Laat ons elkaar gewoon weer graag zien. Afgesproken?

© Getty Images/Johner RF
Tim Vansteelandt
Tim Vansteelandt Adjunct-hoofdredacteur

Tim Vansteelandt is Chef Nieuws bij De Krant van West-Vlaanderen. Met lede ogen ziet hij hoe de solidariteit van in het begin van de coronacrisis tijdens deze hittegolf smelt als sneeuw voor de zon.

Ik ben het beu. Het is veel te warm, ik mag amper vrienden zien en er is niks te doen. Veel erger kon de zomer van dat vermaledijde 2020 dus niet meer worden.

Dat dacht ik toch. Plots kijk ik met heimwee terug naar de beginfase van de coronacrisis in ons land. Als één blok gingen we dat virus bestrijden. De solidariteit in onze samenleving kende ongeziene hoogten. Het hele land zette knuffelberen achter het raam en applaudisseerde elke avond voor de helden van de zorg. Iedereen leek elkaar plots heel graag te zien. Het coronavirus was de onzichtbare vijand die voor verbondenheid zorgde.

Luttele maanden later blijft van die solidariteit niks meer over. Eén voor allen maakte plaats voor elk voor zich. Met als triest hoogtepunt de rellen in Blankenberge van afgelopen zaterdag en de trieste nasleep ervan. Beleidsvoerders zagen een kans om te scoren en kopten de voorzet genadeloos binnen. Alleen deden ze dat zoals miniemen: met de ogen dicht. En allemaal tegelijk. De hoofdpijn vergaten ze in de discussie over wie het doelpunt nu eigenlijk op zijn naam mocht schrijven. En het ergst van allemaal: ze hadden niet eens door dat ze in eigen doel gekopt hadden.

Maar genoeg voetbalmetaforen voor vandaag. Het politieke spel dat ontstond in de nasleep van de rellen was best amusant om te volgen. Wat ondertussen op de sociale media gebeurde, was ronduit triest. Ik weet niet hoe het bij u zit, maar mijn sociale feed barst deze week, nog meer dan anders, van de haatdragende taal. Geuit door mensen van wie ik het niet altijd zou verwachten. En dat vind ik veel erger dan de hitte, de beperkte bubbel en de geannuleerde evenementen.

Waar is de solidariteit van het begin van de coronacrisis naartoe?

Plots is patserig gedrag iets typisch voor mensen met een donkere huidskleur. Vreemd, want moslims mogen toch geen alcohol drinken? En dan nemen ze ons ook nog eens Zwarte Piet af.

Fout, allemaal fout. Ik ken genoeg witte mensen die ook agressief worden en losse handjes krijgen als ze gedronken hebben. En neen, niet alle anderskleurige mensen zijn moslims. En neen, niet alle anderskleurige mensen vragen om Zwarte Piet te vervangen door een roetpiet. Neen, niet alle ‘vreemden’ vormen één homogene bevolkingsgroep die we schaamteloos over dezelfde kam mogen scheren. Net zoals niet alle witte mensen harde werkers zijn. Ja, er bestaan licht- en donkerbruine relschoppers, maar niet meer of minder dan er witte vechtersbazen zijn. En er zullen altijd minder ruziestokers zijn dan mensen die het goed voor hebben met elkaar.

Laat ons dat vooral niet vergeten: we zijn allemaal mensen. Wit of zwart, bruin, oranje, rood of geel. Allemaal willen we vooral gelukkig zijn en er het beste van maken, ondanks deze onzichtbare vijand die we maar niet op de knieën krijgen. De strijd is nog lang niet voorbij, dus kunnen we alsjeblieft terugkeren naar de solidariteit van enkele maanden geleden. Laat ons elkaar gewoon weer graag zien. Afgesproken?

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier