We zitten nog volop in coronasfeer en dat is bepaald niet gezellig of knus, verre van. En de kans is bijzonder klein dat we corona achter ons hebben als dat andere spook ineens als het monster van Loch Ness uit de Noordzee opduikt: de brexit. Over enkele maanden is het niet langer een ingebeeld monster, maar pure werkelijkheid en we zullen het ongetwijfeld ook voelen. Gedaan met de twijfel over zachte of harde uitstap van de Britten uit de Europese Unie, dan wordt het een feitelijk vertrek.
Meer dan voor andere provincies voorspelt dat voor West-Vlaanderen andermaal weinig goed nieuws. En dan hebben we het niet alleen over de – hopelijk – tijdelijke hinder van immense vrachtwagenfiles richting Duinkerke en Zeebrugge, maar vooral over de economische impact ervan op onze lokale, internationaal gerichte bedrijven en dat zijn er een pak. Positief zullen de gevolgen niet zijn. Die komen dan nog eens bovenop de gevolgen van de coronacrisis. Over rampzalige droogtes en vernietigende stormen als gevolg van een niet meer te temmen klimaatverandering willen we het dan nog niet hebben. Met doemdenkerij schieten we niets op.
Tandje bijsteken
We zullen zo te zien nog een hele tijd in een onzekere economie werken en leven. Dat is geen fijn gevoel. Optimisten spreken dan wel liever over flexibele in plaats van onzekere tijden, maar dat neemt finaal de problemen niet weg. We kunnen schelden op de Britten, we kunnen vloeken en we kunnen moedeloos worden, maar dat brengt allemaal geen brood op de plank.
We zullen een tandje moeten bijsteken, zoveel is zeker, als we onze welvaart op peil willen houden. Ondernemers en hun medewerkers, iedereen op zijn niveau en naar zijn vermogen. Natuurlijk zullen we niet aarzelen om onze politici op alle niveaus aan te porren om een West-Vlaams front te vormen om onze belangen te verdedigen. Die van de West-Vlaamse vissers, van de West-Vlaamse ondernemers en van de West-Vlamingen in het algemeen.
Reageren? jan.gheysen@kw.be
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier