West-Vlaamser dan we dachten

© belga
Jan Gheysen
Jan Gheysen Opiniërend hoofdredacteur

We vonden het aanvankelijk povertjes. Er lagen geen gouden eieren voor de West-Vlamingen in de Vlaamse korf. En stel dat ze er waren, dan zou er haast niemand zijn die ze met volle goesting aan ons zou uitdelen. West-Vlaamse ministers: hoogstens één. De persvoorstelling van Jambon I leek dat allemaal te bevestigen.

Maar toen we dinsdagmiddag de integrale tekst van het Vlaams regeerakkoord konden inkijken – zo’n 300 pagina’s lang – zagen we toch behoorlijk wat intenties, plannen en projecten die voor onze provincie van groot belang zijn. Natuurlijk, wie in het document gaat zoeken op West-Vlaanderen is snel uit geturfd. Dat is anders voor Antwerpenaren en zelfs voor Limburgers.

Maar niet geklaagd, de West-Vlaamse onderhandelaars zijn erin geslaagd om aardig wat antwoorden te formuleren op verzuchtingen van de West-Vlamingen. De vraag naar masteropleidingen op de West-Vlaamse campussen van de universiteiten krijgt voor het eerst een positief antwoord, om de vacatures ingevuld te krijgen worden ook de mensen die niet actief zijn op de arbeidsmarkt straks aangesproken – dat was een aanbeveling van Voka – en de plattelandsgemeenten die kreunen onder de onrechtvaardige verdeling van gemeentefondscenten krijgen eindelijk gehoor.

Geen blablabla, maar nu vooral iedereen meekrijgen en voortdoen

West-Vlamingen houden niet van spelmakerij. Of er nu al of niet een Vlaamse canon komt, daar ligt de gemiddelde West-Vlaming niet wakker van. Voor hem of haar is West-Vlaanderen met Brugge, met de kust, met het Groeningeveld in Kortrijk, met Ensor en Permeke, met Streuvels, Gezelle en Claus, met de oorlogsgesel van Ieper één en al Vlaamse canon. Meer hoeven wij niet, bij wijze van spreken.

West-Vlamingen willen voortdoen en willen dat de overheid hen daar zeker niet in hindert. En het kan geen kwaad om mensen in Brussel te hebben. Daar leek het schoentje deze keer meer te knellen dan anders. We hadden ooit een West-Vlaamse minister-president en twee vice minister-presidenten. Nu hebben we nog één echt West-Vlaamse minister en een met West-Vlaamse roots. Toch hoeven we niet te aarzelen: met de portefeuille Werk, Economie, Landbouw en Wetenschapsbeleid kan een ervaren en doorgewinterd minister als Hilde Crevits allicht meer voor haar provincie betekenen dan ze ooit al deed.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier