Geen boeiender ras dan het West-Vlaamse, vindt ook Stephanie Coorevits. De schrijfster, psychologe en televisiemaakster laat zich graag inspireren door de West-Vlamingen en hun gewoontes.
Vandaag is de verjaardag van mijn zussen. “Ik verwacht dus een hele lofrede over ons in je volgende column, hé!”, riep Annelien. “Mocht je af en toe eens mijn column lezen, zou je merken dat er al voldoende lofredes over jou zijn gepasseerd”, snauwde ik.
Nu de wervelwind aan PMS-hormonen wat is gaan liggen, moet ik haar gelijk geven. Hoewel ik regelmatig proclameer hoe geweldig mijn zussen zijn, lijken er nooit genoeg woorden te bestaan voor hoezeer ik hen bewonder. En toch zal ik nogmaals een bescheiden poging wagen.
“Ik verwacht dus een hele lofrede over ons in je volgende column, hé!”, riep Annelien
Annelien is joviaal, spontaan, immer sympathiek, enthousiast en een eeuwige optimist. Liselotte is briljant, eerlijk, oprecht, enorm grappig en het lijkt alsof er niets is wat zij niet kan. Wanneer ik in de shit zit, dan zijn mijn zussen perfect complementair. Ik zoek mijn heil bij Lien wanneer ik nood heb aan begrip, empathie en warmte. Toen ik snikkend aan haar deur stond na mijn scheiding, zei ze niet zo veel behalve: “Kom binnen, de champagne staat koud. Ik heb al je lievelingshapjes in huis gehaald en morgen gaan we samen naar de wellness.” Dat zorgen bleef ze doen tot ik niet meer om de tien minuten begon te bleiten en het leven weer een beetje aankon. Ze deed dat trouwens al toen ik tien jaar oud was en gepest werd. Annelien – twee jaar jonger – zou wel eventjes mijn belagers in elkaar slaan als ze me niet snel met rust lieten. Ze mat toen 1,4 meter en woog zo’n 30 kilo maar haar dapperheid maakte van haar een zwaargewicht.
Naar Lot ga ik wanneer ik het verdrinken in zelfmedelijden zelf wat beu word. Want zij is kordaat, rationeel, komt met oplossingen en kan mijn – soms wat overdadige – emoties altijd intomen met haar nuchtere kijk op de zaken. Hoewel ze perfect carrière gemaakt kon hebben als topmodel, koos ze er liever voor om veertien jaar te gaan studeren onderwijl twee kinderen te baren, die op te voeden, fulltime te gaan werken, een heel huishouden te runnen en oh ja, een integrale verbouwing te managen. Ik heb sterke vermoedens dat ze in haar vrije tijd een spannend rood pakje aantrekt en de politie helpt om boeven te pakken.
Dus neen, er zijn niet genoeg woorden om te beschrijven hoe fantastisch mijn zussen wel zijn maar dat neemt niet weg dat ik het niet ga blijven proberen. Een heel gelukkige verjaardag, toppers!
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier