Pesten, het stopt lang niet aan de schoolpoort. Via sociale media gaan de pesterijen door, tot lang na de schooluren en ver buiten de schoolmuren. Onze reporter Kurt Vandemaele sprak met leerkrachten, leerlingenbegeleiders, directeurs en politie over cyberpesten en het doorsturen van naaktfoto’s in Kortrijkse scholen. En dat onderzoek zette hem aan het denken.
Ooit leek het internet een geweldige uitvinding. Het zou ons allemaal dichter bij elkaar brengen. Van de wereld een dorp maken. En hoewel er nog veel goeds te zeggen valt over de digitale snelweg, we hebben er de tien plagen van Egypte mee binnengebracht. We gaven onze kinderen een smartphone, om onze eigen gemoedsrust te bevorderen. En een iPad, zodat ze stil zouden zijn. We hadden ze even goed slaappillen of een geladen pistool kunnen geven.
Lach me gerust uit als ik zeg dat ik, toen mijn kinderen nog op het middelbaar zaten, er nooit bij stilstond dat ze een wapen op zak hadden. En het maakt niet uit of ze op school zitten, thuis of in de jeugdbeweging. Als ze toegang hebben tot het internet, zijn ze aan het front. Dan kunnen ze gepijnigd worden, gefolterd zelfs. Veel jeugdwerkers, leraars en zorgbegeleiders zijn intussen van mening dat het internet beter nooit was uitgevonden. Zij weten beter dan wie ook hoe genadeloos asociaal de sociale media kunnen zijn.
De gsm afnemen is geen optie. Want dan sluit je je kinderen uit
Vroeger was je blind als je niet zag dat jouw kind werd aangepakt. Ze kwamen thuis met schrammen of kleerscheuren. Alleen laat een mentaal letsel zich minder vlug opmerken. Waarom zouden we verontwaardigd zijn als we horen dat onze kinderen niet altijd even achterdochtig zijn? Soms kennen ze de toegangscodes van elkaars gsm’s. Ze staan er versteld van dat mensen die ze goeie vrienden noemen in hun foto’s kijken en beelden rondsturen die niet voor vreemde ogen bestemd zijn. Of ze delen zelf beelden met de liefde hun leven, die de week nadien helemaal niet zo lief meer blijkt te zijn.
Ze doen het omdat het kan. Als je een wapen hebt, ga je vroeg of laat schieten. “Het maakt deel uit van de hedendaagse seksualiteit van een tiener”, zo zei Rosemie Devoldere. “Ouders schrikken ervan dat we niet zeggen: je mag dat niet doen. Omdat we weten ze gaan het toch doen. Dus dan maar beter die foto wazig maken.” De gsm afnemen is ook geen optie meer. Want dan sluit je ze uit. En uitgesloten geraken, zelfs van wat of wie je kan folteren, het is een gevoel dat op jonge leeftijd niet alleen knaagt, het bijt en heeft grote tanden.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier