlijden zeer moeilijk kunnen hebben.”

Claude Croes blijft voor alle duidelijkheid op de eerste plaats burgemeester van zijn gemeente. “Ik heb er in het verleden kleine taken bijgenomen, net zoals de meeste collega’s van gelijkaardige gemeenten. De laatste tijd vond ik dat ik iets moest verrichten in het kader van mijn opleiding. Voor rouw- en verliesconsulent volgde ik de voorbije maanden een extra opleiding en nu start ik dus op zelfstandige basis.”

Het sociaal actief zijn tussen en bij de mensen was steeds een speerpunt. Na zijn opleiding was hij een paar jaar studiemeester in het internaat van het Waregemse college. “Dit lag mij en ook nu nog kom ik oud-internen tegen die mij aanspreken over die jaren in het college. Daarna werkte ik vijf jaar in de mutualiteit en ondertussen werd ik op 20-jarige leeftijd gemeenteraadslid voor CD&V. Op 1 januari 2004 werd ik burgemeester, toen de jongste van Vlaanderen.”

De drang naar een extra inzet in de sociale sector liet hem nooit los. Vooral het onverwachte overlijden van zijn collega Claude Van Marcke (Anzegem) was de spreekwoordelijke druppel om niet langer over rouwconsulent te spreken, maar het ook in de praktijk aan te pakken. Eind vorig jaar kregen de cursussen en boeken over die materie een vaste plaats ten huize Croes. “Ik moet zeggen dat de leerstof er vlot inging. Mogelijk komt dat door het feit dat mijn geheugen permanent nieuwe teksten en gegevens te verwerken krijgt. Het schrijven van een eindwerk was de laatste fase, meteen maakte ik werk van een website, en ‘De rouwtonde’ was een feit.”

Stenen verleggen

Croes stelt duidelijk dat hij zijn politieke taak en zijn nieuwe stap volledig gescheiden zal houden. “Er zijn collega’s die advocaat zijn en ook zij doen de twee opdrachten apart. Ik heb beslist, na advies van enkele collega’s rouwconsulenten, meteen te starten en het werken met volwassenen als een afgebakend werkdomein te aanzien.”

Claude: “Ik zie dat er geen echte constante is in het rouwen en het rouwproces. Een overledene kan niet terugkeren, al is dat maar voor eventjes. Dat is de steeds weerkerende vraag van de rouwenden. Ik heb als naam ‘De rouwtonde’ gekozen. Ik wil de mensen helpen om de afslag op een ‘rotonde’ te vinden. Ik wil de mensen helpen stenen op de rouwweg te verleggen, zodat zij beter verder kunnen. Maar elke situatie is anders en vergt andere invalshoeken.”

Verlies slijt?

Een luisterend oor is volgens Claude het allerbelangrijkste. “Het eens kunnen vertellen aan een buitenstaander die meehelpt. Veel mensen zeggen dat een verlies slijt, maar ik ken situaties waarin een verlies nooit slijt. Ik zie ook mensen die na een verlies anders leven met een stuk kwaliteit ingebouwd. Misschien nog eraan toevoegen dat het initiatief ‘Reveil’ sterk en mooi is. Even stilstaan bij het leven van gekende en geliefde mensen.”

De opleiding tot rouwconsulent is voorbij, maar eindigt volgens Claude Croes nooit. “Ik heb een massa boeken over het onderwerp gelezen. Vooral prof. Manu Keirse zette veel op papier. Zijn ‘Vingerafdruk van verdriet’ vind ik heel verrijkend. Ik zal de ontwikkelingen op de voet volgen. Een contact met huisartsen en andere hulpverleners is belangrijk.”

Rouwbegeleiding omschrijft hij uiteindelijk als een omgaan met de miserie van anderen. “Ik hoop dat de roots in mijn opleiding mij van dienst zijn. Ook als burgemeester is het soms omgaan met miserie en verzuchtingen.”

Tien dagen voor de startdatum van 1 juli moet er ten huize Croes nog een en ander herschikt worden. “Mijn bureau wordt een praatruimte en een babbel ten huize van iemand die met verlies of rouw geconfronteerd wordt, kan evenzeer.”

(MVD)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier