Loketten dicht, maar wij zijn er toch nog?

Ann De Craemer
Ann De Craemer Schrijfster

Hét nieuws van de week: tegen eind 2021 zullen de loketten van het Tieltse station sluiten.

Op mijn sociale media zag ik veel protest tegen de aangekondigde sluiting. Dat de NMBS hiermee alle dienstverlening afschaft, dat er geen hulp meer zal zijn voor andersvaliden en dat alweer een mens wordt vervangen door een machine en er dus van persoonlijk contact geen sprake meer zal zijn.

Ik kan die verzuchtingen begrijpen, maar vind toch dat we realistisch moeten zijn. Ik neem vaak de trein, en sinds er een automaat is om je tickets te kopen en vooral sinds dat ook met je smartphone kan, ben ik nooit nog naar het loket geweest. Geldt dat niet voor de meerderheid van de mensen die de trein nemen, of het nu dagelijks of sporadisch is? Alles kan tegenwoordig digitaal, dus het is niet zo vreemd dat de NMBS haar geld liever investeert in andere dingen. Ben ik nu hard? Nee, nogmaals, ik ben realistisch, en vind daarnaast ook dat we allemaal mee moeten met onze tijd. Oudere mensen liggen me na aan het hart, dus voor hen zal een gesloten loket op de grootste problemen stuiten. Maar: onderschat en bepamper ook die ouderen niet, want velen van hen kunnen verdomd goed overweg met een smartphone. Voor wie dat niet kan, zal de automaat een toevlucht zijn. Ingewikkeld is die niet, maar als we persoonlijk contact belangrijk vinden, kunnen we als medereizigers toch zelf een handje helpen wanneer we zien dat iemand sukkelt om een ticket te kopen?

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier