Rijsttaartje

In het drukke leven van alledag is Kanegem een plek waar de tijd nog even stil mag staan. © Ann De Craemer
Ann De Craemer
Ann De Craemer Schrijfster

Schrijfster Ann De Craemer heeft een passie voor wandelen en fotografie. Elke week maakt ze in Tielt een beeld waarover ze haar gedachten deelt.

Er is veel aan Kanegem wat me charmeert. Er is de bloemenpracht die me als kind al betoverde. Mijn vader hield erg van bloemen en tijdens de grote vakantie was een fietsritje naar De Naelde net buiten het ‘centrum’ van de mooiste van Tielts deelgemeenten een vaste gewoonte. Nog meer dan van de kleuren van de bloemen hou ik vandaag van het standbeeld van Briek Schotte, die in Kanegem werd geboren en er als flandrien eeuwig een bocht neemt. Koers is religie, zegt men wel eens, dus een mooiere plek dan net voor de kerk, die zo poëtisch en terecht ‘de kathedraal van te lande’ wordt genoemd, is er voor IJzeren Briek niet.

Toch is er nog iets anders wat me in Kanegem evenveel ontroert als de poëzie van Briek Schotte en van de koers. Het is de bakkerij rechtover de kerk, die eruitziet alsof je in een Frans dorp in de Provence bent terechtgekomen. Ooit stond er ‘Brood – Banket’, maar nu kan je alleen nog dit lezen: Rood – Anket, met daaronder in rood afgetrokken letters: ‘St. Bavo’. Geen van de twee straatnamen op de borden links en rechts boven de deur van de bakkerij zijn nog leesbaar. Ik maakte de foto op Pasen, toen de rolluiken naar beneden waren en Kanegem baadde in stilte, wat me nog meer de indruk gaf in een Zuid-Frans dorp te zijn terechtgekomen. Ik woon in de drukste straat van het centrum van Tielt en als ik op zoek ben naar rust zijn er twee plekken waar ik het liefst naartoe ga: de Poelberg en de bank bij het standbeeld van Briek Schotte onder de kerk van Kanegem, met links van mij bakkerij St. Bavo. In het drukke leven van alledag is Kanegem een plek waar de tijd nog even stil mag staan. Er staat mij wel nog één ding te doen: de bakkerij naar binnen gaan. Doe ik volgende keer. Beloofd. Ik zal een rijsttaartje kopen om net zoals Briek op de fiets ‘te stampen tot ge niet meer weet van welke parochie ge zijt’.