Op 19de eeuwse wijze onderwijsstructuur voor 21ste eeuw hertekenen

© KRANT VAN WEST-VLAANDEREN
Jan Gheysen
Jan Gheysen Opiniërend hoofdredacteur

Vanaf 1 september 2018 wil de Roeselaarse scholengroep Sint-Michiel een totaal nieuwe organisatie invoeren, waarbij de katholieke middelbare scholen als dusdanig verdwijnen. Hoofdredacteur Jan Gheysen heeft vragen bij de manier waarop die maatregel wordt doorgevoerd.

In menig leraarskamer in Roeselare zal het ‘kot te klein’ zijn, de komende dagen. Leraars reageren verontrust, verontwaardigd of verbolgen op de herstructurering van het vrij middelbaar onderwijs in Roeselare. Het bestuur van de scholengroep Sint-Michiel heeft een plan bekokstoofd om het aanbod aan onderwijsrichtingen in de stad te stroomlijnen. Een nobel doel allicht, maar de wijze waarop het bestuur dat doel wil halen, daar hebben nogal wat mensen vragen bij. En niet ten onrechte. Een levenskrachtige, ja zelfs bruisende school dreigt te verdwijnen, andere gaan langzaam op in nieuwe structuren. Zonder slag of stoot. Zonder tegenspraak, zelfs zonder ruggenspraak.

Het schoolbestuur van de scholengroep Sint-Michiel lijkt ons zowel didactisch als pedagogisch gebuisd

Scholen zijn leerinstellingen waar leerlingen eindtermen moeten halen, maar het zijn ook en vooral maatschappelijke projecten. Waarbij naast leerkrachten en leerlingen ook en vooral ouders, buurten en wijken nauw betrokken zijn. Een school heeft veel te danken aan haar directe omgeving en biedt haar ook een wisselwerking. Oudercomités, schoolevenementen, sportclubs… ze hebben allemaal veel met de school te maken. Vrije of officiële scholen worden bovendien met gemeenschapsmiddelen betaald.

Of een schoolbestuur dan gemachtigd is om eigenhandig, van uit een cenakel of vanuit achterkamertjes te beslissen over de toekomst van zo’n school is zeer de vraag. Twee eeuwen geleden kon dat probleemloos. Maar op vandaag willen samenleving en buurt, ouders en leerkrachten, zeggenschap over plaats en toekomst van de scholen in hun omgeving. We gingen er vanuit dat dit vanzelfsprekend is, maar blijkbaar vergalopperen we ons en onderschatten we de eigengereidheid van die zelfverkozen cenakels.

Het kan niet dat in zulke levensvormende projecten als scholen structuren belangrijker zijn dan mensen

Natuurlijk moeten scholen mee-evolueren met de samenleving en natuurlijk pleiten wij hier niet voor vermolmde en uitgewoonde structuren. Maar het kan evenmin dat een scholengroep krijtlijnen gaat tekenen die meer vragen dan antwoorden geven op de uitdagingen waarvoor scholen nu en straks staan. Het kan niet dat in zulke levensvormende projecten als scholen structuren belangrijker zijn dan mensen.

Het schoolbestuur van de scholengroep Sint-Michiels lijkt ons voor dit omvormingsproces zowel didactisch als pedagogisch gebuisd. Een herkansing is mogelijk, maar dan zullen ouders en leerkrachten dat bestuur toch eerst een serieuze remediëringssessie mogen serveren.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier