Ode aan Dorine

Ann met haar ‘Star Trek’-schoen. “Maar een gebroken voet stelt niets voor als je hoort wat Dorine meemaakt.” © foto Ann De Craemer
Ann De Craemer
Ann De Craemer Schrijfster

De Tieltse schrijfster Ann De Craemer geeft elke week een inkijk in haar leven.

Het is woensdag als ik deze column schrijf. Eergisteren was het een maand geleden dat ik in de Luchtbalstraat mijn voet omsloeg. Er leek niets aan de hand, tot hij enorm opzwol en bloedrood werd. Op spoed bleek dat het middenvoetsbeentje van mijn kleine teen gebroken was.

Er volgde een operatie, en sindsdien draag ik wat ik noem mijn ‘Star Trek’-schoen – een mens moet wat humor hebben als hij in de shit zit. Die schoen heet officieel ‘walker’ maar als ik u zeg dat het een ‘brace’ is, zult u beter begrijpen wat ik bedoel. Ik moet hem constant dragen, behalve als ik slaap, natuurlijk. En na een maand kan ik u zeggen: ik ben het beu, beu, beu.

Het is niet makkelijk, maar een mens moet zich in zulke omstandigheden de kunst van het relativeren eigen maken. En relativeren kan ik het best door elke dag het verhaal van Dorine Snoeck op Facebook te lezen. Dorine is aangetrouwde familie, woont in Pittem, maar is ook in Tielt een bekend figuur: ze werkte voor haar pensioen bij de politie.

Volg Dorine op Facebook en je ziet je problemen zo goed als zeker in een ander daglicht

Bekend is ze zeker geworden sinds ze twee jaar geleden kanker kreeg en de Facebookgroep ‘Samen sterk’ oprichtte, waarin ze élke dag vertelt over hoe het met haar gaat. Jaren geleden versloeg ze borstkanker, maar ze werd opnieuw ziek: twee jaren geleden kwam er de diagnose van longkanker en een tumor in haar hoofd. Maar Dorine bleef niet bij de pakken zitten. In haar Facebookgroep getuigt ze van een enorme moed – er zijn weinig mensen die ik zo bewonder als zij, en een gebroken voet stelt niets voor als je hoort wat zij allemaal meemaakt.

Drie weken geleden werd er weer iets verdachts in haar hoofd gezien en werd ze geopereerd. Klagen? Nooit. Vechten? Altijd. Het ‘ding’ in haar hoofd was gelukkig geen tumor en ik was blij als een kind om haar te horen vertellen dat ze wil ‘leven, leven, leven’. Volg haar op Facebook en u zult uw problemen zo goed als zeker in een ander daglicht zien.