Kattenscheetjes

De Tieltse schrijfster Ann De Craemer geeft elke week een inkijk in haar leven.

Zoals ik vorige week vertelde, sloeg ik tijdens een wandeling mijn voet om. Resultaat: gebroken middenvoetsbeentje van de kleine teen. Omdat de breuk te complex was, moest ik donderdag onder het mes. De eerste dagen erna mocht ik de voet zo weinig mogelijk bewegen. Bij momenten was de pijn niet te harden. Nu ik met een brace al heel voorzichtig tot mijn geliefde stadspark mag lopen, kan ik het isolement wat doorbreken. Want dat vind ik het lastigste: van de buitenwereld afgesloten zijn, al is het maar voor een paar dagen.

Ik kan u, stadsgenoten, dus geen verslag uitbrengen van een lange wandeling of een nieuwtje dat me bereikte. Ik kan u wel vertellen over wat ik vijf dagen lang heb gedaan: boeken lezen. Misschien zit er wel eentje tussen dat u zelf zin geeft in lezen.

Weinig boeken die me zo aan het huilen brachten als Bezonken rood

Ik las de nieuwe Tom Lanoye, De draaischijf. Meesterlijke roman waarmee Tom bewijst dat hij nog steeds de beste levende romancier van Vlaanderen is. Helaas moesten we afscheid nemen van een auteur die ik als de grootste van onze Nederlandstalige literatuur beschouw, naast wijlen W.F. Hermans en Gerard Reve: Jeroen Brouwers. Toen ik in de oude bibliotheek van Tielt eindelijk een pasje kreeg om boeken uit te lenen in de volwassenenafdeling, was Bezonken rood het eerste wat ik las. Mijn oudere zus had er namelijk veel over verteld. Weinig boeken die me zo aan het huilen hebben gebracht als dit verhaal waarin Brouwers vertelt over zijn kleuterjaren die hij samen met zijn moeder doorbracht in het Japanse interneringskamp Tjideng op Java.

Een boek van een heel andere orde kocht ik in Paard van Troje in Gent: Catology: The Weird and Wonderful Science of Cats. Dit boekje geeft met veel humor antwoord op grappige vragen zoals waarom katten een geheime tweede neus hebben en in tegenstelling tot honden geen scheten laten. U ziet, aan de bank gekluisterd zitten heeft zo ook zijn voordelen!