Onze Man in Rio liep rond in de bezette stad.
Samen met mijn vriendin en een VRT-radiojournalist loop ik door de hoofdstraat van Rocinha. Voor onze neus klettert opeens een IMBEL MD-97 (een aanvalswapen van Braziliaanse makelij – ik begin zo langzamerhand een expert te worden) het voetpad op, de loop naar ons gericht. Ik verstijf. In gedachten zie ik het wapen oncontroleerbaar ratelend afgaan en heb ik er een gaatje bij. Mijn hart slaat een tel over, maar er gebeurt niks. Er komt enkel een UPP-agent doodgemoedereerd het restaurant uit en zonder op- of omkijken raapt hij zijn wapen op, als had hij een bos sleutels laten vallen.
Oorlogswapens
Het is verbijsterend hoe nonchalant de vredespolitie hier omgaat met oorlogswapens. Als ze in hun wagens en open jeeps door de straten rijden, is dat steevast met hun geweerlopen uit het raam, of, zoals gisteren nog, de arm uit het raam, langs de deur, pistool losjes in de hand.
Iets later staan we op ons balkon, zo’n tien meter boven straatniveau, met de radioman van het uitzicht te genieten, wanneer twee agenten door de knieën gebogen, elkaar in de rug dekkend en hun geweren op ons richten. In een reflex duik ik weg achter het muurtje van mijn balkon.
Nodeloos en nutteloos machtsvertoon, van een staat die al jaren delen van de stad bezet.
“Doen alsof ze er niet zijn”
De mensen hier doen alsof ze er niet zijn. Nog liever stappen ze vol in een dampende drol dan een agent te vragen om uit de kant te gaan. Begrijpelijk. Menig soldaat uit Hitlers leger was stukken vriendelijker tegen de doorsnee Vlaming dan de UPP-agenten tegen de lokale bevolking. Officieel doen ze naast hun politionele taken ook allerlei sociale projecten, maar daar is niks van te merken, tenzij daarmee bedoeld wordt ietwat verveeld de social media checken op hun smartphone.
Zelfs zonnebaden doe je onder toeziend oog van de Policia Militar
In naam van de Copa is nu heel Rio veranderd in een bezette stad. Gemeentepolitie, strandpolitie, federale politie, UPP of vredespolitie, militaire politie, BOPE (een soort doodseskader, dat enkel uitrukt om gericht te moorden), en nu ook het leger. Ze staan letterlijk op elke straathoek. En bij elke winkel, bij elke appartementsgebouw in de stad, of in de strandwijken achter de vuistdikke spijlen van de manshoge hekkens nog eens privé-security. Zelfs zonnebaden op Ipanema doe je tegenwoordig onder toeziend oog van de Policia Militar.
Aan bewaking geen gebrek, maar of het hier daarmee ook veiliger is? Laat u niks wijsmaken. Zoveel wapens, daar komen alleen maar ongelukken van. Rio zit nog steeds met een knoert van een veiligheidsprobleem, dat zijn wortels heeft in de hallucinante sociale ongelijkheid. Al is dat zo erg nog niet, blijkbaar.
Zo lang de voetbaltoerist er maar niks van merkt.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier